Als artsen (in spe) hebben wij onderzoek uitgevoerd naar uitdagingen voor de Nederlandse moslims m.b.t. politieke betrokkenheid. We constateerden vier belangrijke uitdagingen en doen concrete aanbevelingen.
Dit stuk is ingezonden door Umar Ikram, Nathan Furukawa en Elizabeth Clark.
Meer dan een jaar geleden schokte de Noorse Anders Breivik de wereld met zijn afschuwelijke daden, die bedoeld waren om Europa wakker te schudden voor ‘de invasie van moslims’. Een gebeurtenis die het absolute dieptepunt van de persisterende Islamofobie in Europa markeert. Ook in Nederland zijn wij uitgebreid bekend met het Islamofobe karakter van Wilders en zijn PVV, die met de gedoogconstructie politieke legitimatie kreeg om zijn discriminerende ideeën verder te verspreiden. Als artsen (in spe) baren deze ontwikkelingen ons zorgen, daar uit vele onderzoeken blijkt dat discriminatie aanzienlijke gezondheidsschade veroorzaakt, met name op het gebied van mentale gezondheid. Daarom hebben we naast het morele en juridische argument, ook verantwoordelijkheid vanuit de geneeskunde om te zoeken naar oplossingen. En een van de belangrijkste oplossingen is, in onze optiek, politieke betrokkenheid van de Nederlandse moslimgemeenschap zelf.
De afgelopen maanden hebben we interviews met sleutelfiguren uitgevoerd, om vast te stellen wat de uitdagingen voor de Nederlandse moslims zijn om de politieke betrokkenheid te vergroten. De bevindingen zijn verwerkt in een Engelstalig rapport, waarin we op basis van succesvolle Amerikaanse minderhedenorganisaties ook concrete aanbevelingen doen. We constateerden vier belangrijke uitdagingen.
Ten eerste, er heerst een valse gedachte dat moslimidentiteit onverenigbaar is met de Nederlandse, en dat daarom een individu niet zowel moslim kan zijn als Nederlander. De realiteit is echter weerbarstiger. Er zijn genoeg Nederlandse moslims die succesvol een brug hebben geslagen tussen deze twee identiteiten. Zij kunnen als voorbeeld dienen voor jongeren, die het gevoel hebben in een identiteitsspagaat te zitten. Binnen de moslimgemeenschap moet ook discussie ontstaan over hoe men de moslimidentiteit met het Nederlandse burgerschap kan verenigingen en hoe deze een onderdeel vormt van een breed palet aan identiteiten (onder andere religieuze, etnische en professionele identiteit).
Ten tweede, de religieuze en etnische diversiteit binnen de Nederlandse moslimgemeenschap vormt een obstakel in het bevorderen van wederzijds vertrouwen en samenwerking, terwijl deze juist nodig zijn om Islamofobie te bestrijden. Een open discussie binnen de gemeenschap is vereist om de onderlinge verschillen te respecteren en gemeenschappelijke waarden te ontdekken. Verschillende moslimorganisaties kunnen zich bijvoorbeeld verenigen rondom een thema dat alle moslims raakt, ongeacht etniciteit of religieuze stroming, zoals discriminatie tegen moslims op werk.
Ten derde, Nederlandse moslims zijn relatief gezien niet sterk politiek betrokken, getuige hun structurele lage opkomst tijdens verkiezingen en ondervertegenwoordiging in de lokale en nationale politiek. Wellicht werkte het Islamofobische politieke klimaat van de laatste jaren afschrikkend. Ook heeft de moslimgemeenschap geen sterk vertegenwoordigende organisatie die een lobbyfunctie in Den Haag kan vervullen, net als het multicultureel instituut FORUM. Zo’n organisatie zou met een duidelijke politieke agenda moslims (vooral jongeren) kunnen mobiliseren en inspireren om een grotere politieke invloed uit te oefenen.
Als vierde thema belichten wij de rol van de media, die de Islam en moslims veelal op negatieve wijze presenteren, waardoor vooroordelen in stand worden gehouden. Voor de meerderheid van de moslims die, net als overige Nederlanders, een normaal bestaan voor zichzelf en hun kinderen probeert op te bouwen, zijn zulke representaties niet alleen onjuist, maar bovenal beschadigend. Net als in de politieke arena, is het belangrijk dat moslims zich nadrukkelijker manifesteren in de media om de constante negatieve beeldvorming te vervangen door een meer realistische en positievere publieke representatie.
Kortom, deze uitdagingen vormen de basis voor de interne en externe vooruitgang van de Nederlandse gemeenschap, die nodig zijn om politieke betrokkenheid te vergroten. De onderlinge discussies over identiteit en diversiteit zullen de interne vooruitgang karakteriseren, terwijl de assertiviteit in de politiek en media de externe vooruitgang zullen duiden. Door beide vooruitgangen en de daarmee vergrote politieke betrokkenheid kan de Nederlandse moslimgemeenschap Islamofobie tegenwicht bieden en het verkrampte integratiedebat van nieuw elan voorzien, zodat Nederland uiteindelijk een meer inclusieve en tolerante samenleving krijgt.
Download het volledige rapport en appendix. Hierin geven wij per thema concrete voorbeelden vanuit Amerika en aanbevelingen.
Umar Ikram, arts-onderzoeker, afdeling Sociale Geneeskunde, AMC-UvA, Amsterdam.
Nathan Furukawa, student geneeskunde en public health, University of Washington, Seattle, VS.
Elizabeth Clark, student geneeskunde en public health, University of Washington, Seattle, VS.
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
7 Reacties op "Uitdagingen moslims m.b.t. politieke betrokkenheid"
Een begin zou zijn de term ‘islamofobie’ te laten vallen. Mensen die kritiek op de islam – of welk geloof dan ook – hebben, hebben geen psychische aandoening die verholpen moet worden.
eens met Senga, apart dat die term hier zelfs gebruikt wordt door artsen, die toch precies zouden moeten weten wat er met de term fobie wordt bedoeld, en dat dit allerminst van toepassing is op mensen die gewoon gezonde en onderbouwde kritiek geven.
Helemaal eens met Senga!!
Islamofobie is de perfecte term als je enige vorm van discussie absoluut wil vermijden, verder is het net zo’n betekenisloos begrip als islamisering.
1.
de grootste vijand van de democratie in Holland
is de media.
om u die dit leest een v.b te geven.
wat weet u dat er 2 overvallers(geen hollanders) zijn geweest in den haag in een juweliers zaak en deze 2 hebben de juwelier ook gedood.ook geen Hollander
wat weet u van 3 overvallers(geen Hollanders) die een taxi chauffeur in tilburg hebben doodgeslagen ook geen Hollander.
als u dit leest weet ik 80 % dat u het geval van den haag wel weet.
omdat de media een grote vieze rol speelt in Holland.
ik heb zelf een plan ontwikkelt hoe wij deze media gaan aanpakken.
nu bent u aan zet.
ik heb ook zelfs de mensen van de v.n uitgedaagt (voor wie werken jullie?)
die zelfde vraag stel ik aan d Hollandse media
ook die zelfde vraag stel ik aan alle organisaties in Holland
voor wie werken jullie
moet ik ook voor die organisaties werken?
vergeet niet dat in Nederland had en heeft de “pijler-systeem” voor religieuze groepen
zien we niet het feit dat de Nederlandse samenleving ontwikkeld als aparte, maar gelijk aan religieuze groeperingen. – 450 jaar
Intergratie arguements voor andere naties (Verenigd Koninkrijk, Frankrijk, Duitsland) eigenlijk niet goed zitten in de Nederlandse samenleving met religieuze diversiteit – 450 jaar!
er is een Marokkaanse stijl – accepteren!
De doktoren hebben deels de verkeerde diagnose gesteld waardoor de geadviseerde behandeling waarschijnlijk niet zal slagen. De vergelijking tussen moslimimmigranten in de VS en NL geeft dit mooi aan. Zoals aangegeven wordt verdienen moslims in de VS aanzienlijk meer dan de gemiddelde Amerikaan, in Nederland is de situatie ongeveer het tegenovergestelde. Het gaat in beide landen dan ook om totaal verschillende groepen moslimimmigranten waarbij, religie zo ongeveer de enige overeenkomst is. Moslimimmigranten in de VS waren in hun land van herkomst veel vaker al hoogopgeleid, daarnaast behoorden zij daar vanwege hun functie en netwerk vaak tot de maatschappelijke elite en kwamen zij relatief vaak uit progressieve stedelijke milieus, bovendien kozen zij vaak bewust voor de VS. Het grootste gedeelte van de moslimimmigranten in Nederland had in het land van herkomst geen opleiding genoten, en vormde op het oerconservatieve platteland de onderklasse. Bovendien kozen zij niet bewust voor Nederland. Hoewel ik de maakbaarheidsgedachte in het rapport waardeer moet de lage politieke betrokkenheid vooral gezocht worden in de verschillende achtergronden van moslims in de VS en NL. Hogere betrokkenheid zal vooral ontstaan door een hoger opleidingsniveau en diverser netwerk van individuen. Beïnvloeding van de beeldvorming via afspraken met de media heeft geen zin aangezien de media juist kijkcijfers trekt door polarisering. En mocht het rapport serieus worden aangeboden zou ik het idee van de fatwa van de islamitische gemeenschap waarin zij zich uitspreken tegen geweld en terrorisme eruithalen. Waarom zouden moslims die niks met geweld of terrorisme te maken hebben zich daar tegen moeten uitspreken? Daarnaast heeft tofik dibi vorig jaar al een soortgelijke final fatwa uitgesproken, niet zo’n succes.