Voorpagina Politiek

Democratie & Arabische eenheid Deel 3

Vervolg op deel 2…

In a report to the Arab summit conference in Amman in 1980, Dr. al-Hasan Zalzaleh, assistant secretary-general of the Arab League, estimated that 150000 professional workers had left the Arab world to settle in the developed countries. He categories the losses: 24000 doctors; 17000 engineers; 7500 physicists; 200 nuclear scientist; the rest spread across virtually the whole range of modern science and technology. Dr. Zalzaleh estimated that the outflow of talent is increasing at the rate of 10-15 percent per year. The emigration, he thought, has cost the Arab economy perhaps $ 100 billon.

Sinds de Egyptische generaal Saad el-Shazly dit probleem ter sprake bracht in zijn boek ‘The Arab Military Option’ meer dan twintig jaar geleden, is er wat dat betreft niet veel veranderd in the Arabische wereld. Nog steeds is er een omvangrijke brain drain gaande. Volgens een rapport verlaten nog steeds elk jaar 50 procent van de nieuwe artsen, 23 procent ingenieurs en 15 procent andere wetenschappers de Arabische wereld. Meer dan eenderde van alle wetenschappers uit de derde wereld die hun heil zoeken in het Westen is van Arabische afkomst daarnaast keert 45 procent van de afgestudeerde Arabische studenten aan Westerse Universiteiten niet terug naar de Arabische wereld. Deze brain drain heeft tot gevolg dat 450.000 Arabische wetenschappers en onderzoekers zich in het Westen bevinden. Driekwart daarvan in drie landen de VS, Canada en het VK. Naast een verlies van veel wetenschappers leidt deze brain drain ook tot een economische kostenpost van 200 miljard dollar.

De problemen die deze brain drain veroorzaken zijn legio: Er wordt bedroevend weinig geld gestoken in wetenschap, bureaucratische rompslomp die elke wetenschappelijk onderzoek bemoeilijkt tot onmogelijk maakt, nepotisme, corruptie en het ontbreken van academische vrijheid. Men probeert het tij probeert te keren door miljarden te pompen in nieuwe wetenschapcentra en universiteiten en samenwerkingsverbanden aan te gaan op het gebied van wetenschap en technologie tussen de Arabische landen onderling en de rest van de Islamitische wereld.

Wanneer Arabieren de vrijheid hebben of gestimuleerd worden om hun talenten te ontwikkelen en te ontplooien dan presteren ze even goed of soms beter dan anderen. Zo doen Arabieren in de VS het beter dan niet Arabieren op het gebied van opleiding, inkomen en banen. De moderne oorlogsvoering van Hizbollah in de Libanon oorlog van 2006 verbaasde vriend en vijand. Waar de Arabische staten jammerlijk faalden slaagde Hizbollah glansrijk. De reden daarvoor is simpel: Hizbollah is wat men noemt een lerende, innoverende en meritocratische organisatie. Drie zaken die door dictatuur en wanbeleid niet goed kunnen gedijen in de Arabische wereld.

Voor de Arabische wereld is er maar één uitweg uit deze stagnatie in de ontwikkeling die decennia van dictatuur heeft opgeleverd: Democratisering. Geen eng nationalisme, sterke leider syndroom, of Islamistisch utopisme of welke ideologie dan ook kan er voor zorgen dat de Arabieren in de vaart der volkeren worden opgenomen. Alleen een inheems democratisering proces geworteld in de religieuze en culturele normen en waarden en gedragen en gesteund door een meerderheid van de bevolking zal daar toe instaat zijn. Vooralsnog is dat democratiseringsproces eerder wensdenken dan realiteit, maar er zijn veranderingen waarneembaar in de Arabische wereld. Veranderingen die zeer langzaam gaan en voortdurend worden getraineerd of tot stilstand worden gebracht, maar met de tijd onontkoombaar aan kracht zullen winnen en op een gegeven moment een doorbraak zullen forceren naar een democratisch Arabische wereld.

“.. The Arabs must not despair, and in despairing abandon their dreams, settling for a false peace and continued humiliation. The Arabs must not discard the military option the future is on there side.”

The Arab Military Option. General Saad al-Shazly

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van