Sparta 120 jaar

Het is nu alweer bijna achttien jaar geleden dat ik als klein jochie voor het eerst met mijn neus tussen de hekken van Het Kasteel, stadion van Sparta, stond te kijken naar een wedstrijd. Toen was het nog oud, slecht onderhouden en best lelijk, maar wel met een prachtige voorkant: de poorten van Het Kasteel.

Meestal deed de man van de ‘beveiliging’ in de tweede helft het hek even open en mochten we naar binnen glippen. Voor ons, helemaal gek van voetbal, was het elke keer weer een prachtig spektakel. Spelers die we nu voor onze eigen ogen zagen voetballen, supporters die toen al ongelimiteerd gebruik maakten van hun vrijheid van meningsuiting en het prachtige Sparta-lied dat na elke goal uit volle borst werd meegezongen.

Sparta trainde toen soms nog op het veldje naast het stadion. Dan stonden we langs de kant te kijken en te wachten tot er een bal over het hek werd geschoten om er vervolgens mee weg te rennen. De ballen gingen namelijk op straat niet zo lang mee en die Sparta-ballen waren toch een andere kwaliteit.

Het leven in Spangen bestond voor mij in die tijd vooral uit school, moskee en voetballen (en af en toe junkies pesten). Het was elke dag weer zoeken naar een leeg pleintje. Als je te laat was, waren ze al bezet. Tot laat in de avond, totdat het zo donker werd dat je de bal niet meer zag, bleven we op straat om daarna thuis met kapotte schoenen of gescheurde kleren aan te komen. Met alle (pijnlijke) gevolgen van dien..

Dit jaar is Sparta 120 jaar geworden en staan de poorten van Het Kasteel er nog, maar het oude stadion is nu een modern stadion geworden en zijn de pleintjes in Spangen leeg. Kinderen spelen tegenwoordig voetbal op de Playstation en de nieuwste trucjes worden niet meer voor de deur geoefend, maar met de joystick in de hand in Fifa Street.

Wat overblijft, zijn de nostalgische gevoelens en de herinneringen uit mijn jeugd. Sparta, gefeliciteerd!

Vroeger of later
Ga je dood
Dat staat als een paal
Boven water
Zo oud als Sparta
Word je nooit

En als je gaat
Is het je tijd geweest
Dat is één ding
Dat zeker is

Zo niet
Ofter een hemel is
Maar álster één is
Dan zal je zien
Dat de Hemelpoort
– Oh brok in ons keel –
Verdacht veel weg heeft
Van Het Kasteel

(Jules Deelder, dichter en Spartafan)

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

ReFlex

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van