Voorpagina Politiek

Stop de animalisering!

, 16 april 2008, 11 reacties

Een half jaar lang legale en illegale acties van dierenactivisten hebben hun vruchten geworpen. De bouw van het wetenschapspark Sciencelink in Venray gaat definitief niet door. De gemeente Venray trok gisteren de stekker eruit na bedreigingen en vernielingen van dierenactivisten. De activisten voerden acties, omdat er ook dierproeven zouden worden uitgevoerd waar de dierenactivisten fel tegen zijn. Een erg opvallend gebeuren, want als dit waar is dan betekent dit dat een Nederlandse gemeente is gezwicht voor bedreigingen uit een extremistische hoek.

Sinds 2002 hebben we kennisgemaakt met extremisme en terrorisme uit de hoek van het dierenactivisme toen de fractievoorzitter van de LPF (en bijna grootste Nederlander) werd vermoord. Toegeven aan bedreigingen uit die hoek zou dus geinterpreteerd kunnen worden als toegeven aan terreur. De VVD heeft al gereageerd op dit vreemde voorval. Ik ben benieuwd of de parij van Kuifje (fel) zal reageren aangezien ze zichzelf zien als de erfgenamen van wijlen Fortuyn en als de ultieme verdedigers van de vrijheid.

Ik zie het al voor me. Kuifje:

“Voorzitter, er is hoop. Gelukkig. Voorzitter zij noemen zich dierenactivisten en dierenliefhebbers maar ik noem ze ‘animalisten’ en weet u waarom? Ik zal u zeggen, zij zijn een vreemde eend in de wereld van het activisme. Deze ideologie is niet zomaar een ideologie maar een beestachtige ideologie, voorzitter, waarin niet de mens maar het beest centraal staat."

"De meerderheid van de Nederlanders is inmiddels doordrongen van het gevaar en ziet het ‘animalisme’ als een bedreiging. Wij nemen die mensen wel serieus en nemen het voor hen op. Veel Nederlanders zijn het spuugzat en hunkeren naar actie. Deze haatzaaiende ideologie heeft het leven gekost van onze Pim die stond voor onze cultuur en onze vrijheid."

"Maar de Haagse politiek doet helemaal niets, tegengehouden door angst, politieke correctheid of simpelweg electorale motieven: bang om dierenliefhebbers kwijt te raken zoals overduidelijk bij de PvdA het geval is. De minister-president ziet de Partij voor de Dieren als geen gevaar. Voorzitter, ik twijfel aan de loyaliteit van de leden van de partij voor de Dieren. Hoe kunnen zij zowel loyaal zijn aan mens als dier? Minister Donner vindt dat dierenrechten rustig in Nederland ingevoerd kunnen worden als de meerderheid dat wil."

"Minister Vogelaar kwekt dat Nederland in de toekomst naast een joods-christelijke-humanistische ook een diervriendelijke traditie zal kennen en dat ze het animalisme wil helpen wortelen in de Nederlandse samenleving. Deze Minister toont daarmee aan dat ze knettergek is geworden! Zij pleegt verraad aan de Nederlandse cultuur en beledigt de Nederlandse bevolking."

"Voorzitter, wij eisen dat minister Vogelaar haar woorden terugneemt. Als de minister dat niet doet dan zal de fractie van de Partij van Kuifje het vertrouwen in haar opzeggen. Nederland mag nooit een animale traditie kennen, nu niet en ook niet over een paar eeuwen. Er rust een historische taak op uw schouders meneer Balkenende. Wees moedig, en doe waar veel Nederlanders om schreeuwen, doe wat Nederland nodig heeft. Stop de import van dieren, sta geen enkel nieuw dierenasiel meer toe, sluit alle biologische boerderijen, verbied de muilkorf, verbied de Partij voor de Dieren, verbied de haatzaaiende boeken over dierenrechten. Zet criminele dierenliefhebbers zoals die beestachtige dierenterroristen waar de mensen in het land knetter gek van worden, het land uit."

"Neem uw verantwoordelijkheid! Voorzitter ik ben bezig met het maken van een film over het gevaar van de Animalisering. Deze film gaat ‘The Farm’ heten. In 1945 hebben wij het nazisme overwonnen. In 1989 hebben wij het communisme overwonnen. Nu moeten wij ons verdedigen tegen de animalisering van onze cultuur voordat Nederland verandert in één grote boerderij! Stop de animalisering!"

Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.

Lees andere stukken van Kamel