Voorpagina Politiek

De jeugd van tegenwoordig

Probleemjongeren hier, probleemjongeren daar. Maar wat doen we eraan? Politici van links tot rechts brachten hun oplossingen op tafel, de één realistischer dan de andere, maar een echte serieuze maatregel leverde dit niet op. Nu is er afgelopen week in zowel Utrecht (Kanaleneiland) als in Rotterdam (Katendrecht) een avondklok ingesteld voor een aantal kinderen. Het gaat, zoals altijd, om een kleine groep gasten (of soms een groep kleine gastjes) die een hele wijk frustreert. In Rotterdam gaat het om negen kinderen in de leeftijd tussen 9 en 15 jaar. Zijn het gewoon kinderen die kattenkwaad uithalen of zijn het echt probleemjongeren/-kinderen? Prem heeft het aan den lijve ondervonden tijdens zijn excursie door de wijk. Ze zijn in ieder geval een probleem voor de wijkbewoners.

Maar of een avondklok nou de oplossing is, is nog maar de vraag.

De politie maakt om negen uur ’s avonds een rondje door de wijk en belt bij de betreffende ouders aan om te checken of kindlief wel thuis is. Kinderen die toch nog buiten worden betrapt, worden door de politie thuis afgezet. Maar de politie geeft terecht aan dat een veredelde taxidienst van de politie geen oplossing is. Als een jochie van 10 tegen je gaat lopen schelden en zegt dat ie je gaat slaan, zou je hem het liefst natuurlijk een klap voor z’n kop willen geven. Maar dat mogen we hier niet. En dat weten die kindertjes helaas ook, dus kunnen ze best ver gaan.

Je zou het nog kunnen verpakken als een ‘corrigerende tik’, maar een structurele oplossing is het natuurlijk niet. Maar een oplossing die écht werkt, lijkt tot nu toe niemand te hebben. Opvoedingsbegeleiding voor de ouders (vaak uit een laag sociale klasse of zelf met psychische problemen of een instabiele thuissituatie), professionele hulpverlening voor de kinderen, voldoende voorzieningen in de wijk. De oplossing is niet simpel en het zal waarschijnlijk een combinatie moeten zijn van al deze zaken om het probleem echt aan te kunnen pakken. Misschien zouden we het juist niét moeten zien als een probleem dat we aan moeten pakken, maar gewoon als kinderen die geholpen moeten worden. Hoe irritant ze ook zijn.

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van