Voorpagina Ervaringen, Maatschappelijk

Daar komt de bridezilla

Uit langlopend onderzoek door het Centraal Bureau voor de Statistiek naar bevolkingstrends blijkt dat er in tijden van recessie minder getrouwd wordt. Is trouwen dan nu daadwerkelijk synoniem geworden voor ‘samen problemen oplossen’ die je in je eentje niet hebt? Zullen de do-it-yourself  budgetbruiloften een trend worden nu het zetten van het krabbeltje een financieel struikelblok is geworden? In mijn omgeving zie ik het nog niet gebeuren. In tegendeel zelfs; schrikbarende bedragen van boven de €15.000,- zijn eerder regel dan uitzondering.

photo credit: muslim page via photopin cc

Met de laatste herfstbruiloft achter de rug, heb ik voor 2012 voorlopig officieel het trouwseizoen achter me gelaten. Ik zeg voorlopig, omdat de eerste uitnodigingen voor trouwbeurzen en huwelijksevenementen al binnen beginnen te stromen. Want dat er in de wintermaanden over het algemeen niet getrouwd wordt, betekent niet dat het plannen van de ultieme droombruiloft op een laag pitje wordt gezet.

Menig vrouw begint al op jonge leeftijd met fantaseren over DE dag. Deze dag waarop zij en haar “Ware” met gelukwensen toe, hand in hand de zonsondergang tegemoet zullen huppelen, beginnend aan een ‘en ze leefden nog lang en gelukkig’.

De afgelopen jaren zijn de mensen in mijn omgeving bij bosjes gaan trouwen. Ik heb beschaafde dames stuk voor stuk in regelrechte bridezillas zien transformeren. Eens de datum en trouwlocatie bekend waren, kon het echte werk pas beginnen. Een niet te stillen honger raasde dan door hun lichamen en het perfecte feest leven inblazen, leek de uitwerking te hebben van een shot op een verslaafde; hoe meer, hoe eerder, des te beter. Om over de heren nog niet te spreken. Hoewel zij weliswaar aangaven bezweken te zijn onder de druk van vrouwlief doordat het nadelige symptoom van liefde –namelijk blindheid-  zijn tol had geëist, heb ik het vermoeden dat mannen stiekem toch genieten van de trouwdag waanzin.

Ben ik dan de enige die het bruiloft-gen mist? Mijn hart heeft namelijk nooit sneller geklopt bij het aanschouwen van een  kersvers bruidspaar. Ik smacht niet naar het ritueel met de ringen. Ik kijk niet uit naar het paraderen voor de 500+ man gastenlijst, die allen hun entreegelden door middel van het welbekende envelopje hebben bekostigd. De vlinders van verlangen zijn al helemaal ver te zoeken bij het vooruitzicht op het eindeloos poseren voor de immers instruerende fotograaf. Het Pavlov-effect is de enige reden dat ik ga watertanden wanneer ik het aansnijden van de taart visualiseer.

Nee, de hoofdrol spelen in een showbruiloft trekt mij gewoonweg niet. En hiermee maak ik mijzelf de nachtmerrie in levende lijve van elke moeder, nicht, vriendin en toekomstige schoonmoeder die wel van een feestje houdt. Het is niet eens dat ik het trouwen heb afgezworen. Misschien waag ik uiteindelijk toch wel een poging. Slechts dat ik niet uitzie naar het feest dat vrouwen als een veelbelovende wortel voorgehouden wordt. Waarmee gesuggereerd wordt dat dat hetgene is waar je naar uit moet kijken. De allermooiste dag van je leven? Dan heb je het echt verkeerd begrepen, want het huwelijk draait niet om die ene dag!

Overigens pleit ik niet voor complete afschaffing van showbruiloften. Maar waarom zou je vanwege financiële krapte je trouwplannen op de lange baan schuiven of bekostigen door middel van woekerleningen, terwijl een intieme bijeenkomst met de mensen die het dichtst bij je staan ook tot de mogelijkheden behoort?

Zo, nu maar hopen dat ik met deze woorden mezelf niet in de vingers gesneden heb en dat nu massaal alle uitnodigingen voor komend trouwseizoen ingetrokken gaan worden. Ik kom namelijk nog graag eten in andermans geluk delen. Echt!

Toen zij ooit vol frisse moed begon als rechten- studente, werd Fatiha in een overvolle collegezaal gevraagd waarom ze jurist wilde worden. Zonder na te hoeven denken luidde het antwoord: "Onrechtvaardigheid sucks. Daarom ga ik de wereld een betere plek maken!" En hoewel eens heimelijk dromend van een grootse zangcarrière, beproeft deze ketchup-chips liefhebber bij gebrek aan heus zangtalent, momenteel haar geluk als actrice. Daarnaast bekleedt ze een functie in het bestuur van een islamopleiding. Overdag draagt ze bij aan het bestrijden van de jeugdwerkloosheid. Haar resterende schaarse vrije tijd brengt deze Zeeuwse graag al etend door met haar dierbaren. Wat Fatiha erg eigenaardig maakt is dat ze haar gevoel voor humor van ongekend hoog niveau vindt en daarom hard om haar eigen grappen lacht. Ja, zelfs wanneer niemand anders dat doet..

Lees andere stukken van Fatiha