Voorpagina Cultuur

Mahmud Darwish 1941 – 2008

We love life whenever we can
We love life whenever we can.
We dance and throw up a minaret or raise palm trees for the violets growing between two martyrs.
We love life whenever we can.
We steal a thread from a silk-worm to weave a sky and a fence for our journey.
We open the garden gate for the jasmine to walk into the street as a beautiful day.
We love life whenever we can.
Wherever we settle we grow fast-growing plants, wherever we settle we harvest a murdered man.
We blow into the flute the color of far away, of far away, we draw on the dust in the passage the neighing of a horse.
And we write our names in the form of stones. Lightning brighten the night for us, brighten the night a little.We love life whenever we can
Mahmud Darwish is niet meer inna lillahi wa ina ilayhi razji3un (Aan Allah behoren wij en tot Hem zullen wij terugkeren). Afgelopen zaterdag overleed één van de grootste Arabische dichters de Palestijn Mahmud Darwish. Ter nagedachtenis deel ik met jullie mijn favoriete  gedichten uit zijn grote poëtische oeuvre: Wij Houden van het Leven, Mijn Moeder en Noteer ik ben een Arabier. Het bovenstaande  gedicht werd door hemzelf voorgedragen de volgende twee gedichten worden door Libanese zanger Marcel Khalifa gezongen.

My Mother

I long for my mother’s bread
My mother’s coffee
Her touch
Childhood memories grow up in me
Day after day
I must be worth my life
At the hour of my death
Worth the tears of my mother.

And if I come back one day
Take me as a veil to your eyelashes
Cover my bones with the grass
Blessed by your footsteps
Bind us together
With a lock of your hair
With a thread that trails from the back of your dress
I might become immortal
Become a God

If I touch the depths of your heart.

If I come back
Use me as wood to feed your fire
As the clothesline on the roof of your house
Without your blessing
I am too weak to stand.

I am old
Give me back the star maps of childhood
So that I
Along with the swallows
Can chart the path
Back to your waiting nest.

Identity Card

Record !
I am an Arab
And my identity card is number fifty thousand
I have eight children
And the ninth is coming after a summer
Will you be angry?

Record !
I am an Arab
Employed with fellow workers at a quarry
I have eight children
I get them bread
Garments and books
from the rocks…
I do not supplicate charity at your doors
Nor do I belittle myself
at the footsteps of your chamber
So will you be angry?

Record !
I am an Arab
I have a name without a title
Patient in a country
Where people are enraged
My roots
Were entrenched before the birth of time
And before the opening of the eras
Before the pines, and the olive trees
And before the grass grew.

My father..
descends from the family of the plow
Not from a privileged class
And my grandfather..was a farmer
Neither well-bred, nor well-born!
Teaches me the pride of the sun
Before teaching me how to read
And my house
is like a watchman’s hut
Made of branches and cane
Are you satisfied with my status?
I have a name without a title !

Record !
I am an Arab
You have stolen the orchards
of my ancestors
And the land
which I cultivated
Along with my children
And you left nothing for us
Except for these rocks..
So will the State take them
As it has been said?!

Therefore !
Record on the top of the first page:
I do not hate people
Nor do I encroach
But if I become hungry
The usurper’s flesh will be my food
Beware..Beware..
Of my hunger
And my anger !

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van