Na een gezellige iftaartje met de familie kwamen mijn nichtje (5) en neefje (1) door de gigantische Hrirra (= soep) Energieboost helemaal tot leven. Terwijl mijn neefje de schattige dreumes liep (kroop) uit te hangen, gedroeg mijn nichtje zich vervelend. Ik besloot haar mee te nemen naar de keuken om ‘gezellig’ thee te zetten. Eenmaal in de keuken kreeg ik uit het niets een flinke tik van haar. Giechelend keek ze mij aan. Zo’n zenuwachtige ‘oh oh wat heb ik nou weer geflikt‘-giechel. Ik bleef kalm (waarschijnlijk uit verbaasdheid) en vroeg haar waarom ze dat deed. Na een tweede keer mijn vraag te herhalen en het giechelen aan haar kant ook eens eindelijk ophield kwam ze met een vreemde redenatie: "Dat doen andere ook weleens bij mij." Het omgekeerde van de universele Gulden Regel ‘Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet’.
Door die uitspraak was ik aardig geschrokken en ik probeerde haar uit te leggen dat je juist iemand nooit iets moet aandoen wat je zelf ook als onprettig ervaart. Zeker niet wanneer iemand juist aardig tegen je is. Terwijl ik haar dat advies gaf, schoten er beelden door mijn hoofd van mijn nichtje op het schoolplein die weerloos als Ghandi een klap incasseert en zich laat beroven van haar favoriete speelgoed.
Straks wordt door mijn goedbedoeld advies mijn nichtje het pispaaltje van de klas. Had ik eraan toe moeten voegen dat ze zichzelf wel moet verdedigen zodat we weer gezellig de aloude ‘maar zij/hij begon’ discussie kunnen voeren?
Ik wist het even niet meer, en gezien zij die avond door haar gedrag al zoveel straf had gehad, besloot ik haar ouders ook maar niet in te lichten. Ze beloofde in ieder geval mij geen tikken meer uit te delen. Die oorlog had ik gewonnen, maar vrede voelde als verloren. De thee smaakte die avond dan ook erg bitter.
Gezien alle ellende op aarde lijkt die Gulden Regel eerder een opgelegde universele norm te wezen. Een idealisme waar niemand zich echt bewust van is in zijn doen en laten. Dit terwijl we hem in vrijwel elke religie, cultuur, filosofie en stroming aantreffen. Als ik het niet mis heb, is de verklaring voor de Rechten van de Mens hierop zelfs ontworpen. So pardon my Arabic but, kifaaaash?!
Wereldwijd (niet alleen onze Miss Universe kandidaten) zijn we het in ieder geval over één zaak eens, we verwoorden het niet op dezelfde manier maar de kern van de zaak is gelijk:
(Bron: http://en.wikipedia.org/wiki/Ethic_of_reciprocity)
Waarom word je in moeilijke tijden altijd het advies gegeven vooral aan jezelf te denken en te kiezen, ondanks het negatieve effect dat dit op een ander kan hebben. Als jezelf maar als een winnaar uitkomt. Het egocentrisch denken is in de mens geslopen en een ander geen narigheid aandoen, doen we alleen als het toevallig zo uitkomt en niet wanneer het kwalijke gevolgen voor jezelf kan hebben.
Hierbij daarom een universele oproep.. Sla eens wat vaker je laatste Rolo af, houd het klapdeurtje in tram/bus open voor de persoon die na jou uitstapt, kom eens op voor iemand waarvan je denkt dat die het nodig heeft, help een ander een handje zonder iets er iets voor terug te verwachten, laat eens iemand voor in de supermarkt, gooi wat geld in een collectebus, kijk die dakloze niet zo smerig aan… Wees gewoon een toffe peer.
In theorie is vrede mogelijk, dat geloof ik ondanks wat we om ons heen zien gebeuren. We moeten er alleen wel met z’n allen wat voor doen.
Salaam en dikke groeten,
Eighty!
Eighty
Eighty is een typische doorsnee Islamitische, Amsterdamse, Marokkaanse, creatieve, niet-rokende, cameraschuwe, technisch opgeleide, dromerige doch nuchtere, niet tegen kietelen kunnende, sociale, olifantengeheugen hebbende, altijd swingende, vaak te late, in opvallende kleuren verschijnende, incapabel autorijdende, openminded, slap lullende, vreemde hoofddoekcreaties dragende, spontane, familie en vrienden liefhebbende, impulsieve, mailende, smsende, bellende, triple choclate believende, altijd tevreden, hulpvaardige, koffieverslaafde, cadeautjes gevende, 1m73 lange, te veel geld uitgevende, geen vlees maar wel vis etende, zonnebloemige, betrouwbare, hiphop freaky, maffe, plaaggeestige, ex-chipsverslaafde, met humor relativerende, Vondelpark wandelende, zelden chagrijnige, filmgestoorde, eigenwijze, kunstzinnige, alleen zilveren juwelen dragende meid, die graag haar gedachtes met je deelt en altijd wel in is voor een goed gesprek.Lees andere stukken van
5 Reacties op "Hippie bui"
Mag ik je advies geven? Het heeft niets te maken met oorlog en vrede tussen jou en je nichtje. Het is een vertrouwelijk pedagogisch moment. Het is normaal dat kinderen uitproberen wat ze elders meemaken, vooral als ze twijfelen of het wel klopt.
Het is jouw kans om uit te leggen dat het niet normaal is om te slaan; zij hoort jou niet te slaan én anderen horen haar niet te slaan. Leg haar uit dat ze moet zeggen ‘stop daarmee’ en ‘doe dat niet’; dat ze als het nodig is ‘aangifte’ kan doen, bijvoorbeeld bij juffie of vader
Help haar weerbaar te worden, samen met andere meiden; leg uit dat ze zich mag verweren en niet hoeft te laten slaan; wees een pedagogische ‘sparring partner’ voor haar in plaats van te denken in strijd tussen haar en jou.
Beloon je nichtje met je waardering, als ze ‘doe dat niet’ gaat zeggen tegen wie haar tikken geven. Geef haar je steun (maar keur vervelend gedrag niet goed). Dat is mijn advies ….
Jan
Ik denk dat je je nichtje vooreerst had moeten leren dat ze het recht heeft
zichzelf op gepaste wijze te verdedigen wanneer ze fysiek of verbaal word aangevallen en vervolgens dat ze als ze een ander zomaar aanvalt zij een aanval kan terugverwachten.
jouw nichtje geeft aan dat anderen t ook bij haar doen, dat is schrikken..zou ik denken.
haar bekenning opent deuren om verder te vragen, wie geven haar een tik en wat vind zij daarvan, hoe voelt t als ze een tik krijgt.
nu geef je haar wel mee dat zij t niet mag doen, maar je erkent haar niet in wat haar wordt aangedaan.
persoonlijk ben ik tegen ‘opvoedkundige tikken’ en ik heb t voorrecht gehad om nauw betrokken te mogen zijn bij de opvoeding van vier kinderen. de oudste is nu 15 en heeft nooit een tik gehad.
jouw nichtje mag jou geen tik geven, maar zij mag ook niet geslagen worden, ik hoop toch echt dat je dat ook hebt gecommuniceerd naar haar,
Eighty for president! :)
Ik zou ook doorgevraagd hebben (zoals Nada).
Maar dat is makkelijk zeggen vanaf de zijlijn, als zoiets gebeurd door een klein kind ben je gewoon beduusd.
Dit is inderdaad een kind aan het testen wat normaal is (what is inflicted on her) en/of hoe ver ze kan gaan, mijns inziens.
Niets mis mee, overleg eventueel met haar moeder/vader, maar maak het ook niet groter dan het is.