Sjawel ut is weer Shaawal

"Wie zich (met goede daden) reinigt van zonden zal zeker succesvol zijn." (Qur’an al A’laa 87:14)

Van het weekend weer even bij mijn oom geweest. Hij zag er goed uit en zat vol met praatjes, alhamdulillah. Hij en ik delen een katholieke opvoeding en hij wilde toch eens weten hoe dat zat met het vasten – want het leek voor geen meter op het vasten dat hij en ik gewend waren (hij voor ut eggie, ik alleen van de verhalen van mijn moeder). In het katholicisme betekende vasten vooral het afzien van lekkernijen in de periode na het Carnavalsfeest en voor het Paasfeest. Ramadan begreep hij inmiddels wel (althans bijna: "nee, ook geen water.") Hij had echter gehoord dat er mensen waren die na de maand Ramadan gewoon doorgingen met vasten. Hoe zat dat dan?

Ik weet nog goed dat ik voor het eerst mee vastte. Het was een jaar of vijf geleden en ik was nog geen moslim. Ik maakte er een beetje een potje van omdat ik nog niet goed begreep wat zonsopgang inhield. Wudduppus met die "wanneer je de witte van de zwarte draad kunt onderscheiden?" Ik wachtte gewoon tot de lantaarnpalen uitgingen in de ochtend en dan stopte ik met eten of drinken. Aangezien de Ramadan toen middenin de winter viel was dat appeltje-eitje met dagen die begonnen om 8.00 en eindigde om 17.00. Dacht ik. Ergens halverwege de maand zei het middelste zusje van mijn adoptief moslimfamilie iets over een gebedstijdenkalender en dat ik dan vanaf het fadjrgebed zou beginnen met vasten. Huh? Dat gebed was bijna anderhalf uur voordat de lantaarnpalen uitgingen. De inzet bleek halverwege dus verhoogd te kunnen worden – gij zult de Allerhoogste niet uitdagen! Had ik het maar beter uit moeten zoeken. 

Wat ik echter niet begreep was dat een familievriend van mijn adoptiefmoslimfamilie (volgt u de stamboom nog – ga anders terug naar Adam a.s.!) me vertelde dat hij er nog een paar dagen aan vast plakte na de maand Ramadan. Ik dacht die man is loco in zijn hoofd! Tuurlijk, ik wist ook wel dat het vasten tijdens de maand Ramadan een plicht was, een daad van aanbidding, een gezamenlijk afzien met een vrolijk einde – maar waarom zou je in vredesnaam daarna nog een potje verder vasten, bijna solo, geen kip in de moskeeën vergeleken met Ramadan, geen gezamenlijke iftars, geen langdurige nachtgebeden als spirituele brandstof (ipv de calorieën)?

De vastenperiode in de maand Ramadan wordt weliswaar gezien als individuele verplichting (shariahtechnisch: "fard") voor iedereen die er fysiek toe in staat is – uitgezonderd zieken, ouderen, en zwangere, zogende of ongestelde vrouwen – maar is wel een maand die vooral collectief wordt beleefd. Hierdoor is het vasten mijns inziens sterker vol te houden dan bijvoorbeeld het vasthouden van het gebed door het jaar heen, of de emotionele en financiële spaartocht die tot de Hadj moet leiden.

Andere momenten van vasten worden echter vooral gezien als vrijwillige daden van aanbidding. Afgezien van de dagen van Shaawal vallen hier bijvoorbeeld de wekelijkse vasten op maandag en donderdag onder en de drie middelste dagen van de maand, die de Profeet (saws) regelmatig vastte. Ik wist vijf jaar geleden niet dat behoorlijk veel mensen de zgn "Zes dagen van de maand Shaawal" wel degelijk vasten. Ergens in een overlevering (houd me tegoede welke: ik heb helaas nog steeds niet mijn boeken uitgepakt) staat dat degene die 6 dagen vast in de maand die volgt op Ramadan – Shaawal – beloond zal worden als ware hij of zij het hele jaar heeft gevast. Dat is geen sinecure ouwe!

Hieruit blijkt hoe geliefd deze vrijwillige daden van aanbidding zijn bij Allah swt, maar ook hoe zwaar ze kunnen zijn. Voor een ieder die deze dagen vast, nu of later in de maand, hoop ik dat deze geaccepteerd zullen worden en hen uiteindelijk naar het paradijs zullen leiden. En niet vergeten: vasten is meer dan honger en dorst, en vergeet niet die malle glimlach en die extra extra-goeie daad paraat te houden …

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Noureddine Steenvoorden

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van