Onlangs gaf de Nederlandse Mededingingsautoriteit (NMa) hoge boetes aan een aantal thuiszorginstellingen. Er was namelijk sprake van kartelvorming en dat mag niet van de overheid: marktwerking en concurrentie, dat zijn de toverwoorden van de overheid! Hierdoor zal de kwaliteit stukken omhoog gaan, terwijl de prijs ervoor stukken omlaag gaat. De klant of patiënt blij, de verzekeraars blij, de belasting- en premiebetaler blij, kortom iedereen blij en we leven nog lang en gelukkig/gezond.
Deze sprookjeswereld, beter bekend als ‘marktwerking in de zorg’, wordt steeds zichtbaarder en helaas voor de vele voornamelijk chronische patiënten steeds pijnlijker. Een aantal thuiszorginstellingen moet nu een paar miljoen betalen omdat ze samen afspraken hadden gemaakt en de patiënten onderling hadden verdeeld. “Dat beperkt de consument in zijn vrijheid om te kiezen voor de zorg zoals hij die wenst, zowel in kwaliteit als prijs”, aldus de NMa. Zie daar, zorg verpakt als product dat je op de markt kan kopen. Vraag 100 ‘consumenten’ van de thuiszorg of zij ten eerste wel wÃllen kiezen en ten tweede in staat zijn om te kúnnen kiezen of dat zij liever hebben dat het voor hun zo simpel en makkelijk mogelijk is geregeld en ik weet zeker dat ze vrijwel allemaal het laatste zullen kiezen. In mijn werk als apotheker heb ik ook dagelijks te maken met de thuiszorg en de patiënten die daar gebruik van maken. En ik zie de ene maatregel na de andere volgen en helaas ook de gevolgen daarvan voor de patiënten. De situatie bij velen van hun is echt zorgelijk en het is slechts een kwestie van tijd voordat de spreekwoordelijke bom zal ontploffen. Het is niet te voorkomen, de inspectie komt namelijk pas in actie wanneer de incidenten al structureel zijn geworden.
De overheid houdt geen rekening met de oudere en chronische patiënt en als de thuiszorg dat wel doet, dan krijgen ze prompt een boete. Immers, de verschillende thuiszorginstellingen hadden de afspraken gemaakt om te voorkomen dat patiënten verschillende hulpverleners over de vloer krijgen, met alle gevolgen van dien.
Het doel van de thuiszorg is immers ook goede kwaliteit van zorg leveren. Daarvoor moet je het belang van de patiënt voorop stellen en móet je wel goede afspraken maken. De thuiszorg heeft dan ook gelijk als ze zegt dat aan de ene kant de zorgaanbieders afspraken moeten maken voor ketenzorg en aan de andere kant ze elkaar moeten beconcurreren.
Wat wil de overheid nou?
De overheid heeft gelijk als ze de kosten willen inperken, gezien de vergrijzing is het zelfs noodzakelijk, dat begrijpt iedereen wel. Pak de hoge salarissen van het management aan, pak de farmaceutische industrie aan, pak de kortingen en bonussen (die door de overheid zelf zijn ingesteld) van apothekers aan, pak de extreme kosten en uitgaven van andere zorgverleners aan. Maar laat de zorg over aan de mensen met verstand van zorg. Neem geen maatregelen die uiteindelijk de kwaliteit van de zorg naar een bedenkelijk niveau zullen degraderen. En helaas gaat het wel die kant op.
Velen hadden de kredietcrisis al voorspeld en ik voorspel hierbij dat de marktwerking in de zorg ook voor een crisis gaat zorgen. Daar hoef ik zelfs geen helderziende voor te zijn, iedere zorgverlener in dit land ziet het namelijk aankomen. Er is echter wel een treurig verschil: De kredietcrisis gaat om geld, de zorgcrisis treft helaas mensen. Dus beste overheid, nu jullie toch bezig zijn met het nationaliseren, kap gelijk ook effe met die hele markwerking onzin in de zorg!
2 Reacties op "Zorg in een spagaat"
Prima verhaal. Het sluit volledig aan bij wat we beogen met het project “Wie zorgt er straks voor mij?”.Zie het artikel “De toekomst van de ouderenzorg staat op het spel” op onze homepage.
Je hebt gelijk dat het steeds erger wordt. Het zijn nu nog incidenten, maar dit beleid gaat zeker tot een crisis leiden. Marktwerking is desastreus voor onze zorg.
Beleidmakers verzinnen de gekste dingen zonder te kijken wat dit voor praktische gevolgen heeft voor met name ouderen. Het lijkt erop alsof ze geen idee hebben waar ze beleid over maken. Pas als ze zelf oud en/of chronisch ziek zullen worden, zullen ze beseffen wat voor onwerkbare situaties ze zelf hebben gecreeerd.