Wie vraagt zich nou niet af hoe zijn leven er over een jaar of 60 (Mocht je in leven blijven Incha Allah) eruit zal zien? Het eerste wat in je opkomt is een mannetje/vrouwtje met grijze haren en een stok.
In werkelijkheid komt er veel meer bij kijken. Je geestelijke gezondheid, zal het nog blijven zoals het nu is? Je lichamelijke gezondheid, hoe zal het daarmee gaan, weinig die het geluk hebben en gezond voortleven.
Wat me zeer aangrijpt, zijn de wekelijkse bezoeken aan een verpleeghuis, daar kom je mensen tegen met verschillende kwalen, leeftijden,etnische achtergronden.
De een is dement, de ander heeft een hersenbloeding overleefd, maar kan de rest van zijn leven niet zonder een rolstoel, weer een ander zit er buiten zijn wil. Wat ze wel allemaal gemeen hebben, is dat ze weinig tot niets met de buitenwereld te maken hebben, ze lijken net een giftige stof dat door het lichaam afgestoten wordt.
Kinderen die geen tijd hebben, broers die het vergeten zijn een broer/zus te hebben, kleinkinderen die hun grootouders niet eens meer herinneren. Dit zijn slechts een aantal voorbeelden van velen.
Ik ben altijd bevooroordeeld geweest en dacht dat dit zich alleen onder de autochtone bevolking afspeelt, tot mijn grote verbazing komt dit ook veel voor onder onze Moslims.
Als men denkt aan zijn leven over een x aantal jaren, moet men in zijn achterhoofd houden dat je ooit ook afhankelijk zult zijn van anderen, en met die gedachten je naasten behandelen.
Een heel mooi Arabisch gezegde vind ik; Je zult sterven, daar waarmee jij de ander doet sterven.
6 Reacties op "Huisje, boompje, beestje???"
jeeeeeeeeeeehh goedzo katja.. ik zal nog veel van je hore
een bezoek brengen aan een verzorgingstehuis is wel een eye-opener… je gaat stil staan bij de dingen die je hierboven hebt genoemd :-)
Je heb gelijk! You go grlll
Interessante tekst. Ik ben namelijk hindustaans en dit komt ook helaas bij de hindustanen voor. Men is teveel bezig met zichzelf dat ze opeens geen tijd hebben voor degenen die hun grootgebracht hebben. Dat is erg jammer. Dan moet je altijd bij jezelf nagaan: wat als ik zo oud ben, hoe zou ik het dan vinden als er opeens een deur voor me dichtgaat en wel door mijn eigen kinderen?
soo khadija, mooi werk, ik ben zeer onder de indruk. ik ben welleens mee gegaan ik schrok er wel van, van hoe geisoleerd deze mensen leven, dat ze dan zo blij zijn dat iemand aanhun denkt, al zijn het vreemde.
hee jongens echt geweldig watjullie voor die mensen doen. Allah (swt) zal jullie hiervoor zeker belonen.
soo khadija, mooi werk, ik ben zeer onder de indruk. ik ben welleens mee gegaan ik schrok er wel van, van hoe geisoleerd deze mensen leven, dat ze dan zo blij zijn dat iemand aanhun denkt, al zijn het vreemde.
hee jongens echt geweldig watjullie voor die mensen doen. Allah (swt) zal jullie hiervoor zeker belonen.