Als musicalfreak moet ik vol schaamte bekennen dat ik afgelopen maandag een smsje heb gestuurd om mijn favoriete Joseph te steunen. Roy was voor mij, gedurende het hele programma “Op zoek naar Joseph?” dé Philip Freriks onder alle kandidaten, een ware verhalenverteller die je weet te boeien vanaf de eerste tot laatste noot. Zelfs wanneer ik hem op mute zet, barst zijn optreden van het scherm af, vol overtuigingskracht bracht hij zijn boodschap over. Helaas viel hij in de finale als eerste af. “Als het maar niet die onsympathieke kwal wordt.” zei ik hardop in de huiskamer, “dan wordt dat mooi een musikwal die ik over zal slaan”. En jawel, Freek heeft gewonnen! Freak!
Dat is dan wel weer mooi het nadeel van een dergelijk programma. Je leert de spelers kennen, soms beter dan goed voor je is. Je hebt altijd een favoriet er tussen zitten, misschien wel meerderen, maar ook iemand wie je een finaleprijs het minst gunt.
“Joseph and the Amazing Technicolor Dreamcoat” werd in 1967 geschreven door Andrew Lloyd Webber en Tim Rice. De Nederlandse versie wordt geproduceerd door Stage Entertainment van Joop van den Ende. Natuurlijk weten we allemaal dat dit verhaal geïnspireerd is vanuit het religieuze verhaal Jozef/Joesef zoals we dat uit verschillende heilige geschriften kennen.
Joopie koos er echter voor dit gegeven zo veel mogelijk te verdoezelen. Het wordt een "klassiek verhaal" genoemd, punt, klaar, that’s it and that’s that. Als reden hiervoor gaf hij aan de musical zo min mogelijk te linken met het Bijbelverhaal ‘om geen mensen voor het hoofd te stoten’. Kennelijk zijn religieuze verhalen goed genoeg om tot een miljoenenproductie te bombarderen, maar tegelijkertijd ook iets wat je mensen moet besparen.
De IKON liet het er niet bij zitten. Samen met het Nederlands Bijbelgenootschap (NBG) en het wetenschappelijk instituut van de Christen Unie tekende zij bezwaar door de site “wieisjoseph.nl” te lanceren. Een site die helder het verhaal vanuit een Bijbels perspectief toelicht. Joopie not amused, maar ik wel. Heerlijk wanneer christenen gaan rellen, ik houd er wel van.
In de islam kennen we Joseph onder de naam Joesef (as)*en is één van de profeten van Allah (swt). Het is een van mijn favoriete verhalen uit de Koran, ik zou hier graag een korte samenvatting van willen geven, maar daarvoor zou ik het verhaal te niet doen. (Ik kan je wel vertellen dat het niets te maken heeft met een regenboogjas zoals Joopie deze op posters doet afbeelden.) Wat ik zelf zo mooi vind aan het verhaal is dat het begint met een droom, een onduidelijke droom die Joesef in alle vertrouwen aan zijn vader kenbaar maakt.
En (gedenkt) toen Joesef tot zijn vader zei: “O mijn vader, voorwaar, ik zag (in een droom) elf sterren en de zon en de maan, ik zag dat zij zich voor mij bogen.” (Koran, soerah Joesef 4)
Dan volgt een verhaal vol van wereldse elementen in een religieuze setting; liefde, list, bedrog, jaloezie, verleiding, dromen, voorspellingen, de familiebanden, vergiffenis, wonderen en natuurlijk een happy ending. I love happy endings. Een vertelling die zo diep indruk weet te maken, een verhaal dat je in je diepste dieptes raakt en zo prachtig eindigt met een verklaring van de droom die Joesef aan het begin droomde:
"En hij bracht zijn ouders naar de slaapplaats. En zij wierpen zich ter aarde voor hem (Joesef). En hij zei: “O mijn vader, dit is de uitleg van mijn vroegere droom; waarlijk, mijn Heer heeft het werkelijkheid laten worden.[..]" (Koran, soerah Joesef 100)
Wanneer ik aan het verhaal denk, krijg ik geen rillingen, geen kippenvel, maar juist een onbeschrijfelijk heerlijk warm gevoel. Ik word er zelfs helemaal vrolijk van. Misschien maar goed dat ik mezelf de goedkope vertolking van Freek bespaar. Zo besparen we elkaar allemaal weer wat… best verstandig in deze crisestijden.
Salaam en een dikke besparing,
Eighty
* zie hier voor uitleg
4 Reacties op "Niet zomaar verhaaltjes…"
Zo, dat vind ik nou ook een mooi en inspirerend verhaal. Wat nou, American dream?! :P
Heb als enige van de reeks de finale gezien. Ik vond het leuker dan ik dacht ;)
Ik heb niet gestemd, maar vond Freek wel verreweg de beste. Ik was in ieder geval blij dat die reclamezuil voor de plastische chirurgie op (2) het niet werd. Zo jong en zo botox.
Ik heb ook alleen de finale gezien en vond het maar vreemd zoveel sluikreclame voor een voorstelling. En als je een blikje kattevoer in beeld zet moet je het merk afplakken! Zo’n finale heeft een eigen dynamiek door de spanning maar een musical fan ben ik niet.
Voor het verhaal over Jozef van de ChristenUnie zie:
http://wi.christenunie.nl/k/15519/news/view/311587/170297/Nijhoff-Op-zoek-naar-Joseph-in-crisistijd.html