Voorpagina Geschiedenis, Politiek

Congo

De afgelopen tien jaar zijn er bijna 5,5 miljoen(!) doden gevallen in gevallen in Congo. De helft was jonger dan 5 jaar. Het grootste aantal sinds de Tweede Wereldoorlog. Na de meest recente onlusten hebben inmiddels 250.000 mensen hun huizen moeten ontvluchten en zij leven nu in erbarmelijke situaties in vluchtelingenkampen. In een regio waar eerder al een miljoen mensen zijn gevlucht, leidt dat dus tot een verschrikkelijke humanitaire ramp.

Daar we in het Westen niet tegen onrechtvaardigheid, schending van mensenrechten en ondemocratische toestanden kunnen, zullen we hier natuurlijk meteen op afspringen om die mensen te helpen. Amerika, met de kersverse nieuwe president (half Afrikaans) Obama, mag natuurlijk zoals gewoonlijk voorop! Maar nee, Congo is een arm land, geen olie of andere interessante bronnen die voor het Westen nuttig kunnen zijn, dus waarom ingrijpen?

Ingrijpen heeft kennelijk alleen nut als het wat oplevert. Ook Nederland reageert onverschillig en zal geen militairen sturen, ‘want er zitten al 17.000 VN blauwhelmen daar’. Voor de goede orde, dat zijn zogenaamde ‘peacekeepers’, zeg maar toeristen. Echt veel mogen ze namelijk niet doen.

Het doet me denken aan de aangrijpende film Hotel Rwanda, dat vrij indringend en confronterend aantoont dat een Afrikaans leven (zeker politiek gezien) minder waard is dan die van een Westerling. De treurige realiteit: We kúnnen die mensen helpen, maar we wíllen het niet! In 1994 keken we de andere kant op toen binnen 100 dagen bijna een miljoen Afrikanen in Rwanda elkaar afslachtten. Amerika was blij dat ze daar net op tijd waren vertrokken (en het ze dus niet veel geld kostte), de wereld greep niet in en de VN gaven de daar aanwezige blauwhelmen geen toestemming om een offensief te beginnen. De gevolgen waren dramatisch, maar wellicht nu al vergeten.

Laten we de geschiedenis zich herhalen?

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van