Voorpagina Politiek

I used to rule the world

I used to rule the world
Seas would rise when I gave the word
Now in the morning I sweep alone
Sweep the streets I used to own
I used to roll the dice
Feel the fear in my enemy’s eyes
Listen as the crowd would sing:
"Now the old king is dead! Long live the king!"
One minute I held the key
Next the walls were closed on me
And I discovered that my castles stand

Upon pillars of salt, pillars of sand….

Ik vraag mij af hoe het de VS zal vergaan…

Elke keer als ik dit nummer op de radio hoor moet ik denken aan Bush en de VS(muzikaal en tekstueel vind ik het een prachtnummer).  Al refereert het nummer aan een gebeurtenis van meer dan twee eeuwen geleden, namelijk de tijd die Lodewijk XVI had om zijn lot te overdenken tussen het verlies van zijn troon en hoofd in. Na de Franse revolutie deed Frankrijk onder Napoleon nog een poging om de wereld te overheersen maar de barre Russische winter en Spaanse guerrilla’s deden die poging teniet. Sindsdien is Frankrijk een macht die later pas plaats moest maken voor andere opkomende machten.

Zowel de Britten als de Fransen verloren binnen 25 jaar na de tweede wereldoorlog hun gehele wereldrijk met uitzondering van wat eilandjes en marginale overzeese gebieden. De wereldrijken die beide landen sinds het begin van de zeventiende eeuw met zoveel moeite bij elkaar hadden veroverd, verdwenen binnen een generatie als sneeuw onder de zon. Zelfs de twee grote verliezers van de tweede wereldoorlog, Japan en Duitsland, lieten binnen drie decennia de Britten en de Fransen het nakijken in economisch opzicht, zowel kwantitatief als kwalitatief.

Maar het waren de VS die de Britten en de Fransen op economisch, militair en technologisch gebied in het tienvoudige overvleugelden en daarmee beide landen tot derderangs politieke machten degradeerden. Waar de economieën van beiden landen ieder afzonderlijk groter waren dan die van de VS halverwege de 19e eeuw, waren aan het begin van de 20ste eeuw de VS hen economisch voorbijgestreefd en niet veel later ook op andere terreinen. Totdat de VS in 1950 hun voorsprong zover hadden vergroot dat beiden landen gecombineerd slechts een vijfde haalden van het BNP van de VS.

Na de politieke implosie van de USSR in 1991 bleven de VS als enige wereldmacht over, of beter gezegd een hypermacht wier dominante positie op politiek, economisch, militair, technologisch en wetenschappelijk gebied door geen enkele land of zelfs maar een combinatie van landen in de verste verte werd bedreigd. Bijna twee decennia later zijn de VS nog steeds top dog en loopt de rest nog steeds op ruime afstand achter, hoewel de EU landen gecombineerd de VS economisch al voorbij zijn gestreefd, is dat nog bij lange na niet het geval op politiek, technologisch, wetenschappelijk en militair gebied.

Toch is de positie van de VS niet zo onbetwistbaar als hij lijkt te zijn. De afgelopen 50 jaar is de voorsprong van de VS langzaam aan verminderd en lopen andere landen, vooral op economisch gebied, in op de VS. Zo was de economie van de VS in 1978 een factor 15 groter dan die van China, anno 2008 is dat nog maar drie maal zo groot. Aangezien de economische grootte bepalend is voor de politieke, technologische, wetenschappelijke en militaire kracht van een land, zullen de op economisch vlak opkomende landen ook op die gebieden op de VS gaan inlopen en China zal op een gegeven moment zelfs een pariteit bereiken met de VS.

Gezien de houdbaarheidsdata van imperia in de afgelopen eeuw zal bovenstaande over niet al te lang tijd een feit zijn. Over vier decennia uiterlijk. Deze relatieve neergang was onvermijdelijk op de lange duur. Echter, Bush & Co hebben door hun ondoordachte van hybris ingegeven politiek deze relatieve neergang versneld.

De vraag nu is: Is Obama de eerste president in een lijn van presidenten die, netals de adoptiefkeizers van het oude Rome, orde op zaken zullen stellen en voor de VS een nieuwe bloeiperiode in zullen luiden? Of is de neergang niet meer te stuiten en zal het lot van de VS in grote lijnen hetzelfde zijn als dat van de Britten en de Fransen?

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van