Voorpagina Cultuur, Grappig, Opmerkelijk

Schoengooier is superheld…

U kent dat verhaal wel: boze journalist, vliegende schoenen, hoofd Bush, net gemist, journalist wereldberoemd. Weer een American Dream die in vervulling gaat. Het is niet geheel gratis, kost je één gebroken arm en wat gebroken ribben). Bush zei: “These journalists here were very apologetic. They said this doesn’t represent the Iraqi people”. Hmmm… aan de andere kant: het is nog niet afgelopen. De schoengooier is nu al een held. De Jordaanse krant prees hem en je kunt zelfs al terecht op zijn fansite of een van de andere Facebook pagina’s.. Maar goed, grappige actie, maar mag niet.

Nog opmerkelijker was de berichtgeving. Er stond in de kranten en op het internet een omschrijving van de culturele betekenis van het gooien met schoenen: “Het gooien met schoenen wordt in de Arabische wereld als een grote belediging gezien”. Haha, daar was geen studie voor nodig, is het in andere culturen wel een compliment? De AngryArab had hier passende reacties op.

“To throw the shoe, or not to throw the shoe: a cultural dilemma. Don’t you love it when Western reporters explain to their readers differences between their culture and Arab culture? I don’t know about you, but I really love it. Here is from the New York Times: “During the argument, heated words were exchanged and shoes were thrown, a severe insult in the Arab world.” So throwing a shoe at somebody is a “severe insult in the Arab world” but not anywhere else? How exotic. Tell me more, o culture experts of the New York Times.

So today, I wanted to test this theory. So I got out of my house with a bag of shoes: I started throwing them, shoe by shoe, at my neighbor, aiming at the face. My neighbor laughed, and could only say nice things to me as a good neighbor. He then explained: you see, o Arab neighbor, in our American culture, throwing a shoe at somebody is not an insult at all. In fact, it is taken as a sign of affection. I returned back to my house, having learned about American culture, what I knew not before. Thanks to you, New York Times (and your intelligent and culturally informed reporters). “