‘Bedankt pa en ma, ik draag mijn proefschrift op aan jullie’

Ik zat in groep acht en het was ouderavond. Het was een spannende avond, want die dag kregen wij ons advies mee. Het gesprek duurde niet lang en het advies was erg mooi. Ik mocht naar het VWO. Ik had zelf eigenlijk geen idee, maar ik wilde de beste zijn en mijn klasgenoot Antony kreeg hetzelfde advies, dus wilde ik niet anders.

Mijn ouders hadden (achteraf gezien ook) geen idee. VWO? Net zoals vele andere ouders kende zij alleen de IVBO/VBO en als je heel erg slim was: MAVO. Ik ken vele jongeren die met een MAVO advies en cito uitslag door hun ouders alsnog op de LTS werden ingeschreven, want je moest gaan werken. Geld verdienen, sparen en dan trouwen. Dat was het devies. Andere ouders praatten het uit elkaars hoofd, om je kind in te schrijven op de MAVO. Misschien overdrijf ik nu een beetje, maar dat is wat me echt is bijgebleven.

Te laat ingeschat
Ik heb geluk gehad. Met mijn advies. Met mijn omgeving en zeker met mijn ouders. Ik heb op een of andere manier altijd de snelste weg kunnen bewandelen naar de universiteit. Ik ben me er enorm van bewust. Ik weet dat veel jongens en meisjes de langere weg hebben moeten bewandelen door een te laag advies, door een iets latere ontwikkeling en sommigen doordat ze misschien een beetje steun misten van thuis. Ik heb enorm respect hiervoor, want je ziet steeds meer jongens en meisjes met Marokkaanse, Turkse, Afghaanse wortels op de Nederlandse universiteiten. Dit maakt mij erg trots en dat allemaal in een generatie: over topintegratie gesproken. Laat je door niemand demotiveren en geloof ook vooral in jezelf (en elkaar).

Opgedragen aan mijn ouders
Op 26 februari van dit jaar heb ik mijn proefschrift verdedigd aan de Universiteit van Tilburg. Ik heb mijn werk opgedragen aan mijn ouders, want ik ben het product van hun liefde en opvoeding. Mijn ouders (en waarschijnlijk geldt dit niet alleen voor mijn ouders) hebben veel moeten opgeven om mij een mooie toekomst te kunnen bieden. Sinds ik op mezelf woon, weet ik dat ze enorm goed met geld hebben kunnen omgaan, want wij kwamen nooit iets tekort. Toen ik dagen achter elkaar bleef doorzeuren over Nikies, kreeg ik ze (nu weet ik pas hoe groot dit beslag legde op hun budget). Ze verdienen eigenlijk een PhD in financiën, want laat ik niet beginnen wat ze allemaal hebben betekend voor hun land van herkomst en hun familieleden aldaar.

Mijn proefschrift
De topic van mijn proefschrift is Impulse Control theorie, een wiskundige optimalisatiemethode voor het vinden van oplossingen voor discreetcontinu problemen. Ik heb hierin de algemene theorie verbeterd en verfijnd, daarnaast de theorie op verschillende problemen toegepast. Een van die toepassingen gaat over het bepalen van de optimale dijkhoogte in Nederland. wat het beste moment voor het verhogen ervan is en met hoeveel centimeter. Als Marokkaanse Nederlander (of Nederlandse Marokkaan) had ik nooit gedacht dat ik ooit zou werken aan dit voor Nederland essentieel probleem.

PS: ben je nieuwsgierig naar mijn proefschrift? Bezoek www.chahim.nl: daar kun je het gratis lezen en downloaden

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Mohammed Chahim

Mohammed Chahim is gespecialiseerd in wiskundige optimalisatie-kwantitative economie en raadslid voor de PvdA in Helmond. Opvallend weetje: hij heeft een proefschrift geschreven waarin hij onderzocht wat de optimale dijkhoogte is voor Nederland. Bovendien behoort ook hij tot de 50% Marokkaanse jongeren die in aanraking is gekomen met de politie. Vraag hem alleen niet hoe.

Lees andere stukken van Mohammed