Voorpagina Algemeen, Maatschappelijk, Politiek

Bestrijd onrecht in je eigen wijk, niet in Syrië

De leider van de Syrische oppositie, al-Khatib, riep Europese jongeren deze week op: “Blijf bij je ouders en zorg voor hen. Kom niet naar Syrië om hier te strijden. Thuis ben je harder nodig.”

Dit lijkt me een heldere boodschap als reactie op de wanhoopskreet van moeders die treuren om hun zonen die, net als een flink aantal andere moslimjongeren, hebben besloten om af te reizen naar Syrië en daar mee te vechten. Uit eigen observatie zie ik bij veel jongeren gepassioneerd gedrag als het gaat om onrecht in gebieden die bezet of onderdrukt worden. Via media zien deze jongeren hoe onrecht zich manifesteert en hoe onschuldige burgers slachtoffers worden. Deze jongeren willen niet machteloos toekijken; hun geweten spoort hen aan de mouwen op te stropen. Dat er veel onrecht is, valt niet te ontkennen. De beelden spreken voor zich. Het is dan ook zeker niet verkeerd om op te komen voor onschuldige mensen en onrecht te bestrijden, in welke context dan ook.

“Waar blijft dezelfde passie om te waken over je eigen straat?”

Als ik die betrokkenheid en die vurigheid om onrecht te willen bestrijden zie, dan zou ik wensen dat zij dit zouden doen in onze eigen wijken. Waar blijft dezelfde passie om te waken over je eigen straat of wijk, waar blijft de passie om het onrecht wat zich afspeelt in de eigen wijken of straten hand in hand met anderen te willen aanpakken? Deze jongeren voelen zich aangesproken mee te strijden in een strijd aan de andere kant van de wereld, terwijl onder onze eigen neus onrecht gaande is. Onrecht omdat sommige buurtgenoten in armoede leven. Onrecht omdat te veel van onze jongeren een onderwijsachterstand hebben, of school voortijdig verlaten. Onrecht door jongeren die op het criminele pad raken. Onrecht voor mensen die slachtoffer zijn van criminele daden. Onrecht voor hun familie, die in hun eer en waardigheid worden aangetast. Onrecht omdat inwoners van deze wijken geen aangifte durven te doen, uit angst voor represailles. Onrecht voor de gemeenschap, die zich gestigmatiseerd voelt door de rest van de samenleving. Onrecht als mensen gediscrimineerd worden op de arbeidsmarkt of in het uitgaansleven.

“Bestrijd onrecht in je eigen wijk. Je hoeft hiervoor niet naar Syrië af te reizen.”

Wie zich wil inzetten om onrecht te bestrijden en wil meebouwen aan een goede toekomst voor onze jeugd, die kan hier thuis in onze eigen wijk aan de slag. Er is genoeg te doen. We hebben strijdbare en gepassioneerde jongeren nodig die met een ferme hand onze jongeren op het goede pad houden. In de wijken van Nederlandse steden zijn veel problemen die acute aandacht eisen van de jonge generatie moslims. Deze jongeren moeten bij zichzelf te rade gaan en zich afvragen of een strijd in hun eigen wijken niet absolute prioriteit geniet.

Ik roep deze jongeren op: Waar blijft diezelfde passie om jouw buurtgenoten te ondersteunen in hun studie en hen wegwijs te maken in de samenleving? Waar blijft die passie bij het zien van onrecht in je eigen straat? Een buurjongen die aan komt lopen met een gloednieuwe brommer, terwijl je goed op de hoogte bent van zijn financiële situatie en weet dat hij niet op school zit, noch werk heeft. Boxen en kelders die gevuld worden met gestolen goederen… en de hele straat die daarover zwijgt. Onrecht bestrijden, is je eigen buurjongen aanspreken en verkeerd gedrag corrigeren. Daden waarmee je een samenleving vooruit helpt. In mijn optiek zijn dit daden die de meeste aandacht verdienen en waar de medemens nu baat bij heeft. Dit is het gevecht dat nu hier nodig is, in eigen land, in plaats van duizenden kilometers verderop.

Strijd vreedzaam in je eigen straat of wijk tegen ongeoorloofd en ongepast gedrag van je medemens. Slachtoffers van onrecht en criminaliteit verdienen in eigen wijk en straat ook jouw hulp. Gebruik hier alle passie voor, want op termijn verbeter je hiermee je eigen samenleving en jouw eigen gemeenschap. Leid jezelf op tot vertegenwoordiger en leider van de gemeenschap en stel onrecht aan de kaak! Bespaar je moeder het verdriet, en ga niet naar Syrië. Maar maak je ouders trots en bekommer je om de gemeenschap hier, en trek hier ten strijde tegen het onrecht in onze wijken.

Mohamed Azahaf
photo credit: FreedomHouse2 via photopin cc

Mohamed Azahaf is Amsterdammer en moslim in hart en nieren, krijgt heimwee als hij even niet in Amsterdam is, is geen orthodoxe noch liberale of gematigde moslim, studeert Integrale Veiligheidskunde, droomt maar schrijft realistisch vanuit het hart, weigert te zwijgen over misstanden, kan niet tegen mensen die achterover liggen en denken dat het allemaal vanzelf uit de lucht komt vallen, gelooft in dialoog maar wel op basis van gelijkwaardigheid.

Lees andere stukken van Mohamed