Iedereen die een geloof aanhangt (of er juist vanaf stapt) zal hier zijn of haar eigen redenen voor hebben. Soms is het voorafgegaan door jarenlange introspectie, soms een spontane actie waar later met spijt of juist met opluchting en gelukzaligheid op wordt teruggekeken. Zelf ervaar ik de aanleidingen voor mijn aanvaarding van Islam op verschillende momenten op verschillende wijzen.
Soms ervaar ik het islamitisch antwoord op levensvragen als directer en duidelijker dan van andere religies of overtuigingen. Soms vind ik de dankbaarheid die ik voel naar God leidend voor mijn keuze. Vaker nog voel ik juist dat mijn genetische opmaak alleen bij een staat van overgave aan God zich perfect thuis zou voelen.
Zo zat ik deze week voor de computer om voor mijn werk een persoonlijk ontwikkelingsplan te schrijven.
Dit is een soort voortgangsrapport van de cliënten/kinderen met wie ik werk. We proberen hierin als begeleidingsteam een beeld te schetsen van een kind met een aantal doelen en mogelijkheden waaraan we willen gaan werken. Dit klinkt misschien alsof het kind hierbij passief is, maar juist bij dit soort rapporten is het zaak om goed te kijken naar een kind om zijn/haar sterke punten te zien, maar ook zijn/haar eigen voorkeur voor een ontwikkelingsrichting. De goede begeleider zal zich dan ook vooral laten leiden door het kind en de ouders. Hiervoor moet je als begeleider ontzettend goed kijken naar een kind. Waar liggen de sterke punten, de mogelijkheden, de affiniteiten?
Wat me hierbij steeds weer opvalt, is dat je als begeleider soms iets ziet, dat een andere begeleider ook ziet, maar totaal anders interpreteert. Je moet de acties van een kind dus eigenlijk lezen en dan ook nog eens interpreteren.
Als mens ben je sowieso al continu de ander aan het interpreteren. Wat doet iemand en wat bedoelt hij of zij daarmee? Je zegt wel zus, maar hoe moet ik dit opvatten? Sommige mensen durven dan door te vragen naar iemands specifieke opvattingen of bedoelingen. Velen laten het erbij. Doorvragen is soms eng – wie weet krijg je iets te horen dat je niet bevalt. Dan moet je daar nog over na gaan denken ook, vervolgens het gesprek aangaan en tot een sortement begrip komen ook nog! Bweh, volwassenheid is stom.
En toch, en toch…
Ook als moslim behoor je hier continu mee bezig te zijn: de Qur’an vormt de basis, de overleveringen uit de Soennah de aanvullingen en verduidelijking, maar uiteindelijk is de ingang hiertot meestal je ‘docenten’. Die bestaan weer uit je docenten in de moskee of op school, je ouders, je broers of zussen, of gewoon broeders en zusters – iedereen doet, kijkt, zegt en interpreteert. Je zit er tussen en probeert na te denken, of misschien wel gewoon na te doen, na te volgen, of juist mensen na te kijken. Nadenken is beter, vermoed ik.
Je leest elkaar, interpreteert elkaar; leest of luistert naar de Qur’an, de overleveringen en probeert hieruit te halen wat je kunt: je rechten, plichten, aanbevelingen, verboden, tips voor een goed leven, omschrijvingen van wat we verstaan onder goedheid. Daarbij kom je allerlei zaken tegen die als bomen het bos voor je verhullen: mensen die je boeken uitleggen zoals die boeken aan hen zijn uitgelegd door de uitleg van deze of gene die de juiste, correcte uitleg heeft. Interpreteer alleen volgens die, die van hen en die van hunnie’s van hun. Goed advies indien verifieerbaar juist en leidend tot goede en zelfs betere dingen – naar zo objectief mogelijke maatstaf uiteraard.
Maar wie interpreteert dat dan weer? En wie of wat raken we kwijt onderweg? Of raken we juist dingen rijk die we helemaal niet wilden hebben?
Ik probeer mijn eigen ontwikkelingsplan dan ook te schrijven: wat zijn mijn affiniteiten, sterke punten of mogelijkheden? Ik probeer naar mezelf te kijken om hier achter te komen. Het blijkt dan al gauw dat ik er soms lelijk naast zit wat mijn eigen karakter en mogelijkheden betreft. Ik moet mijzelf meer lezen. Anderen ook bevragen. Hierover nadenken, nog meer vragen. Vervolgens die vragen ook mee terug nemen naar mijn inspiratiebronnen, Qur’an en Soennah, en uitvogelen, nadenken, overpeinzen, terugvragen.
En natuurlijk niet te vergeten om af en toe even naar buiten te komen om een rondje hard te lopen of een stuk te fietsen. Soms moet je al die levensvragen even wegblazen in het tumult van een polderwind.
22 Reacties op "Vragen: Vruchtbaar, doch tikje vermoeiend"
Wat ben je toch een prachtig voorbeeld van een harmonieus samengaan van autochtoon en Islam. Ga zo door ;)
Ieder beschaafd mens, zwart of wit, zal harmonieus met Islam samengaan.
groetjes
@ Saifullah
Mooi gezegd. Ben zelf echter een wilde vrouw ;)
Misschien is dat wel heel fundamenteel: dat de een beschaving als hoogste ideaal en de ander wilde vrijheid en – go with the flow – leven zoals we biologisch gemaakt zijn. (Hetgeen moraal etc etc niet uitsluit.)
Maar daar zijn we het vast niet over eens.
vriendelijke groet
Alison
Wij geloven ook in vrijheid, echter de methoden zijn anderen.
De perceptie van individuele vrijheid in het westen is kort samengevat dat deze bereikt wordt door het afwezig zijn van beperkingen (dit noemt men negatieve vrijheid).
Moslims geloven in vrijheid die begeleid wordt door een valnet (positieve vrijheid).
Wellicht bent je bekend met de piramide van Mazlov. De basis voor elke verdere ontplooiing (en overleving) zijn voedsel, slaap, seks en nog een paar anderen. De basale menselijke lusten. Deze zijn het sterktst aanwezig, aangezien zij essentieel zijn voor het overleven van het menselijk ras.
Echter, ik geloof dat deze lusten gekaderd moeten worden door regels omdat wanneer dit niet gebeurd, de mens overmachtigd zal worden door deze basale lusten en daardoor niet meer in staat zal zijn een hoger niveau te bereiken.
Met vriendelijke groeten,
Saifullah.
>> Ieder beschaafd mens, zwart of wit, zal harmonieus met Islam samengaan.
Ieder beschaafd mens, zwart of wit, zal harmonieus op Wilders stemmen.
Ik moet eerlijk zeggen dat ik dit je eerste mooie stuk vind.
@ Saifullah
Ben het met de piramide van Maslow eens.
(1) Men stijgt alleen als aan onderliggende behoetes voldaan is. Als door goedbedoelde, maar niet 100% juiste, voorschriften mensen beperkt worden in hun bevrediging blijven zij juist in de lagere regionen steken. Het probleem met positieve vrijheidssystemen – waarvoor veel lof overigens – is dat zij de inherente biologische variate van de mens reduceren tot te eenvoudige voorschriften. Dit wordt het makkelijkst zichtbaar bij gender en sekse. Veel vrouwen willen thuisblijven en kinderen krijgen, maar zeker niet alle. Deze variatie is heel adaptief voor ons als mens. Het ontkennen, of pervers verklaren ervan, lijdt tot veel leed en heimelijk gedrag. Paradoxaal handelen is dus juist door niet te beperken te ontstijgen en transcenderen. Ik ben zelf van mening dat de moderne mythe van een verschrikkelijke, primitieve oertijd ver bezijden de werkelijkheid ligt en dat wij – door niet in overeenstemming met onze aard te leven – veel ellende en geestelijke slavernij veroorzaakt hebben.
Ont-wikkelen, da’s de kunst.
(2) Ik heb veel bewondering voor bewuste en zelfgekozen submission, of dat nu aan Allah de gezegende is, of via Yoga, of meditatie aan Shiva respectievelijk Nibbana. Denk zelf dat deze technieken al heel oud en heel menselijk zijn. De transcendente vreugde van de sterrenhemel (Ginnungagap) met haar leidende poolster spreekt mij als metafysisch concept bijzonder aan. De vreugdevolle leegte/paradijs achter deze fysieke wereld en het her-inneren van onze onsterfelijke ziel zijn thema’s die mij na aan het hart staan. Wat dat betreft ben ik wellicht een “naieve spiritualist” – het gaat niet om leren, maar om herinneren.
mvg Alison
“Je zit er tussen en probeert na te denken, of misschien wel gewoon na te doen, na te volgen, of juist mensen na te kijken. Nadenken is beter, vermoed ik”.
wat een een prachtig stuk!!
gr.
Fadila
Wat een interessante gedachte! Een POP voor jezelf schrijven. Zou iederen is moeten doen.
Nieuw idee voor een cursus?
;-)
Jou beeld van vrijheid Saifullah, is zo langzamerhand wel bekend hier.
Alison heeft een antwoordt gegeven waar m.i. niets maar aan valt toe te voegen.
Mooi hoor, een valnet, je wordt gestrikt door de ‘vrijheid’, een betere omschijving had ik niet kunnen bedenken.
Dan kun je toch beter tot een geloof komen dat je een vangnet biedt als je er als individu niet meer uitkomt.
Je had je tot het Jodendom moeten bekeren:) Daarin is het juist de bedoeling dat je continue vragen stelt, je ideeen bijschaaft, tot nieuwe inzichten komt, met elkaar in discussie gaat, het van een heel andere kant bekijkt, enz.
@12
en dat is in het Christendom en de Islam niet het geval?
een beetje vage opmerking van je….
@13
Ik heb het idee dat dat in het Christendom en in de Islam minder het geval is ja. Bijvoorbeeld door het feit dat in het Jodendom grote waarde wordt gehecht aan de Talmoed, wat een metersdikke verzameling is van duizenden polemieken tussen rabbijnen en geleerden en waarin het dus juist draait om discussie en onenigheid. Ik heb de indruk dat het in het Christendom en Islam meer draait om waar of niet waar, goed of niet goed.
Zie jij dat anders?
Allison, Saifullah, jullie snijden interessante thema’s aan. Maslov ken ik ook een beetje. Het blijft natuurlijk niet bij de basis, en je kunt hem aanvullen met de omgekeerde piramide van de gemeenschap. Dan kom je in het gebied van positieve vrijheid. Mijn vrijheid mag niet gaan ten koste van die van de ander en andersom, want als de ander mij in mijn vrijheid beperkt, wat dan? Zo houd je rekening met elkaar om samen te kunnen overleven.
Iedere samenleving kent wel haar voorschriften om dit in goede banen te leiden en vaak zie je dat basiswaarden behoorlijk overeenstemmen.
In de Koran wordt gesproken over het (niet) overschrijden van de goddelijke grenzen. Die worden nauwelijks gedefinieerd. Ook de koran kent de tien geboden uit de Thora. Binnen het raamwerk van die grenzen heerst behoorlijk wat vrijheid. De rest is wat we Sjaria noemen.
Het is belangrijk dat men zich realiseert dat de Sjaria – voor zover het om maatschappelijke voorschriften gaat – man-made is, en dus automatisch een interpretatie naar tijd en plaats. Wat dat betreft geldt wat Noureddine over interpretatie en herinterpretatie zegt niet alleen voor het individu, maar ook voor de gemeenschap.
Hendrik Jan
jammer dat menig moslim daar anders overdenkt
@ Hendrik-Jan
Ja, ik denk dat een belangrijk punt is hoe belangrijk een gemeenschap is t.o.v. een individu. In het Westen zijn we (en ik zelf eigenlijk ook) sterk op hand van de individuele vrijheid – vaak ten koste van de solidariteit en gemeenschapszin. In andere culturen is die ‘omgekeerde piramide van de gemeenschap’ sterker aanwezig. Ik denk bijvoorbeeld aan (1) Chinatown en (2) de Downtown Eastside van Vancouver (slum met crackheads). De Chinezen zorgen wel dat de hunnen niet dakloos worden en hebben tal van gemeenschapsvoorzieningen gebaseerd op clan. Bijna alle daklozen zijn óf blank, óf native – maar bijna nooit Aziatisch. Mijn idee is dat dit komt door hun sterker ontwikkelde gemeenschapszin ten koste van indiviudele vrijheid (om keihard te vallen en niet opgeraapt te worden).
Het heeft beiden voor- en nadelen. Wat me bijvoorbeeld steekt bij Katholieken – die wel meer sociaal lijken te zijn ingesteld – is dat een paar patriarchale mannetjes beslissen wat goed en wat slecht is. Als je als vrouw of man niet aan dat model voldoet, is het de bedoeling dat je lijdt, omdat het God’s bedoeling is dat je lijdt en daardoor tot verheffing komt. Hoe zit dat eigenlijk bij de Islam? Volgens mij wel anders, maar hoe weet ik eigenlijk niet ;)
Alison
ons sociaal vangnet( in brede zin) is op basis van een solidariteits gedacht op gebouwd.
@ Saifullah, 4:
‘De perceptie van individuele vrijheid in het westen is kort samengevat dat deze bereikt wordt door het afwezig zijn van beperkingen (dit noemt men negatieve vrijheid).’
Jammer dat het weer zo kort door de bocht moet. Het klinkt alsof het westen een arena van wilde beesten is, een bespottelijk idee.
Correctie: De perceptie van indiviudele vrijheid in het westen, is het zelf vaststellen van de (mate van) beperkingen.
Zo ken ik mensen die hun leven invullen aan de hand van allerhande religieuze of seculiere principes en daarbij komende beperkingen. Ook ken ik mensen die zich daar in mindere mate door laten leiden, maar ik ken geen een persoon dat zich als een dolle stier door dit leven een weg baant, in alles louter handelend vanuit zijn dierlijke instincten. Dat zou al met al toch net zo onnatuurlijk zijn als een mens die zichzelf tot in het kleinste detail aan banden probeert te leggen en iedere biologische drang bij zichzelf onderdrukt.
Reactie 19 is van mij.
Saifullah “Echter, ik geloof dat deze lusten gekaderd moeten worden door regels omdat wanneer dit niet gebeurd, de mens overmachtigd zal worden door deze basale lusten en daardoor niet meer in staat zal zijn een hoger niveau te bereiken”.
Ja had dat wat eerder tegen Arie Boomsma gezegd. Nu is het te laat en is hij geschorst!
Wat mij zo mateloos irriteert aan alle gelovigen is, dat zij altijd denken dat zij een goed leven lijden en dat het onmogelijk is om als ongelovige een leven te lijden met fatsoenlijke normen en waarden.
Heb van mijn ouders geleerd fatsoenlijk te leven, goed te zijn voor mens, dier, en natuur, en mijn verantwoordelijkheden te dragen.
Ik heb geen geloof, maar zal voor ieder mens respect hebben of ze nou homo’s zijn of wat maar ook, laat ieder mens vrij in z’n doen en laten.
En dat ontbreekt vaak onder de gelovigen, homo’s worden niet geaccepteerd, moslims hebben een hekel aan joden,en ga zo maar door.
In zovele landen is er oorlog vanwege het geloof, het ene geloof voelt zich nog meer suprieur dan het andere.
Al deze dingen kunnen toch echt geen vrede brengen in deze wereld.
Men zegt respect te hebben voor een ander geloof maar het is absoluut niet te merken in de praktijk.
En waarom aan iedereen tonen wat voor geloof je aanhangt zoals al die uiterlijke kenmerken, doe dat in de kerk of moskee maar loop er niet mee te koop.
Geloven doe je vanuit je binnenste dus is het totaal onbelangrijk om ermee te koop te lopen.
Of is het de bedoeling om aan de ongelovigen te tonen dat jij leeft volgens de normen en waarden die God jou heeft opgedragen.
Ik kies voor de absolute vrijheid en wil niet geindoctrineerd worden door een of ander geloof.
Maar nogmaals dat is mijn keuze, en ik laat ieder vrij in zijn of haar denken, doen en laten, maar laten de gelovigen het ook hebben voor de andersdenkenden.