Voorpagina Media

camera in je bakkes!

De afgelopen week zat weer vol met snot, koorts en vooral vele grote en kleine irritaties. Dus je begrijpt wat er gebeurt wanneer je vervolgens na jum’ah de moskee uitloopt en er een camera in je bakkes wordt gedouwd. Oh no she didn’t! Dat wordt knokken ouwe!

De verslaggever vroeg of ik soms nog wat commentaar had. Nu ben ik in principe nooit te beroerd om wat meninggerelateerde helderheid te geven – zo ijdel ben ik helaas ook wel weer… Maar waarover dan wel niet? Ah. Over de vermaledijde IKEA. Nu had ik net een, ahum,  prachtcolumn gelezen over ´Nieuwe Nederlanders”, waarin de columnist de bloedige aanslag op de knutselfabriek besprak die de nieuwste lichting polderterroristen helaas nét niet tot vervolmaking hadden kunnen brengen. Maar meer dan dat wist ik ook niet.

Ik kom met me meissie zo´n beetje elke week wel in de IKEA. We knutselen er op los in ons mooie nieuwe huissie, alhamdulillah, net als vele andere mensen. Volgens mij komen er ook wel meer moslims in die Zweedse blokhutgigant. Wat dat betreft zijn we net mensen, met werk, gezin en woningopkalefateratie. En terecht dat we met zijn allen naar de IKEA gaan, want niets is mooier dan een flinke Billycollectie in elkaar draaien (en tot de ontdekking komen dat je een schroefje mist, of een plank verkeerd hebt zitten).

Dus wat voor commentaar zou die mevrouw dan van me willen? Eigenlijk was er nog niet zoveel bekend op vrijdagmiddag. Zeven mensen gearresteerd, even zoveel vrijgelaten. Vaag telefoontje vanuit Brussel. Eigenlijk weet ik dan net zoveel als welke Nederlandse krantenlezer dan ook. Wat voor commentaar willen media van mij op zo´n moment?

Stel: de dreiging was echt.

Stel: de bom was afgegaan.

Stel: de daders waren bekend en later opgepakt bij de black&deckerafdeling van de Praxis.

Stel: ze waren van NieuwNederlandse, sorry ik bedoel natuurlijk gewoon Marokkaanse, komaf.

Stel: ze leken de Islam te belijden (echter niet tijdens de planning van hun vermoede daad, vlak ervoor, op het moment van, of vlak na de veronderstelde explosie).

Wat voor commmentaar wordt nu van mij verwacht?

Egoistisch commentaar? Oh nee he, niet de IKEA! Nu moet ik helemaal naar Haarlem rijden! Of, oef gelukkig, de IKEA! Nu kunnen we in ieder geval nog gewoon naar de Praxis gaan! Parbleu, de IKEA! Was er ook familie van ons binnen? Nee? Oh, gelukkig!

Sensationeel commentaar? Oh bomaanslag, oh oh oh, wat erg wat erg wat erg! Hoeveel mensen, hoeveel schade, ohohoh erg erg erg, doet de metro het nog? Kun je nog langs de A2 rijden en gaan kijken? Oe eerst teletekst, nrcnext, nu.nl en rtl nieuws checken (nos is zooooo 2001). En wuddup met Geerts twitter!?

Religieus commentaar? De Islam keurt dit ten strengste af. De Quran en de Soennah zijn stringent in hun bepalingen van wanneer geweld wel of niet is toegestaan tegen doehetzelfzaken. De meeste geleerden hebben bepaald dat de IKEA niet valt onder militaire doehetzelfdoelen (Leen Bakker soms wel, maar die hebben gewoon minder mooie goodies). Burgerslachtoffers en bewuste schade aan de natuur (ze verkopen ook planten achterin bij de kassa) is niet toegestaan.

Nationalistisch commentaar? Hoeveel slachtoffers waren er? Oh wat erg, 6 Nederlanders, 4 Turkse Nederlanders, 5 Marokkaanse Nederlanders, 2 Turken, 3 Marokkanen en een verdwaalde Ghanees woonachtig te Oude Pekela! Oh wat erg van die Nederlanders (of van die Turken, Marokkanen, Volendammers etc invullen naar afkomst)!’

Effe serieus. Wat mot je nou? Wat wil je van me weten? Wat wil je horen? En als ik je nu niet vertel wat je wilt horen, wat zijn de consequenties dan voor me? Moet ik een minimaal percentage aan schuldbekenning dekken vanwege gedeelde afkomst of religie met een stel vermoede idioten? Mag ik eventueel wachten tot alle vermoedens bewezen of verworpen zijn of moet ik meteen met de veronderstelde hypothetische billen bloot? En luister je dan wel?

Ik heb een afspraak gemaakt met de verslaggever: ik wil de volgende keer best commentaar geven, maar alleen op echte gebeurtenissen. En dan het liefst op: het kampioensschap van Ajax, de uitslagen en het eventuele nut van de Citotoets t.o.v. het advies van de meester of juf, de belabberde CAO in de gehandicaptenzorg, fietsen in Amsterdam of elk mogelijk onderwerp onder de zon.

Voor de rest? Alhamdulillah dat er geen bommen zijn afgegaan en dat er niemand gewond is geraakt.

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van