Voorpagina Islam

Shabir Ally in NL!

, 2 april 2009, 11 reacties

"You can win arguments, but loose hearts…"

De tijd dat ik op internetfora en chatrooms dag en nacht de verdediger van de Islam aan het spelen was, is (gelukkig voor mij) al lang passé. Ik ben er gelukkig uitgegroeid. Het was een periode waarin ik mezelf wijs had gemaakt dat ik anderen aan het overtuigen was, terwijl ik in werkelijkheid bezig was met mijn eigen zoektocht. Ik was mijn eigen ideeën over de grote levensvragen gewoon aan het toetsen. Waar kom ik vandaan? Wat is de zin van het leven? Hoe moet ik ethisch handelen? Waar ga ik naar toe? Wat is waarheid? Wat is de ware religie etc.  Het was geestelijk een veldslag, maar ik ben er –alhamdulilah– sterker uitgekomen. Inmiddels heb ik mijn les geleerd. Godsdienstkritiek is gezond en noodzakelijk. Debat en discussie scherpen de geest en brengen je blinde vlekken aan het licht. Ze helpen je in je groei. Zonder luchtweerstand kan een vogel niet vliegen.

Je beste vriend is niet de onverschillige vriend, maar de vriend die je (respectvol) bekritiseert. Aan de andere kant leerde ik de grenzen van argumenteren kennen. Discussie is gezond, indien je het gedoseerd doet. Het wordt verslavend en giftig als je het te vaak doet. Polemiek gaat ten koste van spiritualiteit! Het is grappig om te vertellen dat ik in deze zoekende en polemische fase van mijn leven mijn kennis over de Islam moest lenen van niet-moslims. De eerste Koran vertaling die ik in één Ramadan kritisch van kaft tot kaft las, was geschreven door een niet-moslim. En de eerste serieuze biografie van de Profeet Mohammed die ik las, was ook geschreven door een niet-moslim. Ik ben de auteurs van deze eye-openers, Karen Armstrong en Fred Leemhuis, daarom erg dankbaar.

Toen ik me vervolgens in de godsdienstpolemieken op het internet mengde, ontdekte ik de bekende moslim apologeet Ahmed Deedate, en enkele latere welbespraakte varianten/volgelingen. Het zijn moslims die constant met iedereen in debat gaan om de ander te overtuigen. Het was goed om te zien dat moslims het debat in ieder geval niet schuwden. Kijkend naar die gasten was het best lachen, met een zak chips in de hand, als ze weer een punt scoorden. Achteraf vind ik hun verhalen toch vrij oppervlakkig. Het gaf me te weinig voldoening omdat er weinig academische diepgang was en teveel kort-door-de-bocht redeneringen. Ze leken ook iets essentieels te vergeten in het interreligieuze debat. Je kan een debat inhoudelijk winnen maar qua vorm verliezen.

"You can win arguments, but loose hearts".

Echter, één van die internet sprekers die ik had ontdekt was anders. Het was een man die erg sympathiek oogde. Een man die bereid was zijn positie te relativeren, een man die kritisch is ten opzichte van sommige Koran exegeses en de geschiedenis van de Islam. Iemand die bij Bijbelkritiek niet blijft steken bij het memoriseren van Bijbelverzen, maar ook op de hoogte is van de academische theologische discussies. Een man die een debat niet alleen inhoudelijk kan winnen maar ook bescheiden blijft, zonder een moment zelfbeheersing te verliezen. Een man die met zijn baard en djellaba in combinatie met zijn ‘gentleman’ houding, zijn vloeiende Engels en zijn intelligente redeneringen alle vooroordelen die ‘de onwetende’ over ‘de moslim’ heeft, als suiker in de muntthee doet oplossen!

Maak van de gelegenheid gebruik om de Canadese spreker en imam Shabir Ally (Toronto) life te zien spreken. Hij komt binnenkort namelijk voor een kort bezoek naar Nederland van 16 t/m 19 april 2009. Hij geeft lezingen over ondermeer vrede en geweld in de Bijbel en Koran en gaat in dialoog met de bekende Rotterdamse dominee Hans Visser over de natuur van Jezus. Meer info op www.avicenna.nlen http://www.ontdekislam.nl, www.poldermoskee.nl en natuurlijk op Néérlands enige echte moslim uitgaansagenda: Wijgaanhier.nl Wees er snel bij want vol=vol!

Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.

Lees andere stukken van Kamel