Voorpagina Islam, Wetenschap

Al Mishkat Ul Anwar

Een paar dagen terug was ik bij een lezing van Shabir Ally, over wetenschap en de wonderen van de Qur’an. Ally gebruikte een verfrissende benadering waar hij uitging van de wetenschap en vervolgens naar de Qur’an keek en zich verwonderde, simpelweg verwonderde. Dit is in tegenstelling tot vele gelovigen (van welke denominatie dan ook) die vaak hun uiterste best doen om wetenschap passend te maken aan hun geloof, of hun heilige tekst. Ally volgt hierin een Qur’anisch gebod om zowel de ayat van de Qur’an te bestuderen als de ayat van de wereld (waarbij ayat hier simpelweg betekent: de tekenen of waarneembare eenheden van iets).

Maar wat hij vooral deed, was zich verwonderen. Hij verwonderde zich over de schoonheid van de versmelting van twee cellen die in de baarmoeder vervolgens uitgroeien tot een organisme. Hij verwonderde zich over de verschillende patronen die de wereld om ons heen herbergt. De schoonheid van het uitdijende heelal, de complexiteit van het leven, de mathematische kunst die je in de wetmatigheden van de wereld kunt vinden.

Af en toe leek hij wat door te draven in nummerologische trucjes, maar het grappige is: hij was dan zelf de eerste om bijvoorbeeld het fenomeen van het voorkomen van het getal 19 in de Qur’an van repliek te bedienen, door te verwijzen naar zo’n beetje alle criticasters van naam in zowel de religieuze als a-religieuze onderzoeksrichtingen. Dat vind ik altijd een krachtige eigenschap in een persoon: als je je tijdens je onderzoek (waarin je weliswaar vaak uitgaat van een subjectief gekozen basisveronderstelling) niet enkel laat leiden door resultaten die in je straatje passen, maar wanneer je gewoon alle informatie over een onderwerp uitzoekt – of die nu in tegenspraak met je uitgangspunt is of niet!

Echter, voor mij was zijn lezing zeer zeker niet het hoogtepunt van de avond. Dat kwam reeds vóór de lezing en bevond zich in het Maghribgebed waarin Shabir Ally voorging. Tijdens de eerste raka’a (gebedseenheid van staan, buigen, knielen en zitten, waarin soerah al Fatiha en nog een ander stuk Qur’an wordt gereciteerd) deed hij namelijk iets moois.

Direct na het reciteren van al Fatiha, begon Shabir Ally aan een stuk Qur’an dat ik niet vaak hoor, maar waar ik mij altijd over verwonder. Het gaat om een vers dat verwijst naar "al Mishkat ul Anwar," ofwel het vers van de nis en het licht. Het gaat, in een van de vertalingen, als volgt:

"God, Licht van de hemelen en de aarde.
Gelijk een nis met een brandende lamp,
de lamp in een kristallen glas,
het kristal als een parelende ster,
zo zou Zijn licht zijn.
De lamp zou branden op de olie van een gezegende boom,
een olijfboom noch uit het oosten, noch uit het westen,
waarvan de olie verlicht bijna zonder het vuur beroerd te worden.
Licht over licht! God geleidt naar Zijn licht wie Hij wil.
En God maakt gelijkenissen voor de mensen.
God is alwetend over alle zaken."
(Q 24:35, soerat an-Noer)

Wat een heerlijke keuze om zo iets gelaagds en poëtisch vóór een lezing over wetenschap te reciteren. Dit is echt typisch zo’n vers dat je verfrist, wakker schudt en je alert houdt voor wat komen gaat. Het gaat van links naar rechts met suggesties van spiritueel licht dat je levenspad verlicht, tot de kennis die je kunt opdoen in deze wereld over deze wereld of de volgende of hoe er te komen. Het is een rauw en concreet vers, met de directe zon op je hoofd en de warmte en geuren van olijfbomen. Het vers fonkelt je tegemoet, verlicht zijn eigen betekenis én verblindt ons met zijn betekenis. Subhanullah!

Na de salaat zag ik dan ook links en rechts van mij wat koppies fierder overeind staan, met een frisse rode blos op de wangen. Kom maar op met die lezing!

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van