Voorpagina Cultuur, Maatschappelijk

Het Autochtonendrama

En alweer is het raak, een autochtoon die zijn eigen kinderen vermoordt. Plus zijn ex-vrouw, zijn vriendin en de hond. Het gebeurt zo vaak, dat we het haast niet meer in de categorie ‘incidenten‘ kunnen plaatsen. Wat verder natuurlijk opvalt, is dat de autochtonen bij dit soort krankzinnige moordpartijen oververtegenwoordigd zijn. In de media worden deze slachtingen bijna liefkozend ‘familiedrama’s’ genoemd. Maar als ik het zo allemaal op een rijtje zet, zouden we het in deze tijd van ‘bevolkingsgroepen tegen elkaar uitspelen’ beter een ‘autochtonendrama’ kunnen noemen. Dat het zo vaak (bijna altijd) autochtone Nederlanders betreft, moet dan ook wel haast aan de cultuur liggen. Het moet dan ook een vrij achterlijke cultuur zijn, als je uiteindelijk beslist, wat de reden ook moge zijn, om je eigen kinderen te vermoorden. Vaak is het motief nogal onduidelijk, maar in het laatste geval heeft de autochtone dader het erover dat zijn kinderen in de hemel zullen komen door zijn slachting. Dat het vermoorden van de eigen kinderen wellicht een joods-christelijke traditie zou zijn, is dan ook niet uit te sluiten. Het zou in ieder geval mogelijk één van de bepalende factoren geweest kunnen zijn. Maar…Noureddine, onze knuffelautochtoon, voel je niet aangesproken hoor, jij bent anders! Het is allemaal ook zo makkelijk…

ReFlex is WBH’er van het eerste uur. Geboren in de jungle van India, opgegroeid in de straten van Rotterdam-West. Het leven is een paradox, dus is hij getrouwd met een Amsterdamse Pakistaanse. Hij is apotheker van beroep, Ajax-supporter van nature. Plezier haalt hij uit zijn islamitische studies, uit zijn sport en vooral uit zijn gezin en twee kinderen! Oh ja...en zijn naam is Jilani Sayed.

Lees andere stukken van