Hamza Perez is 21 jaar oud als hij door een sterfgeval in zijn nabijheid begint na te denken. Dit nadenken leidt tot rationele denkprocessen: drugsdealers zoals hij worden meestal niet erg oud en nemen een hoop slachtoffers mee in hun val. Het leidt ook tot contemplatie: als kind van gelovige katholieke ouders is hij niet onbekend met God. Hij besluit moslim te worden en een persoonlijke relatie met Allah aan te gaan. Zoals de naam Perez misschien al aangeeft is Hamza van Puerto-Ricaanse afkomst. Hij is het onderwerp van een documentaire genaamd New Muslim Cool. Voorlopig is deze documentaire helaas niet te zien in Nederland, alhoewel Joep-Tjoep wel al het een en ander laat zien.
De beelden laten een jongeman met volle, maar netgekapte baard zien, in hiphop get-up (alles big-and-baggie) met een hartverwarmende glimlach. Tussen de regels door lezen we echter een roffe jeugd als delinquent en dealer, maar ook over de mooie zaken des levens, bijvoorbeeld hoe hij zijn nieuwe vrouw ontmoette en de aanstekelijke warmte en schoonheid van hun twee als vers koppel.
Zijn eerste stappen in de Islam zijn bevrijdend: Hamza spreekt hier echter niet enkel louterend over. In volle eerlijkheid bespreekt hij zijn vroege moslimtijd, over confronterende gesprekken met familieleden, onbegrip en moeizame verhoudingen tot niet-moslims. Hij vertelt dat hij als moslim ontzettend gegroeid is na het lezen van een biografie van de Profeet (vzmh).
Hij schaamt zich niet om zijn eigen karakter als moslim eens goed tegen het licht te houden. Hierbij ontdekt hij dat sommige van zijn karaktertrekken knoeperdhard moeten worden aangepakt om zo rechtvaardig als de Profeet (s) te leven. Hij ontdekt dat de Profeet (s) veel beter met Joden en Christenen omging dan hij dacht, dat hij zijn buren niet alleen respecteerde maar ook actief opzocht. Zo organiseert Hamza een gezellige barbecue in de buurt, maar duikt hij ook het gevangeniswezen in om een zgn. interreligieuze dialoog aan te gaan.
Niet alles is koek en ei. Als Hamza samen met andere jonge moslims een nieuwe moskeegemeenschap opricht, doet de FBI een inval. Opeens lijkt Hamza Amerika’s worst nightmare: jong, moslim, zoon van Puerto-Ricaanse immigranten en nu ook nog
gebrandmerkt als terrorist. Het eindigt met een sisser. Echter, zoals de regisseur vermeldt: net als in de rest van de wereld, leeft er in de USA ook het idee dat moslims apart van de rest van de maatschappij leven. Deze pijnlijke maatschappelijke "constructie" van wat het is om jonge, moslim en migrant te zijn geeft een vals en kwetsend beeld van de Ander. Zij volgt Hamza op zijn tocht en laat jonge moslims zien, niet als iets spannends, engs of exotisch, maar juist als deel van deze Amerikaanse gemeenschap.
Hoe Hamza zichzelf ziet staan in die maatschappij? Hij vertelt dat hij in het begin mogelijk de moslim ook als een soort "constructie" zag: handelend als een robot, met enkel zwart of wit als oplossing voor de uitdagingen van het leven. Tegenwoordig ziet hij de Islam in al haar levendigheid en kleur. Zo vat hijzelf dan ook de titel van de documentaire op: een groep jonge mensen met hun eigen muziek, eigen slang, en een eigen stijl die inspireert. Niet met t-shirts met Pacino’s Scarface erop maar met een positieve boodschap van spirituele groei en sociale verandering: "New Cool Muslim is about being in society, but not compromising our identity… It is an issue of humanity: we are not curry-eating aliens!"
Die creativiteit en kleur komt op verschillende momenten erg mooi naar voren. Zo is er een klein clipje waarin een lerares met wat jongeren een Ramadanrap aan het schrijven is. Samen met de kinderen zijn ze aan het brainstormen over rijmwoorden en de inhoud van de rap. Waar gaat de Ramadan over? Wat rijmt op bagel? Table? Waarom vasten we? Struggle for Allah? Wat rijmt op struggle?
Ook het clipje waarin Hamza met broer Suleiman door de deli struint en ze een acapella freestyle er doorheen gooien waarbij de een na een aantal maten de rap moet overnemen waar de ander gebleven is. Uiteraard gaat het ook hier over eten. Aan het einde van de rap beseffen ze zich opeens dat ze bijna geen van de produkten waarover ze gefreestyled hebben nodig hebben. En dat ze dus ook alles weer moeten opruimen… doh!
Het allermooiste blijft echter de broeders bescheidenheid: in een van de bovenstaande interviews wordt gevraagd hoe hij omgaat met alle aandacht. Hierop antwoordt hij dat de reacties een beetje zoet, danwel beetje zuur zijn, maar uiteindelijk maakt dit weinig uit: alles wat hij doet is voor de liefde van de Schepper, niet voor de mensen. Of zoals hij het zegt: "Not for creation, but for the Creator!"
Noureddine Steenvoorden
In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.Lees andere stukken van
15 Reacties op "De nieuwe koelte"
Stel je hebt idealen. Maar je wordt onderdrukt/gebarierd/geobstakeld/gedemotiveerd bla bla bla. Mooiere en genuanceerde woordjes mogen jullie zelf wel bedenken. Wat doe je dan in zo een situatie?
Wordt je harder en ga je achter je idealen aan?
Of raak je gedemotiveerd, je haalt je schouders op, haalt een diepe adem/of je neemt een diepe zucht, je laat je hoofd schuin op je schouders hangen, je kijkt met een duffe blik om je heen en doet wat er van je verwacht wordt?
Ik denk toch dat het vaker de eerste zal zijn. En dat zie ik bij deze meneer ook terug. We kunnen er wel een lering uit trekken…
In Nederland zien we juist het laatste.
er is niets mis met al pacino’s scarface. Dat is een degelijke inhoudelijk goede film.
rap. daar moet ik nu niets van hebben.
Tony montana is verheven tot cult helt voornamelijk door groepen immigrantenjongeren, in jeugdgevangenissen die in hem HET grote voorbeeld zagen van hoe je als immigrant van een dubbeltje een kwartje kan worden, door gewoon met bruut geweld je recht op te eisen.
Hele hordes Marokkaanse jochies heb ik voorbij zien komen, die zichzelf het ultieme doel hadden gesteld om net zo groot als “tony” te worden!
Dus geen paradijs en 70 maagden, maar hele hordes met lekkere gewillige vrouwtjes, een dikke auto, een groot huis, veel poen, en veel dope!
Deze fantasie is natuurlijk niet blijvend. Afhankelijk van de intelligentie van deze jongens, komt men uiteindelijk tot de conclusie dat, als je zo groot als “tony” wil worden, je ten eerste moet beschikken over een goed stel hersens, en ten tweede moet je de wil hebben om kei en keihard te werken, zeker in het begin!
Zodra dit dan duidelijk wordt zag ik vaak een transformatie bij dit soort jongens plaatsvinden.
Zeg maar van het ene naar het andere uiterste. Ze waren de ene dag bij wijze van spreken nog een “gangsta” om de volgende dag aan te treden als vroom gelovige!
Helemaal top hoor, maar kijk dan niet raar op als je omgeving je niet helemaal serieus neemt!
Check ook “New Atheist Cool” (http://vids.myspace.com/index.cfm?fuseaction=vids.individual&videoid=14200897).
tony montana was een hebzuchtige idioot met niets anders dan drive. Zat geen greintje brein in. Lijkt me nu niet direkt het beste voorbeeld. Top dat die Hamza Pereze dat tijdig inzag.
Dat veel jonge gasten tony montana doop vinden heeft meer met de film als geheel te maken. Scarface was opgebouwd als het betere Shakespearewerk, was eigenlijk soort Macbeth als je erover nadenkt. Maar dat het verhaal sterk is, maakt Montana nog niet tot een sterk karakter. Moreel strikt verwerpelijk. Hem navolgen getuigt van zwak geweten, kortzichtige blik en stupiditeit (hoe eindigt hij ook alweer?)
Goddank dat Hamza Perez een positievere vibe heeft gekozen. Zelfs als je rap niet kunt hebben, kun je niet om zijn doorzettingsvermogen heen, zijn positivisme spat van het scherm af, zonder dat het naief is. Door de wol geverfd maar toch nog sterk in je schoenen staan en hoopvol zijn. (Ja ja ik heb die dvd maar gewoon besteld.)
mvrgr
abufarah
@alexandre,
vreemd… toch ’n stuk minder inspirerend.
Ja dat probeerden we ook te verkopen. Christen is out. Atheist is 1995. Moslim worden is cool. Wil je erbij horen? Wil je vrienden en een lkkre chick? Doe de shahada vandaag nog! ;)
Voor veel mensen is het moeilijk respect op te brengen voor een (oud) drugsdealer.
Was denk ik ook in Amerika. Wilden ze iemand die gevangen zat voor massamoord een nobelprijs voor de vrede geven.
Vind ik zelf moeilijk.
Over religie in het algemeen.
Het is toch zorgwekkend dat iedere drugsdealer een synagoge/kerk/moskee/etc. op kan zetten.
(gelukkig dat de FBI het in de gaten hield)
@racist.
weet je wat moeilijk is? mensen geen tweede kans geven. Of hun die ontzeggen als ze die kans zelf al gepakt hebben en met succes een nieuwe start in hun leven hebben gemaakt.
Weet je wat nog moeilijker is.
De eerste kans verbruiken.
@12 racist,
nee hoor gozer, dat is heel makkelijk. sterker nog, dat is ontzettend menselijk. Ieder mens maakt fouten, leert daarvan, leert daar soms niet van, en gaat weer verder. Deze jongen heeft ervan geleerd en zet zich nu op positieve wijze in voor de maatschappij.
Net als in een sprookje.
De kwade heks komt tot bekeer en ze leven nog lang en gelukkig in het sprookjesbos.
(en idd. een eerste indruk/kans etc. verbruiken is heel makkelijk.
Ik had me verkeerd uitgedrukt.
“een kans verbruiken door een zware crimineel te worden. Dat is lastig.
En op weg naar de status zware crimineel zijn genoeg momenten waar je na kunt denken over waar je mee bezig bent en wat je wilt.)
heb je de film helemaal gezien? dat je zo’n oordeel direkt klaar hebt? Misschien ging het wel over softdrugs, hier pefekt legaal, maar daar niet? Je bent wel makkelijk met je oordeel. Ook makkelijk om te zeggen: alleen voor kleine vergrijpen krijg je een tweede kans, spijt na een groot vergrijp? Pech, dat accepteren we niet.
Een wijs zuidafrikaans man zei ooit:”je kunt alleen het onvergeeflijke vergeven”.
maar goed, ik stop er verder maar mee, want je hebt je oordeel al gegeven. Gelukkig is er elders meer barmhartigheid in deze wereld of in de volgende wereld.
mvrgr
abufarah