Voorpagina Islam, Ramadan

De laatste tien dagen van de Ramadan zijn ingegaan

We zitten midden in de Ramadan. Om ons heen is het druk met familiebezoek, moskeedrukte en soms in het ergste geval, hangen we iets te luidruchtig op straat en vallen we de buren lastig. (Stop alsjeblieft met dat laatste trouwens). Of het is juist heel rustig met momenten van verstilling, maar ook met eenzaamheid voor degenen met weinig moslimfamilie- of vrienden in de buurt.

Soms houden we onszelf rustig met koran lezen of andere contemplatieve bezigheden. Soms vallen we midden in mediafitties als een of andere Ebru of Holman weer eens wat doms roept over islam of moslims, of zelfs over de Profeet vzmh, Godbetert. Maar goed. We vasten rustig door en laten ons niet verder die fittie inzuigen. We hebben wel betere dingen te doen.

Er is een overlevering van de Profeet (vzmh), die “op zijn hoogst enigszins zwak is, maar omdat het over ‘fadaa’il’ (deugden en nuttigheden) gaat, is het in dit geval acceptabel.” (Zie hier voor meer uitleg). Het gedeelte waar het me om gaat, is als volgt:

“[Ramadan] is een maand waarvan het eerste gedeelte de barmhartigheid van Allah met zich mee brengt, het middelste gedeelte brengt ons zijn vergiffenis en het laatste deel brengt ons de bevrijding van het Hellevuur. Wie de beproevingen van zijn dienaren verminderd in deze maand, zal door Allah vergeven worden en bevrijd worden van het vuur van de hel.”

Of deze opdeling helemaal klopt maakt me niet zoveel uit, maar de kernbegrippen staan als een huis. Vasten brengt een dubbele focus met zich mee. Aan de ene kant zorgt het vasten ervoor dat we een vergroot begrip krijgen van alle gunsten die we van onze Schepper krijgen en waar we vrijwillig afstand van doen. Dit moet leiden tot een groter bewustzijn van de grootsheid en barmhartigheid van Allah.

Zoals Hij swt in de Quran ons duidelijk maakt:

يَـٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ كُتِبَ عَلَيۡڪُمُ ٱلصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى ٱلَّذِينَ مِن قَبۡلِڪُمۡ لَعَلَّكُمۡ تَتَّقُونَ (١٨٣)

“Oh jullie die geloven, het vasten is jullie voorgeschreven, zoals het is voorgeschreven aan degenen die voor jullie kwamen, opdat jullie taqwa [bewustzijn van Allah] krijgen.”(qs 2:183)

Uiteraard: niet iedereen heeft het zo goed als wij het hebben in het Westen (en zelfs dat is betrekkelijk met het bestaan van voedselbanken hier), maar ieder mens heeft wel iets waar hij of zij dankbaar voor kan zijn. En beproevingen horen bij het leven. Door er met geduld mee om te gaan, zullen we ons beloond zien in het hiernamaals. En dat is fijn.

وَلَنَبۡلُوَنَّكُم بِشَىۡءٍ۬ مِّنَ ٱلۡخَوۡفِ وَٱلۡجُوعِ وَنَقۡصٍ۬ مِّنَ ٱلۡأَمۡوَٲلِ وَٱلۡأَنفُسِ وَٱلثَّمَرَٲتِ‌ۗ وَبَشِّرِ ٱلصَّـٰبِرِينَ (١٥٥) ٱلَّذِينَ إِذَآ أَصَـٰبَتۡهُم مُّصِيبَةٌ۬ قَالُوٓاْ إِنَّا لِلَّهِ وَإِنَّآ إِلَيۡهِ رَٲجِعُونَ (١٥٦)

“En Wij zullen jullie zeker beproeven met iets van vrees en honger en vermindering van bezittingen en levens en vruchten. Maar geef verheugende tijdingen aan de geduldigen. Degenen die wanneer een ramp hen treft, zeggen: ‘voorwaar, aan Allah behoren wij en, voorwaar, tot Hem zullen wij terugkeren.’”  (QS Al Baqarah 2:155-156)

Sta hier even bij stil. Heeft een tegenslag jou niet sterker gemaakt? Als je terugkijkt naar de vervelende zaken die jou overkwamen één, vijf of tien jaar geleden dan dank je Allah omdat je weet dat het je mede gevormd heeft tot wie je bent geworden. Vergeet verder niet wat de Profeet (vzmh) ons geleerd heeft:

“Hoe wonderbaarlijk is het geval van de gelovige; er schuilt goeds voor hem in alles, en dit geldt alleen voor de gelovige. Als voorspoed hem overkomt, toont hij zijn dankbaarheid aan Allah, en dat is goed voor hem. Als tegenspoed hem treft, houdt hij geduldig stand en dat is goed voor hem.” (Sahih Muslim)

Dit doen we onder andere door prioriteiten te stellen. Geloof gaat uit vóór goede daden. Prioriteit nummer 1 is dus je geloof te verstevigen. Dit kun je doen door je vast te houden aan het gebed – je levenslijn naar Allah – maar ook met smeekbeden, extra nachtelijke gebeden of het lezen van de Koran.

Vervolgens scheid je de bijzaken van de hoofdzaken: familie gaat voor vrienden, school/werk gaan voor hangen op straat of in de stad. Kleine daden die je regelmatig kunt verrichten hebben voorrang op grote daden die je onregelmatig kunt verrichten.

Zoals de Profeet (s) antwoordde op de vraag welke daden het meest geliefd zijn bij Allah: “De constante handelingen, ook al zijn het er weinig.”Hij (vrede en zegeningen zij met hem) voegde eraan toe:”Neem niet teveel op je schouders, behalve de daden die binnen je vermogen liggen.” (Bukhari)

Dit laatste punt is ook erg belangrijk: neem niet teveel hooi op je vork. Zoals in de Quran staat: “Allah belast geen ziel boven haar vermogen.” (QS 2:286) Dus dat moet je zelf ook niet doen. Verander dat wat binnen je macht ligt en accepteer dat je niet kunt veranderen wat niet binnen je macht ligt – dat is aan Allah, en Hij weet wat goed is voor jou. Al deze daden zijn goed buiten de ramadan, maar nu nog veel belangrijker.

Dus, terwijl we rustig verder vasten in deze laatste 10 dagen, stel ik voor dat we ons wat verder terugtrekken en nog meer richten op onze relatie met de Schepper. Zoek zijn barmhartigheid, zijn vergiffenis en de uiteindelijke bescherming tegen het hellevuur. En let je een beetje op de minderbedeelden en eenzamen om ons heen? Moge Allah ons leiden. Amien.

Foto: Omar Chatriwala via photopin cc

In het jaar dat Elvis stierf, werd Noureddine geboren. Op zijn negende kreeg hij een skateboard. Op zijn 20ste werd hij in Schotland verliefd op boeken. Op zijn 27ste werd hij moslim en vond hij zijn draai. Hij werkt in de gehandicaptenzorg en denkt soms dat hij bijna Arabisch kan lezen maar vraagt dan toch om een klinker. Hij jat de beste grappen van de missus, steun en toeverlaat sinds 2006. Af en toe vertaalt hij wat poëzie omdat het leven dan gewoon beter is.

Lees andere stukken van