Het afgelopen jaar heb ik haar verwaarloosd, mijn mooie knusse en dorpse Utereg. Ik ben er steeds minder vaak te vinden en veel van mijn stadsgenoten betichten mij van vreemdgaan met 020. Gisteren liep ik van CS naar mijn werk tot ik me ineens realiseerde dat ze wel eens gelijk konden hebben. Ik nam dus een route die ik in maanden niet meer had belopen en het voelde minder vertrouwd dan het had gemoeten. De duiven (lees: vliegende ratten) stonden mij, voor de verandering, niet meer naar broodkruimels smachtend op te wachten bij in- en uitgang Clarenburg.
De bedelende vrouw waar ik een soort van God-bless-you band mee had, staat tegenwoordig bij de hoek van een steeg waar het frisser ruikt. Vroeger knikte ze altijd naar me waarop ik netjes terug glimlachte (lees: dat wisselgeld mikte waar ik mikken moest) maar nu liep ik langs haar in de veronderstelling dat dezelfde procedure gewoonweg in herhaling zou treden, alleen zonder dat mikken gedeelte. De beste vrouw leek me niet meer te herkennen! Ik heb geen nieuw kapsel, ik liep er allesbehalve vermomd bij en ik glimlachte net zoals ik dat altijd doe, correctie, zoals altijd deed. Da’s waar ook, het is eigenlijk God-bless-you-unless-you-bless-me. Bijna vergeten.
Dankzij haar herinnerde ik me weer de mogelijke reden van mijn ‘afwezigheid’ in de binnenstad. De reden? Eigenlijk zijn er meerdere! Die luitjes schieten bijna als paddestoelen uit de grond als ze jou voorbij zien lopen. En hoppa, daar staan ze ineens voor je neus. Ik weet niet waar ze zich van tevoren verstoppen; in de buurt geen struiken of hide-and-seek-plekjes te bekennen. Feit is dat ik een makkelijke prooi ben voor hun, niet verkoop-, maar meelijwekkende praatjes. Ik heb werkelijk alles geprobeerd om eraan te ontkomen. Zo nam ik een andere weg om ze te vermijden. Tevergeefs, ze zullen wel een Somaya-radar gebruiken. De ik-heb-echt-maar-dan-ook-écht-haast excuus haalden ze meteen onderuit door me heel diep in de ogen aan te kijken..‘Twee tellen om het leven van die arme kindjes te redden, moet je toch wel hebben?’. Die gasten blijken ook nog eens over een leugendetector te beschikken.
Ik heb geprobeerd om weg te kijken, oogcontact is namelijk hun meest efficiënte lokmiddel. Ik werd zelfs veelvuldig benaderd door wervers die mij al eerder om hadden kregen. Binnen no time was ik de trotse geldschenkende klos aan maar liefst vijf doelen! En wel van die maandelijkse, mocht dat aantal nog geen impact op je hebben. Ja, misschien heb ik stiekem ook last van die kredietcrisis. Nee, ik ben niet besmet met het greedy-virus. Ja, ik ben zeker blij dat ik ze steun en op deze manier anderen kan helpen. Nee, ik kan geen nee zeggen. En ja, ik had het zelf niet zover moeten laten komen.
Ik heb nu een ‘uitmaak-mail’ opgesteld waarin ik uitleg dat het niet aan hen maar aan mij ligt. Van de vijf blijven er nu twee over. Het punt is dat je het niet moet doen omdat je je verplicht voelt om iets voor anderen te betekenen, maar omdat je in een positie zit dat je vrij bent om dat te doen. Niet om je beter te voelen maar om anderen een beter gevoel te bezorgen. Niet omdat je geen nee over je lippen krijgt. maar juist omdat je ja kunt zeggen. Goed bedoeld van ze, ik zou het best willen maar ik kan nu eenmaal niet alle goede doelen steunen.
13 Reacties op "Goed bedoeld hoor, dat goede doel!"
Tjah , somaya , nu zie je tenminste welke zaken aanspreken en welke niet ,
Is het niet “Islamitisch” om te geven aan zwervers en goede doelen?
Ongeveer zoiets als een hoofddoek dragen.
Zoiets hoort eigenlijk elke (vrouwelijke) moslim te doen
Ongeacht wat jijzelf of de omgeving wilt.
p.s. Nabil zegt vrij enge en radicale dingen over homo’s, autochtonen, westerlingen, Nederlanders enzovoorts.
Is dat geen gegronde reden om het te blockeren?
Waar woon jij ????
hahaaaa, zo herkenbaar. Ik heb ook een tijdje 4 goede doelen gesteund.
Tegen de laatste die mij vroeg wat ik met 1 euro 50 per week deed zei ik: mijn schulden afbetalen.
De volgende keer zeg ik: ik ben ook een goede doel, wil jij mij misschien steunen?
Als je aan teveel goede doelen geeft, word je zelf het goede doel ;)
Overigens ken ik nog het S.A.F. (Steun Alison Fonds). Interesse? :P
Wij hadden een tijd terug de gemeentebelasting gestort. Per ongeluk op een rekeningnummer dat één cijfer verschilde. Deze bleek toe te horen aan een geleidenhondfonds voor blinden. Uhuh.
Als geld verkeerd gestort wordt, hoeft de ontvanger dit wettelijk niet terug te geven (bizar maar waar). Wij het geld dus terug [i]vragen[/i]. Kwamen we er langzaam achter, dat het een malafide stichting was, dat de kruimels oplebberde die geregeld naast de gemeentetafel vielen.
Blijkbaar zijn rekeningnummers die één cijfer verschillen van hoogfrequente betaalrekeningen een gewild object. Ik begrijp het wel. Per jaar kan je zo legaal en makkelijk een boel geld krijgen, wat je niet terug hoeft te geven. Letterlijk zittend rijk worden.
Oftewel, wel goed hoor die goede doelen. Maar wie controleert de stichtingen?
Er is ontzettend veel fraude bij stichtingen. Zo heb ik zelf ooit een stichting bij de belasting aangegeven, omdat ze over de rug van hun vrijwilligers (waaronder ik) de verbouwing van hun eigen huis betaalden. Plots hief de stichting zichzelf op. Waarom nou toch?
Als geld verkeerd gestort wordt, hoeft de ontvanger dit wettelijk niet terug te geven (bizar maar waar).
Niet waar.
@ Frank,
Zo heeft de bank ons dat zelf verklaard. Ik hoor graag uitleg over hoe je dat dan doet als de persoon weigert…
Beste Alison,
Nou ik weet het niet precies maar als een bank zelf die geld op de verkeerde rekening stort kunnen ze het wel terughalen.
Maar goed dan is het voor hun eigen belang.
Ik zou het eens in een rechtswinkel gaan vragen want volgens mij is het nog redelijk noch billijk en zeker als het niet per ongelijk is dat de rekeningnummers op elkaar lijken.
Mvg
Hoi Frank,
Ja, dat is me ook opgevallen: als de bank het zelf doet, krijgen ze het wel terug. Maar, echt, de bank heeft ons verklaard dat er geen middelen waren als de persoon zelf weigerde.
Wat de rechtswinkel betreft: de malafide stichting wint. Ik heb geen zin in vééél uren werk voor 60 nog wat euro. Maar bedankt voor de tip ;)
@ Alison
De bank kan het geld niet terug halen, maar jijzelf wel bij de mensen die jouw geld ontvangen hebben. Jij hebt namelijk, juridisch gezegd, onverschuldigd betaald. Het probleem is echter dat als die mensen weigeren terug te storten je zult moeten procederen tegen hen. Die procedure zul je vrijwel zeker winnen, alleen konden de kosten van de procedure wel eens hoger zijn dan de opbrengsten.
@ Broen
Bedankt voor de info ;)
Voor de meeste mensen in dit land begon 2009 zeven en een halve maand geleden. Voor mij is het pas over negen à tien dagen zover. Nou jah, gevoelsmatig dan. Net zoals men doorgaans maanden lang uitkijkt naar Kerstmis en Oud en Nieuw en even lang van tevor