Voorpagina Algemeen

‘Secularisten en Islamisten, de Arabische wereld kan ze missen als kiespijn’

Laat ik beginnen met de bekentenis dat ik om het zacht uit te drukken geen fan ben van de Moslim Broederschap. Wat hun val betreft: opgeruimd staat netjes. Wat overigens niet wil zeggen dat ik voor Sissy boy en de zijnen ben, of zelfs maar voor die lui van de Tammarod beweging, laat staan de manier waarop zij de MB ten val hebben gebracht. Om maar te zwijgen over de wandaden die ze nadien hebben begaan. Hopelijk worden zij binnenkort ook ten val gebracht. Secularisten en islamisten, beiden kan de Arabische wereld missen als kiespijn.

Wie de val van de MB heeft gevolgd, de manier waarop dat gegaan is, en de afschuwelijke ontwikkelingen nadien, kan niet anders dan sympathie voor hen voelen. Helemaal gezien hun plotse positie als underdog en de aard en wandaden van hun tegenstanders. Toch heb ik zelfs geen greintje sympathie voor de MB en wel hierom:

1. Het volk bestaat niet, althans niet in de zin zoals het vaak gebruikt wordt door voor- of tegenstanders van een regering of politieke kwestie. De overgrote meerderheid van het volk is a-politiek of zal het een rotzorg zijn wie aan de macht is (slechts 40 % van de kiesgerechtigden in Egypte ging stemmen in de presidentsverkiezingen).

De MB of het leger? Van beiden verwachten ze geen heil voor hun dagelijkse sores waar ze mee te kampen hebben. Het volk staat niet achter de MB noch achter het leger, het volk staat aan de zijlijn, kijkt toe en denkt: hoe haal ik het einde van de maand gezien de prijzen en de huur.

De MB is een goed georganiseerde en een grote organisatie met ettelijke miljoenen aanhangers en sympathisanten, maar het blijft gezien de grote van de Egyptische bevolking een minderheidsgroepering in Egypte. Niet meer en niet minder, en het vertegenwoordigt daarom bij lange na niet het Egyptische volk.

2. De Frans revolutie (omverwerping van de absolute monarchie) vond plaats in 1789, maar pas in 1944 kregen vrouwen zowel actief als passief kiesrecht en konden alle Fransen stemmen en zich verkiesbaar stellen. Pas toen werd Frankrijk een volwaardige democratie. Wie denkt dat een revolutie een land in no time van een dictatuur in een rechtgeaarde democratie verandert begrijpt weinig van hoe politieke ontwikkelingen zich voltrekken.

Een ander voorbeeld. Halverwege de jaren 80 verdwenen de junta’s één voor één in Latijns Amerika en nu pas (meer dan 20 jaar later) is er sprake van een zich naar behoren ontwikkelde democratie. Zij het met nog veel manco’s en zelfs dan zitten sommige Latijns Amerikaanse landen politiek gezien nog steeds in de jaren 80. De geest is uit de fles en hoe lang het ook duurt ook in Egypte: de democratie zal zegevieren!

3. Na de val van Mubarak (ondanks en niet dankzij de MB) verklaarde de MB publiekelijk geen politieke partij op te willen richten en niet deel te nemen aan de presidentsverkiezingen. Sterker nog, ze royeerden zelfs leden die zich daar niet aan hielden. Kennelijk was de lokroep van de macht zo groot dat ze het niet konden weerstaan.

4. De MB was of heel naïef of leed aan zelfoverschatting en ik hou het op dat laatste. Om te denken dat ze het leger, en het ambtenarenapparaat, en de rechterlijke macht, en de veiligheidsdiensten en de politie (allemaal aangesteld door het oude regime) konden controleren en naar hun hand zetten. Om maar te zwijgen over de media, de economische elite (Mubarak getrouwen) en de overige oppositiegroeperingen waar ze grote ideologische verschillen mee hadden.

5. Egypte kampt met zulke grote problemen dat alleen zelfoverschatting kan verklaren (ervan uitgaande dat men het te doen is om die problemen op te lossen en niet alleen maar om de macht) dat men als politieke partij de macht ambieert.

6. Egypte is voor buitenlandse machten te belangrijk om met rust gelaten te worden. Met andere woorden: interne zaken hebben buitenlandse dimensies én met lui als de Sauds als buren kun je er gif op innemen dat elke partij of ontwikkeling die hun goedkeuring niet heeft (en dat was de MB en dat is de democratie) zal worden ontregeld. Vandaar de oprichting van de Nour partij. Lui die onder Mubarak verklaarden dat democratie, demonstreren en zelfs maar kritiek uiten op machthebbers bid3a (innovatie in geloof of aanbidding) was en indruiste tegen de sharia. Om maar te zwijgen over de VS & Co.

7. De MB en het leger waren gedurende 2011, 2012 tot een paar weken voor de afzetting van Morsi twee handen op één buik. De MB heeft het meermalen opgenomen voor het leger en het doen en laten van het leger verdedigd, zelfs wanneer er doden vielen onder demonstranten (Denk aan Maspero).

8. Het leger controleert 40% van de economie en is als sinds 1952 aan de macht. In Turkije heeft het meer dan 25 jaar geduurd door opeenvolgende “democratisch” gekozen regeringen stap voor stap met als finale onthoofding door de AK partij na 2007 voordat het leger politiek geheel onder het gezag van de burgerregering kwam. Daarbij niet vergetende dat in Turkije in die tijd een middenklasse is ontstaan die minstens de helft van de bevolking omvat. Iets wat in Egypte niet het geval is. Egypte anno 2013 is het Turkije van 1980.

De MB heeft de arbeiders en de 6 april beweging – degenen die Mubarak ten val hebben gebracht – verraden. De MB voerde hetzelfde neoliberale economische beleid als Mubarak dat ten koste ging van de arbeiders en de lagere middenklasse. Dat beleid was overigens de katalysator voor de opstand van 2011 waarvan de voorzet al gegeven was in de voorgaande jaren met massastakingen zoals in 2006 in de textielindustrie.

Zo zijn er nog heel wat meer kanttekeningen te plaatsen waarom het zo gelopen is zoals het gelopen is in Egypte.

Dus wat de MB betreft, en dan heb ik het over de leiding: boontje komt om z’n loontje.

Wat de gewone aanhangers en sympathisanten betreft op de diverse pleinen: Zulke moed, opofferingsgezindheid, trouw aan de eigen idealen en volharding kan alleen respect afdwingen. Jammer dat ze geleid worden door machtshongerige malloten zonder visie. Ze verdienen beter, vele malen beter!

Bovenstaande is overigens geen enkele rechtvaardiging voor hetgeen Sissi boy en de zijnen hebben gedaan. Voor die wandaden verdienen ze de kogel!

Mohammed is: Een Man (althans als men dat woord slechts als geslacht opvat), een Moslim (in hart en nieren totaal, echter in daad maar mondjes maat), een Maliki (maar tot zijn schande moet hij bekennen al-Muwatta nog nooit gelezen te hebben), een Afrikaan, een Noord-Afrikaan, een Maghrebijn, een Berber/Amazigh, een Riffijn, een Ayzenay, een Aqarou3, een Arabier (in culturele zin), een Westerling, een Europeaan, een Nederlander, een Hollander, een Zuid-Hollander, een Leidenaar, een Voorschotenaar, een Vlietwijker.

Lees andere stukken van