Dit stuk is ingezonden door Mohammed Siraj
In Zomergasten was onlangs Trudy Dehue (hoogleraar wetenschapstheorie en schrijfster van het boek De depressie-epidemie) aanwezig. Enige dagen ervoor besteedde De Volkskrant al aandacht aan haar boek, maar dit op een teleurstellende wijze. Er werden 5 negatieve punten van haar boek behandeld. Als iets alleen maar negatief wordt besproken, dan is er iets mis. Er is altijd wel een positief punt te benoemen. De uitzending heeft me drie uur en vijf minuten aan de TV vastgehouden, die lange zit was misschien het enige negatieve punt.
De Soefies zeggen het al eeuwen: "Een ongelukkig hart maakt anderen ongelukkig". Het is niet voor niets dat in het Soefisme aandacht wordt besteed aan geluk, aan innerlijke vrede en aan sereniteit. Dehue toonde diverse indrukwekkende filmpjes. Je zag bijvoorbeeld de vrouw van Del Shannon die vertelde dat hij zelfmoord had gepleegd door de bijwerking van het voorgeschreven medicijn Prozac. Een andere vrouw, die een Amerikaanse patiëntenvereniging vertegenwoordigde, maakte juist duidelijk dat middelen als Prozac grote hulp bieden voor depressieve mensen. Reclamefilmpjes voor pillen tegen depressie zijn in de loop van de tijd veranderd, van het accepteren van wat je overkomt tot het je in staat stellen mee te doen met het leven.
Gezien het grote aantal mensen dat depressief is – depressie staat zeer hoog in de Top 10, waarschijnlijk ken je het verschijnsel in je nabije omgeving – gezien de explosie in het aantal voorgeschreven pilletjes, gezien het aantal websites dat ingaat op depressie, is het zinvol om aan depressie serieuze aandacht te geven. Al-Ghazzali heeft ongeveer 900 jaar geleden een middel zonder bijwerkingen ter beschikking gesteld door De Alchemie van het Geluk te schrijven. Of het nu een verantwoordelijkheid is van de maatschappij, of van het individu om iets aan depressiviteit te doen, of dat beide wegen bewandeld moeten worden… in ieder geval zijn antwoorden op depressiviteit van groot belang.
4 Reacties op "Depressie"
Weltschmerz,
’s Avonds voor het slapen gaan, verdiep ik mij met graagte in de Hollandsche literatuur en tracht dan een stukje met een glimlach door te lezen.
Maar al te vaak komt het spook van de wereld dan weer langs, waardoor ik toch weer chronisch melancholisch zit te wezen.
Toen God er even niet was heb ik mijn vertrouwen aan Prozac gegeven, ik moet zeggen, zij heeft mij niet teleurgesteld. Een verstoorde huishouding in je hoofd van de neurotransmitters en -receptors blijkt toch op eenvoudige wijze gewoon op doktersrecept te bestrijden.
heb zelf in mijn familie twee keer iets meegemaakt wat erg heftig was,gevolg: 3 maanden daarna een forse depressie,gelukkig merkten live mensen om mij heen dat het niet goed ging,en is er heel snel hulp gezocht.
Heb de eerste 2 weken een lichte slaapmedicatie gehad,en daarna met gesprekken begonnen,Nu gaat het weer prima,heb nergens geen last van,neem af en toe een extra rustdag,uitslapen,
wat lezen,een muziekje en wat extra bidden,en… een extra lekkere maaltijd. Goed voor jezelf zorgen….
en…. dan mopper ik maar niet.maar…
ik geniet.
#1 Maar vergeet niet … een verstoorde huishouding in je hoofd ontstaat niet ‘zo maar’. Ik ben ook wel eens depressief geweest al noemde ik het toen burn-out. Achteraf zie ik het als een zeer vruchtbare periode. Er was geen ontkomen aan en ik heb alles moeten laten voor wat het was om mij te richten op het helen. Het leek of mijn hersenen voortdurend op turbo stand actief waren. Het was niet leuk maar wel bijzonder om mee te maken.
De uitzending vond ik interessant!
Heb zelf ook een strijd tegen depressie moeten voeren. Eén ding: Anti-depressiva is het enige wat je uit de put kan trekken. Lang leve prozac in mijn geval.