Voorpagina Cultuur, Ervaringen

De Toeterende Trouwstoet

Beste PVV partijlid,

Ik schrijf u deze brief omdat ik ervan overtuigd ben dat u de enige bent die ons kan helpen. Met ons bedoel ik de ‘naar rust snakkende burger’. U bent naar horen zeggen gespecialiseerd in anti-Marokkaans beleid. Ik ben deze zomer namelijk tot een schrikbarende ontdekking gekomen. Ik ben zoals nog nooit tevoren massaal geconfronteerd met een verschrikkelijke Marokkaanse traditie: de toeterende trouwstoet

Ik ben net terug uit Marokko, Tamassint om precies te zijn. Een bergachtig gebied, gelegen aan de Middellandse Zee. Tamassint is een plaats in de provincie Al-Hocaima; een streek die in de lift omhoog zit en sinds een aantal jaren kennis heeft mogen maken met elektriciteit, kraanwater en jaarlijkse bezoeken van de koning. Prima allemaal, maar helaas gaan deze ontwikkelingen gepaard met wat negatieve gevolgen. Met de jaarlijks terugkerende ‘gastarbeiders’ komen er ook een hoop autorijdende familieleden mee. Deze maken niet alleen de plaatselijke ezels overbodig, maar vormen tevens een bedreiging voor die nostalgische rust. Om u een idee te geven van deze bedreiging zal ik de gemiddelde trouwstoet illustreren.

Tegenwoordig doet men dat met de – met slingers bedekte – automobiel. Het liefst met de allerfoutste, maakt niet uit van wie deze is. Vervolgens betreedt de bruidegom onder begeleiding van broers, zussen, neven, nichten, vrienden, nog meer neven én toevallige voorbijgangers de openbare weg. Deze rijden toeterend, onsamenhangend en met de alarmlichten aan door de straten naar het vrouwtje. Onderweg heeft elke auto de autoradio op het hoogste volume Rifgekrijs en proberen trouwstoetparticipanten elkaar te overtreffen met vreemde doch levensgevaarlijke inhaalmanoeuvres. We hebben maar één weg in Al-Hocaima dus u moet zich ook nog eens voorstellen dat werkelijk iedereen wordt gedwongen om getuige te zijn van gekke, filmende, schaarsgeklede, gillende meisjes die om onbekende redenen uit het raam & dak hangen. Al-Hocaima is helaas viaductloos.

Enfin, nadat het bruidje is opgehaald, beweegt men zich richting het vliegveld. Daar maakt de stoet traditiegetrouw een rondje om het vliegveld, om daarna nog allerlei files te veroorzaken. Dit proces speelt zich tientallen malen per dag af.

Persoonlijk stel ik maar één eis aan mijn toekomstige vrouw. Ze hoeft echt niet bedreven te zijn in het reilen en zeilen rondom het huishouden (alles is aan te leren hehe). Het belangrijkste is dat ze geen trouwstoet moet willen. Nooit niet (over de rest valt te onderhandelen). Ik wil de trouwstoetproblematiek echter ook vanuit een breder perspectief bestrijden. Ik hoop dat u deze kwestie op kunt nemen in uw partijprogramma. Alle middelen zijn geoorloofd om mensen te dwingen afstand te doen van deze achterlijke culturele traditie. Als u dat weet te bewerkstelligen, beloof ik dat u kunt rekenen op mijn stem en alle andere trouwstoethaters in het land.

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim