De ernstige ziekte Allochtonus

Dit stuk is ingezonden door Ibtissam Abaaziz

Per jaar worden in Nederland duizenden mensen met de ziekte Allochtonus geboren. In het dagelijkse taalgebruik worden deze patiënten simpelweg ‘Allochtoon’ genoemd. Volgens onze zeer betrouwbare bron Wikipedia is deze afwijking vastgesteld in 1971. Echter, pas in de jaren ‘90 werd Allochtonus op grote schaal ontdekt bij mensen. Het zorgwekkende is dat dit aantal sinds de laatste jaren explosief groeit.

Er is reden tot nog meer zorgen: al jaren wijzen diverse onderzoeken uit dat Allochtonus een ernstige afwijking is en zeer schadelijke gevolgen heeft voor het sociale leven van patiënten. Deze ziekte schijnt de hersenen aan te tasten, en vooral het taalcentrum, waardoor sociale vaardigheden zich onvoldoende kunnen ontwikkelen. Tot nu toe zijn taalachterstanden, werkloosheid en, in de ergste gevallen, het vertonen van crimineel gedrag als symptomen van deze ziekte erkend.

Wie de optelsom 1+1 kan oplossen, ziet ook in dat op termijn deze ziekte desastreuze gevolgen zal hebben voor de Nederlandse samenleving. Maar wees niet bang: niet iedereen die deze symptomen vertoont, lijdt ook aan deze ziekte. Het schijnt dat deze ziekte vooral mensen treft uit de 20ste, huidige en toekomstige eeuwen die oorspronkelijk niet uit Nederland komen, aldus de experts. Merkwaardig is dat deze ziekte niet besmettelijk is, maar wel hardnekkig: het is erfelijk.

Tijdens onze zoektocht naar de gevolgen van deze ziekte in het dagelijks leven van patiënten, kwamen wij de 12-jarige Mehmet Yildiz tegen in het Haagse Zuiderpark. Al gauw werden wij geconfronteerd met de pijnlijke gevolgen van deze ziekte. Mehmet had duidelijk moeite met lidwoorden. Volgens deskundigen wijst dit op een ernstige aantasting van Mehmet’s taalcentrum. Uit het moeizame gesprek met Mehmet blijkt dat hij sinds zijn geboorte aan Allochtonus lijdt. Hoogstwaarschijnlijk heeft hij deze ziekte van zijn ouders geërfd die oorspronkelijk uit Turkije komen.

De vader van Mehmet, de 42-jarige Murat, begrijpt hier helemaal niets van. Hij vertelt ons dat toen hij nog in Turkije leefde kerngezond was en nergens last van had totdat hij in Nederland kwam in de jaren ’90. Opeens kreeg hij een brief van de gemeente waarin hij ‘Allochtoon’ werd genoemd. Hij geeft aan dat hij op dat moment zich niet realiseerde wat dat betekende. Hij had een goedbetaalde baan in de bouw en leefde gelukkig, zegt hij. Na een tijdje begon Allochtonus op te spelen en kon hij door zijn ziekte niet meer werken. Op de vraag hoe hij door deze ziekte zijn baan heeft verloren, wil hij niet antwoorden. Het is duidelijk dat dit een pijnlijke kwestie is voor Murat, waar hij niet graag over praat. Sindsdien zit Murat, net zoals het merendeel van de patiënten die aan Allochtonus lijdt, in de bijstand.

Volgens de experts bestaan er verschillende gradaties van Allochtonus. Murat en zijn zoon mogen zich gelukkig prijzen. Vergeleken met Ibrahim (27) die wij ook in het Zuiderpark tegenkwamen, hebben zij een mildere vorm van Allochtonus, namelijk Moslimus-Allochtonus. Ibrahim die sinds een week ontslagen is uit de gevangenis, lijdt aan de ergste vorm: Moslimus-Marokkanus-Allochtonus. Hij beschikt over geen enkel schooldiploma, heeft geen werk en is, sinds hij kon lopen, crimineel. Als peuter begon hij zijn carrière door het stelen van speentjes en luiers. Tegenwoordig houdt hij zich bezig met het echte werk, beweert hij trots. Deskundigen denken daar anders over: patiënten die Moslimus-Marokkanus-Allochtonus zijn kansloze gevallen.

De Westers-Allochtonus, daarentegen, is de mildste vorm. De 35-jarige Krzysztof Polski lijdt, sinds hij een officiële verblijfsvergunning heeft gekregen, aan deze vorm. Net zoals Murat, begrijpt hij het ook niet. In Polen was hij kerngezond, maar ook nu schijnt zijn taalcentrum aangetast te zijn. Omdat hij de mildste vorm heeft, denken deskundigen dat het meevalt met de schade en dat hij nog te genezen is. Ibrahim, daarentegen, is volgens de experts niet te genezen.

De politiek beweert sinds jaren zich te bekommeren om patiënten die aan Allochtonus lijden. Zo is er een booming industrie ontstaan die zegt de symptomen van deze ziekte te bestrijden. De PVV heeft sterk het vermoeden dat deze ziekte de overheid jaarlijks miljarden euro’s kost. Vooral patiënten die aan Moslimus-Marokkanus-Allochtonus lijden, plegen roofbouw op de nationale schatkist, aldus de experts.

Door het erfelijke karakter van de ziekte gaan in wetenschappelijke kringen de geruchten rond dat de politiek geld wil reserveren voor een geheim gentechnologisch onderzoek naar deze ziekte. Zo hoopt men de Allochtonus-gen te ontdekken en deze ziekte definitief uit te roeien.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Redactie

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van Wij Blijven Hier!