Voorpagina Ervaringen

Tram 23

Ik woon in Kralingen; mag je best weten. Kralingen is overwegend wit, beschaafd en gewoon een relaxte plek om te wonen. In Kralingen rijdt tram 21. Tram 21 is een overzichtelijke tram waarin mensen (en zelfs huisdieren) netjes op hun stoelen zitten. Ze laten elkaar in- en uitstappen én zijn in het bezit zijn van een vervoersbewijs. Gewoon zoals het hoort, met af en toe een verdwaalde Tokkie; niets bijzonders.

Nou zat ik een paar dagen geleden in tram 23 om twee fietsen op te halen (bonnetjes zijn op verzoek aantoonbaar). Publiek bestond uit overwegend veel Breezerchickies, één Vanille Ice lookalike en een kudde lawaaierige allochtonen. Ook wel logisch; tram reed naar een van de mindere wijken in Rotterdam.

Nou was ik even daarvoor in een filosofische stemming; probeerde daarom iedereen een kans te geven én hield mezelf voor dat zintuigen inderdaad in staat zijn de mens te bedriegen. Die gedachte werd na zeventien seconden de grond in geboord toen er een stuk of twaalf Caribische Nederlanders instapten en met flessen alcohol de boel op stelten zetten. Zo vond meneer Goudtandje het na enkele minuten nodig om naast een dame te zitten, haar vervolgens te betasten, aan d’r haar te zitten en vervolgens uit te maken voor prostituee.

Deze groep stapte gelukkig al snel uit en de conducteur besloot om een ‘rondje’ te doen. Hij kwam als eerst bij ‘Radjoe’, die na ruim een jaar OVchip nog steeds niet ‘wist’ hoe hij moest in- en uitchecken; een zwartrijder dus. Tsjah, zich wel schoenen van € 290 kunnen permitteren, maar geen kaartje willen kopen. Complete waanzin. Daarna was de memorabele ‘Under Supermat’ aan de beurt. Wat een stripfiguur was dat. Hij was de conducteur te snel af en sprong met gevaar voor eigen leven net op tijd uit de tram: geen commentaar.

Anyway, had echt te doen met de jonge conducteur. Zo’n jongen waardeert de interesse en legt uit dat er drie BOA’s in burger meerijden. Bovendien zijn er ook extra camera’s geplaatst en rijden we onder politiebegeleiding door Rotterdam-Zuid.

En nu over tot de orde van de dag. De discussie doodslaan door bovenstaand volk te vergelijken met paradepaardje Maxima gaat mij een beetje te ver. Kan me niet voorstellen dat iemand zich aan haar gedrag irriteert (hoewel haar quasi-goois dialect lichtelijke irritaties opwekt, maar dat even terzijde). Bovendien interesseert het me niet eens hoeveel dit onkruid de samenleving kost. Ik vind het veel nuttiger om er achter te komen hoeveel het ons moet gaan kosten om deze lui op wat voor manier dan ook te deporteren naar een gebied met primitievere volkeren. Een gebied waarin dit Neanderthalergedrag wordt beloond met een tamelijk giftige speer in de reet.

Abdelkarim. Voormalig hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl. Documentairemaker. Is geboren in de Zeeuwse contreien en wist al op vroege leeftijd dat het boerenleven niet voor hem was weggelegd. Hij besloot om zijn hooivork aan de wilgen te hangen, de koeien vaarwel te zeggen en zijn geluk te beproeven in Rotterdam. Hij studeerde Nieuwe Media aan de Universiteit van Amsterdam, was als journalist werkzaam bij de VARA, columnist voor KRO Hemelbestormers en Joop.nl, praat graag tegen vreemden, schaamt zich slechts voor zijn tenen en hoopt dat zijn levensmotto ooit de geschiedenisboeken ingaat: "Als je een geit een jurk cadeau geeft, weet je nooit wat er gebeurt"

Lees andere stukken van Abdelkarim