Voorpagina Ervaringen

Norway Munawwarah…

Volgens de Verenigde Naties is Noorwegen het beste land om te wonen. Nederland staat op een respectvolle zesde plaats. Een week geleden was ik in Noorwegen voor een conferentie over Islam en het Westen, georganiseerd door de Islamitische studentenvereniging van Noorwegen en de Amerikaanse ambassade. Ik heb daar maar een aantal dagen doorgebracht, maar ik was direct verkocht. Shoarmatentjes hier, moslimpjes daar, minaretje de lucht in.. We zouden hijrah moeten doen!

De grootste etnische groep vormen de Noren (4,6 miljoen), waarvan 83.684 moslim volgens wikipedia – dat weten ze verdacht nauwkeurig daar – waarvan de meeste Pakistanen. En ondanks het feit dat de grootste groep moslims in Oslo zetelt, schijnen de zaakjes er goed geregeld te zijn. Secularisme is er net wat anders geregeld. Los van de door de Iraanse overheid gefinancieerde moskee, worden religieuze organisaties gefinancieerd door de overheid aan de hand van het aantal leden. Ik kreeg te horen dat er moskeeën zijn die vele leden hebben die de moskee eens in het jaar bezoeken (of niet eens), maar natuurlijk wel ervoor zorgen dat de geldstromen binnenkomen. Hoewel het waarschijnlijk niet veel anders zal zijn voor de andere religieuze instellingen.

Ook de infrastructuur is er goed geregeld. Het klopt gewoon. Het is zelden druk in openbaar vervoer. Zelfs tijdens spitsuren hoef je niet aan te kijken tegen zwetende oksels (zweten mensen überhaupt in die kou?) en het is er zo simpel geregeld dat zelfs kinderen de metro in en uit lopen met een kaartje in de hand. Dat kan, want criminaliteit schijnt ook erg laag te zijn. Helaas lukte dat mij (en de drie broeders uit NL en UK met wie ik was) niet. Drie keer de verkeerde metro gepakt vanaf hetzelfde station en dus drie keer teruggegaan naar datzelfde station om uiteindelijk de vierde keer wel de juiste te pakken. Maar toch houdt iets je vrolijk in Noorwegen.

De natuur.. prachtig. Terwijl je toegeeft aan het materialisme in de stad wordt je middels bergen aan de horizon en minaretten van moskeeën op 10 minuten loopafstand herinnerd aan het spirituele. Wil je even ontsnappen aan de stedelijke drukte (die er eigenlijk niet te vinden is), dan kun je 10 minuten fietsen en je bent aan het randje van Oslo aan het genieten van de rust aan een groot meer. Even het bos inlopen in de bergen (als Hollander kan ik dat gerust bergen noemen) et voila: prachtige plek om je salaat te verrichten.

En het beste van alles. Ruimte zat in Noorwegen.. Als je het goed doet, kun je met je hele familie als muhajireen een tent opslaan, zullen de viking-ansaars je ontvangen terwijl zij lofliederen zullen zingen en voor je het weet hebben we de meest Noordelijke… nou goed. Je begrijpt me wel.

In Noorwegen zit het wel knor, maar toch blijf ik hier!