“Hou het echt, hou het puur en oprecht!”

Beste Def P,

Dit is een brief aan jou, mijn jeugdheld. Hét geluid van mijn puberteit was dat van de Osdorp Posse en hét geluid van de Osdorp Posse was jij. Het eerste album – Osdorp Stijl – kreeg ik als cassettebandje van een klasgenoot. Ik draaide jullie muziek letterlijk dag en nacht en kon de teksten van de eerste zes albums van voor tot achter meerappen. Jullie teksten waren maatschappijkritisch en ook jullie afkeer van religie staken jullie niet onder stoelen of banken. “God-voor-domme, God is voor dommen,” riep jij in de microfoon en ik riep mee, met de walkman op de fiets. De expliciete stellingname, maar ook de argumentatie. Vrij snel daarna besloot ik om niet meer naar de kerk te gaan. Dat kwam door een samenloop van meerdere factoren, maar het zal ook wel niet helemaal toevallig zijn geweest.

Een tijdje heb ik ook geprobeerd om iets met rap te doen, maar perfectionisme enerzijds en gebrek aan kwaliteit anderzijds bleek geen vruchtbare combinatie. Wel heb ik twee keer met jullie op het podium gestaan. Een freestyle in Poppodium Tivoli staat me nog helder voor de geest; ik gaf je de mic terug om zo weer het publiek in te stagediven.

Ik ben nu alweer ruim zes jaar een praktiserend moslim. Ik geef lezingen voor een klein publiek in moskeeën en schrijf her en der opiniestukjes. Je zou zeggen dat het een hele overgang is, maar ik zie ook verbanden met het oldskool nederhopgebeuren van toen.

Sterker nog: ik zou je eigenlijk moeten bedanken!

In jullie songteksten waren jullie altijd fel gekant tegen mensen die hun muziek vanuit o.a. financiële motieven maken. “Hou het echt, hou het puur en oprecht!” De échte hiphop was underground en zou dat – om haar puurheid te behouden – ook moeten blijven. Het mainstreampubliek en vooral de radio zou het blijven zien als iets vreemds, maar dat was dan maar zo.

Vanuit islam geredeneerd ben ik fel gekant tegen mensen die bepaalde (goede) handelingen uitvoeren vanuit wereldlijke motieven; voor geld, macht of aanzien. De zuivere islam is gekomen als iets vreemds en zal altijd als iets vreemds gezien blijven worden, maar dat is dan maar zo. Hou het echt, hou het puur en oprecht!

In concrete zin zijn deze twee zaken verschillend, maar conceptueel gezien zijn er raakvlakken. Zo zijn er meerdere voorbeelden, maar deze springt het meest in het oog.

Jullie hebben er constant op gehamerd dat het behouden van de puurheid van rap ten koste zou gaan van korte termijn. Op de een of andere manier vermoed ik dat door jullie teksten het voor mij later makkelijker was om soortgelijke islamitische principes te herkennen en accepteren; het absolute streven naar puurheid met een zuivere intentie.

Dat is wellicht voor jou ook weer een gek idee, maar ik meen het.

Natuurlijk, liever was ik toen al moslim geweest. Nu heb ik de grootst mogelijke moeite met het memoriseren van de Koran. Destijds had ik jullie teksten volledig gememoriseerd. Met een ghettoblaster met beats en een stapel prints met al jullie teksten stond ik op pleintjes. Mensen lazen van een willekeurige bladzijde drie woorden, uit mijn hoofd rapte ik vanaf daar verder. Kon ik dát nu maar met de Koran, dat zou mooi zijn.

Hoewel ik snap dat de Osdorp Posse ermee gestopt is, vind ik het stiekem toch jammer. Niet omdat ik naar optredens wil; die tijd heb ik achter me gelaten. Maar een inhoudelijke reactie op Geert Wilders zou gaaf zijn. Die jochies van tegenwoordig hebben daar vaak gewoonweg niet de diepgang voor; te druk met zonnebrilletjes en het aantal hits op hun youtubefilmpjes. Ik vraag me ook af hoe religiekritiek uit jouw mond vandaag de dag zou klinken, nu je enerzijds ouder en wijzer bent en ook het maatschappelijk debat (if any) nogal is veranderd. Ik kan me voorstellen dat ook jouw handen soms jeuken.

Maar goed, wat voorbij is is voorbij.

Zelf probeer ik nu mijn steentje bij te dragen binnen de islamitische gemeenschap. Het maakt tenslotte niets uit of je nou één of vijftien jaar met islam bezig bent, het gaat om hoe je er mee bezig bent.

Nourdeen

Beste Nourdeen,

Bedankt voor je brief en je positieve woorden. Ik ben blij dat je iets aan mijn teksten gehad hebt en daar ook het positieve uit hebt weten te halen. Veel mensen horen alleen het militante van rap en trekken daardoor vaak onterecht de conclusie dat hiphop negatief, agressief of vijandig is. Wat dat betreft ook weer een mooie parallel met de islam zou ik zeggen. Dat zal je vast wel herkennen.

Mijn mening over het geloof is echter niet veel veranderd in al die jaren. Nu ik ouder en wijzer ben zou ik mijn mening wel subtieler verwoorden dan destijds, maar dat station is eigenlijk ook alweer gepasseerd. Als er iets duidelijk wordt door al die debatten over het geloof, dan is het wel dat die debatten zinloos zijn. Het lijkt of de wereld uit twee soorten mensen bestaat: zij die uitgaan van de meest logische en wetenschappelijke verklaringen voor alles en zij die uitgaan van de meest wenselijke en hoopgevende verklaringen voor alles. De eerste groep moet niets hebben van onwaarschijnlijke uitgangspunten en de tweede groep verwerpt simpelweg elk argument dat tegen hun geloofsstelling in gaat. Een discussie wordt dan al gauw gereduceerd tot het tegenover elkaar zetten van twee monologen waar niet aan te tornen valt. Wetenschap versus geloof. Ironisch genoeg denken gelovigen ‘het’ te weten en wetenschappers geloven het niet. Als er niet zo veel onschuldige doden vielen om al deze onzin dan was het al bijna grappig.

Het aloude cliché zegt: “ieder zijn mening en die moet je respecteren”. Onzin als je het mij vraagt. Een laffe uitvlucht die mensen gebruiken om zich een moeizame discussie te besparen en iedereen te vriend te houden. Ik zou liever zeggen: “Respecteer de persoon, maar maak rustig gehakt van de onzin die deze uitkraamt”. Maar dan verval ik weer bijna opnieuw in de militante raptaal die ik al eerder noemde in de eerste alinea. Bedenk wel dat dit net zo hard geldt voor een radicale geloofsstrijder die de weg kwijt is als een maffe provocateur als Wilders die jij ter sprake bracht. Ik denk dat de sleutel ligt in acceptatie. De twee groepen mensen die ik eerder omschreef zullen waarschijnlijk nooit veranderen, maar ze zullen wel samen op één bol moeten leven. Mijn motto is: “geloof, weet of onderzoek wat je wilt, maar val er geen andere mensen mee lastig.” Wat zou de wereld al een grote stap verder zijn als iedereen zich daaraan hield.

Het ga je goed!

Def P

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Nourdeen Wildeman

Nourdeen Wildeman is een Nederlander van christelijke komaf die op 24 jarige leeftijd moslim is geworden. Nourdeen is oprichter en voorzitter van Stichting as-Salaamah wal'Adaalah.

Lees andere stukken van