Wanneer ik nog mensen om me heen zie die hun hele leven aan muziek toewijden, ontstaat er een euforisch gevoel in me. Ik moet eerlijk bekennen dat het wel een gek gezicht heeft als iemand met een koptelefoon op uit het niets begint te zingen op centraal station, maar aan de andere kant heeft het wel wat. Het brengt mij terug naar de tijd waarin alles wat te maken had met muziek centraal stond in mijn leven. Dat was voor mij destijds een manier om tot rust te komen. Maar net zoals elk mens verandert, maakte ook ik een ontwikkeling mee. Ik begon voor het eerst echt te luisteren naar de teksten van liedjes en twijfelde steeds meer of ik me kon identificeren met datgene wat er gezegd werd. Ik zong immers mee, maar wat zei ik nou eigenlijk?
Door de vragen die ik mezelf stelde, nam tegelijkertijd de rust af die ik normaliter kreeg bij het beluisteren van liedjes. De onderwerpen die werden aangekaart, de combinatie van woorden om dit te uiten en de clips die steeds meer gericht waren op seks schrokken mij af. Het stukje herkenning was niet meer aanwezig en ik koos er bewust voor om enkel te luisteren naar betekenisvolle, leerzame liedjes. Helaas voor mij, ontbrak dat.
En dat extreme gevoel van vreugde dat door me heen stroomt als ik ‘muziekgekken’ zie, is omdat ik in zie hoe belangrijk het is als mens zijnde dat je ergens je rust in kan vinden. Het opmerkelijke hieraan is dat we al snel mensen in hokjes plaatsen en ze allerlei lelijke benamingen geven, enkel omdat we ons niet kunnen vinden in wat hem/haar bezig houdt. Ik ben erachter gekomen dat het niet altijd nodig is om te snappen hoe iemand zijn leven leeft. We moeten leven en anderen ook laten leven.
Mijn stukje rust van nu wil ik met jullie delen. Juist omdat ik anders ben, maar ook omdat ik weet dat we eigenlijk allemaal hetzelfde zijn. We zijn reizigers van het leven, constant op zoek naar iets wat onze behoeftes vervult – alleen de manier waarop verschilt. Geniet ervan…
16 Reacties op "Mijn stukje rust…"
Bedankt voor het delen!
Moest van mijn collega’s stoppen met het afluisteren.
Ben voor “stilte”” meer een fan van Bach. Mag ik trouwens ook niet op mijn werk laten horen. Barbaren!!!
We naderen weer de tijd voor de Matthäus Passion, geweldig!!
aan 2 vele
En de Johannus Passion! Die heeft prachtige koren.
Ik ben fan van Raihan :)
MashaAllah, een prachtig stukje! Djazzakki allahu khairan.
Wat een hinderlijke muziek! Ikhou van aparte alto muziek maar wat hier tentoongespreid wordt is echt van de zotten. Mijn favoriete artiest is Dana international, de prachtig vrouw uit Israel. Wat een verademing om te zien ipv die ongastvrije klanken van dit nummer. Nou met vriendelijk groet,
JF Grantsaan
Beste Meryem, vrede zij met je.
Je had best even iets over de achtergrond van deze muziek mogen zeggen voor degenen die niet zijn ingewijd in de islam.
Deze tekst is volgens de overlevering gezongen door de inwoners van Medina (toen nog Yathrib) bij de aankomst van Mohammad, die zij als vredestichter hadden uitgenodigd in hun midden te komen wonen. Yathrib werd toen verscheurd door stammentwisten, terwijl Mohammed naar het leven gestaan werd door de inwoners van Mekka.
Mohammed sloot een verbond met een aantal stammen in Yathrib, zowel polytheïsten die zich in meerderheid tot de islam bekeerden, als enkele joodse stammen. De inwoners van Yathrib werd godsdienstvrijheid gegarandeerd in ruil voor militaire steun aan Mohammed in zijn strijd met de Mekkanen.
Deze versie van het lied klinkt nogal monotoon en staat merkwaardigerwijs in mineur. De meeste versies die ik ken zijn in majeur, want het beschrijft een vreugdevolle gebeurtenis.
Ik luister ook zo af en toe naar dit soort religieuze muziek, maar niet te vaak want dan gaat het me irriteren. Het doet me te vaak aan EO-liedjes denken, mierzoet en schijnheilig.
Popmuziek lijkt me over het algemeen weinig rustgevend, maar er zijn wel goede nummers te vinden die niet per se over seks en andere verboden onderwerpen gaan. Heel veel populaire liedjes gaan over levensvragen en kunnen je steunen in moeilijke perioden. ‘Klassieke’ muziek uit allerlei culturen is vaak meditatief van aard en kunnen je gemoed openen voor het hogere. Ik denk in het bijzonder aan gedichten van Goethe op muziek van diverse componisten uit de negentiende eeuw. Verder is er een boel ‘wereldse’ muziek die gewoon aangenaam is om naar te luisteren.
Ik ben eigenlijk voornamelijk klassiek georiënteerd, maar kan zeker andere genres waarderen. Teksten zijn voor mij aanvullend. Je hebt goede muziek met slechte teksten en andersom. Ik vond dit wel mooi eigenlijk. Sereen. Niet overdreven bijzonder, maar wel een plezier om naar te luisteren. Het scheelt ook dat ik de tekst niet begrijp. Als het Engelstalig wordt haak ik ook meer af merk ik. Maar dat komt omdat ik geen moslim ben. Dat heb ik ook met Bach. De grootste wat mij betreft, maar ik ben altijd blij dat ik de tekst niet hoor.
De taal van de muziek is waar het uiteindelijk om draait. Toch vind ik het jammer dat seksualiteit in de muziek kennelijk niet mag volgens de Islam? Dat heeft soms namelijk alles met liefde te maken. Ik ben benieuwd wie het volgende kan waarderen? Ik noem dit popmuziek met ballen! Tim Buckly met Make it right, van de album greetings from LA.
De verandering in de keuze van muziek heb ik de afgelopen jaren ook min of meer op de zelfde manier ondervonden. Zo heb ik van vele genre`s en soorten muziek afscheid genomen. Met name bewust kijken naar de teksten, beelden en de boodschap van de muziek is voor mij nu vanzelfsprekend geworden.
Muziek kan een invloed hebben in het gemoedstoestand, wat weer het denken en gedrag van mensen kan beinvloeden. Dit kan soms leiden tot positieve gedachten en rust wat uiteindelijk zelfs tot goede goede daden kan leiden. De tegen overgestelde is natuurlijk ook goed mogelijk.
Het kan als een zeer simpel onderwerp gezien worden, maar dat is het zeer zeker niet.
Vrede zij met uw allen, selam..
Super,
Dit is pas rustgevend.
Bedankt
aan 8 Piet
“Dat heb ik ook met Bach. De grootste wat mij betreft, maar ik ben altijd blij dat ik de tekst niet hoor.”
Ja, dat vind ik ook. De teksten van Bach zijn verschrikkelijk, een tenendknijpend soort vroomheid, maar de muziek is buitengewoon mooi.
He zelfde geldt voor veel opera’s.
mooi nummer,maar wat ik ook nog meer mooi vind, zijn de nummers van Milouda en Sellam arifi. Hele diverse teksten.
erg herkenbaar. hoewel de ontvluchting maar tijdelijk was totdat je je koptelefoon weer van je oren haalde dus ga je op zoek naar iets dat eeuwig duurt in plaats van tijdelijk.
in bepaalde streken zijn er doormiddel van muziek (lees: nasheed, qawalli, naat, lofliederen, etc.) zeer grote getalen mensen bekeerd tot islam.
SAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAI
Het lijkt mij meer dan normaal dat de muzieksmaak van een persoon verandert door de tijd heen….stel je voor dat je als 40+ nog helemaal zot bent op de Top 40….hahahhaha….
Iedereen is gerechtigd mooi te vinden wat hij of zij mooi vindt.
Dit koortje heeft te lang bij drogist “de Tuinen” gewinkeld, waar de voorgeschreven drogsterijmuziek gesynthetiseerde Keltisch-achtige zweefruis is.
Maar als je er blij van wordt, zou ik zeggen: heel veel naar luisteren!
Ooit werd ik blij van Vivaldi…