Voorpagina Ervaringen, Ingezonden

Polygamie, barbaars en ouderwets of juist met de tijd mee?

Dit stuk is ingezonden door Abu Ishaaq van Oi
 
Nederland, een land waarover velen claimen dat het bekend staat om de moderne beschaving, de normen en waarden. Prachtig, of toch niet?
 
Een tijdje terug las ik een oud nieuwsartikel over polygaam huwelijken die in Amsterdam toegestaan zouden zijn. Mijn ogen vielen op het volgende stukje tekst: "Deze huwelijken zijn een uiting van onderdrukking van de vrouw…" Ik stond hierbij even stil en las het artikel weer verder door. Aan het eind gekomen, dacht ik weer even na over die zin. Namelijk, er wordt hier een bewering gedaan die de werkelijkheid tegen gaat. 

Polygamie kent verschillende vormen, waaronder polygynie en polyandrie. Bij polyandrie spreken we over veel-mannerij en bij polygynie spreken we over het hebben van meerdere vrouwen. Dat polygaam huwelijken een uiting zijn van alleen de onderdrukking van vrouwen kan ik dus nog steeds niet goed vatten. Maar goed, wat heeft er nou eigenlijk voor gezorgd dat vandaag de dag velen het woord "polygamie" als iets negatiefs zien en gelijk de negatieve gedachten als ‘onderdrukking van vrouwen’ erbij krijgen? Veel mensen krijgen bij het woord polygamie gelijk associaties met primitieve volkeren waarbij de man meerdere vrouwen heeft. Veel verder gaat de fantasie (of beter gezegd het verstand) niet bij deze mensen.
 
Het verbod op polygamie is deels gebaseerd op de Franse Code Civil van 1804 dat toentertijd monogamie als norm stelde. In die tijd zag men polygamie als iets ‘barbaars’ en monogamie als een teken van ‘beschaving’. Een denkwijze van meer dan 200 jaar geleden waar vandaag de dag hier in het westen nog keihard op gehamerd wordt. Maar waarom? Wij weten dat vandaag de dag een grote hoeveelheid mannen en vrouwen vreemd gaat. Meerdere onderzoeken die in het verleden zijn gedaan, bevestigen deze bewering. 
 
In Nederland kunnen we het volgende terug vinden in het Burgerlijk Wetboek: "Een persoon kan tegelijkertijd slechts met een andere persoon door het huwelijk verbonden zijn" {Boek 1, artikel 33}. Verder maakt het Wetboek van Strafrecht {artikel 237} voor een gehuwde strafbaar om ook nog met iemand anders te trouwen; hieronder valt ook het trouwen met een partner wetend dat die al getrouwd is. In beide gevallen is de maximale gevangenisstraf 4 jaar (6 jaar indien de huwelijkse staat voor de tweede partner is verzwegen). Moet het dan niet zo zijn dat ook de ’tijdelijke’ polygamisten die prostituees bezoeken, vreemdgaan of gigolo’s uitnodigen onder deze wet horen te vallen wat nu (nog) niet het geval is?
 
De meesten, die echt weten wat een polygaam huwelijk inhoudt, hebben er niets op tegen, ook als anderen het doen. In Nederland zou een ieder vrij moeten zijn te trouwen met wie hij of zij wil en met hoeveel hij of zij wil. Als dit maar gepaard gaat met eerlijkheid, liefde, openlijkheid en respect naar elkaar. In Nederland zijn er zelfs mensen die polyamorie als levenswijze hebben. Dit is een ander vorm waarbij het voor een persoon mogelijk is om van meerdere personen tegelijk te houden. Deze vorm van liefde kent als ingrediënten vriendschap, emotionele band, maar ook intimiteit en seksualiteit. Maar als het erop aankomt om je hechtelijk te laten verbinden, dan is het strafbaar!
 
Waarom blijft Nederland zich vast houden aan het verbod op polygame huwelijken? Want zoals de meesten van ons weten, is de mens biologisch gezien niet eens monogaam. De monogamie is 2000 jaar geleden door de apostel Paulus geïntroduceerd en raakte populair. Deze nieuwe trend bood een nieuwe kijk op relaties die economische bescherming aan vrouw en kinderen gaf. Maar nu – anno 2010 – zijn vrouwen goed opgeleid en hebben meestal een eigen inkomen en kunnen goed voor zichzelf zorgen. Die oude antropologische theorie van Paulus lijkt me dus geheel achterhaald. Maar blijkbaar is Nederland toch niet zo seculier als het zich voordoet? Zoals we weten is de huidige wetgeving gebaseerd op christelijke normen en waarden, en is het een gevolg van het historisch sterk christelijke landschap in Nederland. Mede hierdoor vinden de meeste Nederlanders alles wat met polygaam te maken heeft, vies, bah, gek, barbaars en onverantwoord.
 
Het wordt tijd dat mensen eens zelf mogen gaan kiezen met wie ze willen trouwen. Gelukkig is de eerste stap, het homohuwelijk, gezet. Dat is een goed begin, waar Nederland ook trots op mag zijn. Nu op naar de volgende stap! Nederland kent net als een ieder ander land genoeg mensen die behoefte hebben aan meer dan één liefdespartner. Het decriminaliseren en uiteindelijk het legaliseren van het polygame huwelijk zal een enorme vooruitgang zijn op de zeer ‘ouderwetsche’ monogame gedachtegoed van Nederland. Legalisatie van polygamie hier in Nederland zou dan wel gebaseerd moeten zijn op westerse(Nederlandse) normen en waarden, zoals vrijheid van keus, gelijkheid van partners, géén kinderen als partner(s) en de mogelijkheid om te kiezen tussen een polygynien huwelijk of een polyandrisch huwelijk. Mensen die niet willen trouwen die kunnen eventueel een samenlevingscontract afsluiten. Dat alles lijkt me veel beter aansluiten bij het huidige moderne en multiculturele Nederland. Doordat mensen met meerdere personen kunnen trouwen, is het liegen en bedriegen wat vaak resulteert in scheidingen niet nodig. Want scheiden en opnieuw beginnen maakt veel kapot. Zeker als er kinderen bij betrokken zijn.
 
Dus wat betreft de huidige gang van zaken met betrekking tot het polygame huwelijk hier in Nederland, kan ik alleen maar het volgende zeggen: "Wij leven in een krankzinnige Nederland en het wordt alsmaar krankzinniger".

Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!

Lees andere stukken van Wij Blijven Hier!