Voorpagina Buitenland, Politiek

Propaganda en het Rijk: Brzezinski, pijplijnen en Oekraïne (1/3)

De onrust in Oekraïne wordt omsingeld door een mist van westerse propaganda. Voor de gemiddelde burger lijkt het op een herhaling uit de Koude Oorlog. De Verenigde Staten als de voorvechter van democratie en vrijheid tegenover het kwaadaardige en vrijheid hatende Rusland. Een verhaal dat vanzelfsprekend klinkt aangezien we verbonden zijn, door onze ‘democratische’ waarden en liefde voor ‘vrijheid’. Premier Rutte vindt dat in een veranderende wereld “de trans-Atlantische relatie een ankerpunt is”. Mooie woorden, enkel betekenen ze in een Orwelliaanse wereld precies het tegenovergestelde. ‘Democratie’ betekent ‘dictatuur’, ‘vrijheid’ betekent ‘onderdrukking’ en de ‘trans-Atlantische relatie’ betekent dat de Nederlandse elites de bitches zijn van hun Noord-Amerikaanse meesters.

Er is anders geen logische verklaring waarom ze Nederland laten meeslepen in Oekraïne. Een conflict waar wij (en de rest van de Europa) alleen maar bij te verliezen hebben, terwijl onze elites achter hun Noord-Amerikaanse meesters aan blijven huppelen. Een conflict waar het Nederlandse volk misleidt wordt door het feit dat er na 69 jaar weer fascisten en nazi’s aan de macht zijn… in een Europees land.

Vrienden of rivalen?
De Koude Oorlog hield een gordijn op dat het Noord-Amerikaanse Rijk, voorheen de Verenigde Staten, enige verbintenis had met democratische waarden. Het doek viel onmiddellijk na het wegvallen van de enige rivaal, de Sovjet-Unie (in 1991). Zowel liberale als conservatieve denkers vonden gemeenschap in het bespreken van de toekomst van het Noord-Amerikaanse Rijk. Van Friedman’s Stratfor tot aan de neoconservatieve vriendjes van Bush bij Project for the New American Century. De weg voor wereld dominantie lag vrij open en de Noord-Amerikaanse imperialisten gaven plankgas.

Neem Zbigniew Brzezinski van de Democraten. Als president Obama vergeleken kan worden met Darth Vader dan kan Brzezinski officieel de Sith Lord worden genoemd. In zijn magnus opus uit 1997 genaamd ‘The Grand Chessboard’ legt hij uit waarom de Noord-Amerikanen ons continent, van West-Europa tot Oost-Azië, moeten domineren. Ten eerste woont 75% van de wereldbevolking op het Euraziatische continent en bijna 60% van alle economische activiteit speelt zich hier af. In de woorden van de Sith Lord: “Eurasia is thus the chessboard on which the struggle for global primacy continues to be played.” Anders gezegd, om de Noord-Amerikaanse hegemonie te garanderen moet Eurazië onder de duim worden gehouden. Zbigniew Brzezinski herkent vier spelers op de Euraziatische continent die elk de Noord-Amerikaanse hegemonie kunnen uitdagen. Deze vier spelers zijn: 1) Rusland 2) China 3) Zuid-Azië en 4) West-Europa.

De vier (Euraziatische) spelers volgens Brzezinski

Zoals Brzezinski zegt “a united and powerful European Union could become a global political rival to the United States”. Heldere woorden. Uit zijn tekst wordt duidelijk dat West-Europa (of de Europese Unie) wel mag integreren, zolang het maar naar de pijpen van het Noord-Amerikaanse Rijk danst en geen sterke eenheid vormt. Niet geheel toevallig de hedendaagse samenstelling van de Europese Unie (EU).

Een nachtmerrie scenario ontstaat wanneer deze spelers met elkaar gaan samenwerken, bijvoorbeeld een samenwerking tussen de EU en China of met Rusland. Neem bijvoorbeeld de economische unie voorgesteld door Putin, van Lissabon tot Vladivostok of de Nieuwe Zijderoute, van Duitsland tot aan China. Twee projecten met enorme voordelen voor Europa en waardoor de macht van het Rijk (in de regio) afneemt. Is het dan zo vreemd dat de “containment” van Rusland of Obama’s “pivot to Asia” (gericht op China) zich nu afspeelt?

De rol van Oekraïne
Sith Lord Brzezinski, vastgeroest in zijn Koude Oorlog mentaliteit, benadrukte het belang van Oekraïne als volgt: “[w]ithout Ukraine, Russia ceases to be an Eurasian empire”. In zijn visie speelt Oekraïne een sleutelrol. Als Oekraïne een anti-Russische houding aanneemt dan sluit de brug naar Europa en kan Rusland enkel nog naar het Oosten kijken. Dit heeft echter niet alleen gevolgen voor Rusland, maar ook voor ons in Europa. Dit werd duidelijk uit een rapport (2000) van de yes men bij de NAVO:

Ukraine is increasingly perceived to be critically situated in the emerging battle to dominate energy transport corridors linking the oil and natural gas reserves of the Caspian basin to European markets

Pijplijnen. Daar draait het om. Wie de pijplijnen open of dicht kan draaien, controleert zowel Europa als Rusland. Europa komt niet aan haar energiebehoeftes en Rusland kan haar gas en olie niet verkopen. De ideale situatie voor het Rijk om in te springen. Enerzijds verzwakt het Rusland en maakt het anderzijds Europa nog meer afhankelijk aan het Rijk door zelf olie en gas aan Europa te verkopen. Het is daarom onbegrijpelijk dat de Europese elite zich laat meeslepen in Oekraïne. De enige partij die hiervan profiteert is het Noord-Amerikaanse Rijk, die baat heeft bij een breuk tussen de EU en Rusland.

Map: pijplijnen Oekraïne

 Noord-Amerikaans pragmatisme

Zbigniew Brzezinski zou niet de Sith Lord zijn geweest als ie geen richtlijnen bood voor het Rijk:

Thus maneuver, diplomacy, coalition building, co-optation, and the very deliberate deployment of one’s political assets have become the key ingredients of the successful exercise of geostrategic power on the Eurasian chessboard.

Wat er eigenlijk hierboven staat is dat het Noord-Amerikaanse Rijk mag liegen, bedriegen, onderwerpen, gebruiken en aanvallen (lees hier hoe ze dat doen). Dit zijn tactieken die geheel passen binnen de exceptionalistische denkwijze van de “most indispensable nation”. Een land, dat zich boven de wet acht, zal zich niet laten beperken door internationale wetgeving. Ook hebben we gezien hoever de Noord-Amerikanen zullen gaan om hun doelen te bereiken Neem bijvoorbeeld de strijd tegen Al-Qaida. In het hele Midden-Oosten zetten ze alles in, om de Al-Qaida militanten te vermoorden en in Syrië bewapenen (!) ze Al-Qaida militanten om president Assad te verdrijven. Alles kan in de Noord-Amerikaanse wereld. Zolang het doel maar bereikt wordt. Dan moet het als geen verrassing komen dat ze in Oekraïne de volgelingen van nazi’s als Hitler en Bandera steunen om hun doel te bereiken.

In het volgende deel meer over hoe de Noord-Amerikanen in Oekraïne een staatsgreep geregisseerd hebben met hulp van fascisten en nazi’s.

Lees de complete reeks:

Deel 1: Propaganda en het Rijk: Brzezinski, pijplijnen en Oekraïne
Deel 2: Propaganda en het Rijk: schijnorganisaties en de valse belofte van de EU
Deel 3: Propaganda en het Rijk: de terugkeer van nazi’s in Europa