Voorpagina Algemeen

Wiens brood Hirsi Ali eet..?

Het journaille dat denkt dat Hirsi Ali in Nederland is om haar jongste boek ‘Nomade’ te promoten, kan zich weleens lelijk vergissen. Hirsi Ali, zeg ik gedecideerd, is op pad gestuurd door haar broodheer de neoconservatieve pro-Israëlische denktank the American Enterprise Institute en is de voorspelbare boodschapper van een reeks nieuwe oorlogen waar de denktank op aanstuurt in het Midden-Oosten en delen van Azië. Dit is alleen niet wat u leest. Integendeel, in het interview met het NRC Handelsblad zegt Hirsi Ali, dat de relatie tussen het Westen en de islam groeit in de richting van een grote oorlog.

‘Een nieuw gewapend conflict is onvermijdelijk in het Midden-Oosten’, zegt Hirsi Ali. De vrouw die eerder een moral courage award ontving van de American Jewish Committee. Pikant detail: De demissionaire Maxime Verhagen ontvangt volgende maand een prijs van de American Jewish Committee voor "zijn inzet voor democratische waarden en zijn diepe vriendschap met Israel". De uitreiking vindt plaats tijdens de jaarlijkse conferentie van het American Jewish Committee.

Dit is nu precies wat ik bedoel met "de verisraëlisering van de Westerse politiek is een voldongen feit". Niet zo raar eigenlijk, als je bedenkt dat de AEI eerder samen met de Project New American Century (PNAC) heeft gepleit voor de illegale invasie van Irak. De plannen om Iran aan te vallen, liggen al een tijdje op de tekentafel. Waarom verbaast het mij niet, dat Hirsi Ali een nieuwe oorlog voorspelt in het Midden-Oosten? Misschien, omdat Hirsi Ali zegt wat we al behoren te weten. Misschien, omdat de oorlog lang in de maak is. Alleen de argumenten om de oorlog tegen Iran geaccepteerd te krijgen door de internationale gemeenschap, ontbreekt nog in de ogen van de internationale publieke opinie.

Niet zo lang geleden heeft de commissie Davids een enkele honderden pagina’s tellend rapport gepubliceerd over de Nederlandse (politieke) deelname aan de oorlog in Irak. De argumenten die eerder zijn gewisseld met de VS rammelen aan alle kanten. Maar liefst 49 conclusies zijn getrokken in het Irak-rapport waarvan de belangrijkste is dat er geen adequaat volkenrechtelijk mandaat was. De wereld is stelselmatig voorgelogen door de Bush-administratie en de oorlog tegen Irak is geëindigd in een fiasco. Geweld en corruptie domineren ook het laatste nieuws uit Irak.

De hoofdrolspelers van die oorlog, de vrienden van ‘onze’ Hirsi Ali, de neocons George W. Bush en Dick Cheney zijn van het internationale politieke toneel verdwenen, maar de mechanismen die de oorlog tegen Irak hebben mogelijk gemaakt, Amerika’s machtigste Pro-Israël Lobby AIPAC die deze dagen haar jaarlijkse conferentie houdt in het machtscentrum Washington, AEI waar Hirsi Ali voor werkt, American Jewish Committee (AJC) en PNAC, maken overuren en draaien nog steeds aan de knoppen achter de schermen en bepalen in feite de politieke koers, die het Witte Huis vaart in het Midden-Oosten. Dit is de verklaring voor de weinig daadkrachtige houding van de VS en Europa ten aanzien van de nederzettingenpolitiek van Israël. Het blijft bij veroordelen van de bekende situatie maar verder dan dat komen zij niet. Elk ander land had ondertussen kunnen rekenen op economische sancties.

Het grote verschil is dat de argumenten die eerder zijn gebruikt om de oorlog tegen Irak mogelijk te maken aan geloofwaardigheid hebben ingeboet. Men is dus naarstig op zoek naar nieuwe argumenten om de aanstaande oorlog tegen Iran verkocht te krijgen aan de internationale gemeenschap. We worden een nieuwe oorlog ingesleurd en niet tegen de achtergrond tegen de ideologische spanning die de politieke islam oproept, zoals Hirsi Ali ons beweert.

Wees alert en achterdochtig!

Mijn liefde voor dit land is groter dan die van Geert Wilders. Ik ben verwikkeld in een polemische strijd met populisten, die zogenaamd het beste voor hebben met dit land. Ik ben Ata, beetje burgerlijk ongehoorzaam en al heel wat lentes jong. Mijn naam is seculier, mijn pen messcherp en voel me gelukkig nog altijd thuis in dit land. Ook ik blijf hier!

Lees andere stukken van Ata