Voorpagina Grappig

What’s in a Neem?

Look who’s back? Kamal? Nou nee, niet helemaal. Euh, wat ik bedoel? Laat ik bij het begin beginnen. Kijk het zit zo. Ik heb een Arabische naam, uitgesproken op de Marokkaanse manier. Ja, er is een klein accent verschil tussen MSA en Marokkaans-Arabisch, zelfs in de uitspraak van namen!

Het zal een ieder met een exotische naam wel bekend in de oren klinken. Je begint op een nieuwe school of aan een nieuwe baan en moet jezelf voorstellen aan een nieuwe groep.

Hou je er rekening mee dat ze je naam niet correct uit kunnen spreken? Stel je jezelf voor als “Mohammed” in plaats van “Moe7ammed”? Doe je dat ook bij collega’s of klasgenoten waarvan je weet dat ze het wel kunnen uitspreken? Ga je als een persoon met 2 namen door het leven? “Adil”, “Hassan” of “Appie” buitenshuis en “3adil”, “7assan” of “3abderra7maan” binnenshuis?

By the way, wat ik heel mooi vind is dat als (echte) Mocro’s nieuwsgierig zijn naar andermans of andervrouws naam, dan hanteren ze de beleefdheidsformule: “ash semmak Allah” dat wil zeggen: “Hoe ben je door Allah genaamd?” Zo wordt in deze formule op de heiligheid van namen van personen gewezen en onze plicht er zorgvuldig mee om te gaan, ook in de uitspraak!

Ik weet het, ik heb voor Nederlandse begrippen niet de moeilijkste naam gekregen. Mijn naam bevat geen Arabische letters of klanken die het Nederlands alfabet vreemd zijn, maar toch kreeg ook ik er altijd problemen mee.

Tenminste, ik had zelf geen probleem, maar ik vond dat ZIJ een probleem hadden. Wie zijn zij? Nou, die niet-mocro´s of nep-mocro´s gasten die mijn naam niet goed uit wilden of konden spreken. Hoe komt dat dan? Dat komt omdat de a-tjes in mijn naam tussen de “a” en “e” in zitten en mijn naamspelling blijkbaar voor verwarring zorgde. “Kamal, Kaaamal, Kamaal, Kamahl, Kemel, Keeemel, K’mel, K-mol, Kalam, Camel, Kameel, Caramel of Gargamel“. Ik heb ze allemaal met veel verdriet moeten aanhoren. Ik werd er soms zelfs mee gepest!

Maar nu weet ik het, ik kom met een nieuwe spelling. Ik heet voortaan Kamel! Huh, watz gebeurt, kerel? Ach, “Doe eens gek!”, dacht ik. En gewoon… omdat de uitspraak van “Kamel” het dichtst bij de bedoeling van mijn ouders ligt en de alternatieven nog minder klinken. Ik heet dus vanaf nu geen Kamal meer:

  • Omdat Kamal in de verste verte niet lijkt op de Marokkaans-Arabische uitspraak van mijn naam.
  • Omdat Kamal te veel rijmt op “ben je mal?” en “come on”;
  • Omdat ik niet steeds geassocieerd wil worden met de zanger van het Olifanten lied.
  • Omdat het teveel klinkt als `Karel´. Opzich een prima naam, daar niet van, maar niet echt passend bij mij.

Ik heet geen Kemal:

  • Omdat ik niet steeds geassocieerd wil worden met die controversiele Turkse secularist.
  • Omdat ik niet geassocieerd wil worden met een Turks-Amerikaans sigarettenmerk voor dromedarissen.

Ik heet geen Kemel:

  • Omdat de Nederlandse autochtoon zich geen raad weet met de klemtoon (“is het nou keemul of kumeel?”).
  • Omdat het teveel klinkt als Kermit (de kikker).

En ga zo maar door…..

En dus is het gewoon “Kamel”, volgens de nieuwe spelregels van het groene boekje van Qhadhafi” de Nederlandse taal. Mensen die me echt gelukkig willen maken spreken de “eL” op het eind van mijn naam op de Franse/Spaanse manier uit, door het puntje van de tong tegen het bovengehemelte te drukken. “El Signor Kamel”. Blijf oefenen voor de spiegel!

Waar maak je je druk om, zou je zeggen? What’s in a name? Inderdaad, zo slecht heb ik het nog niet getroffen. Maar misschien ben ik te perfectionistisch om er te licht over te doen. “Kamel” betekent misschien niet geheel toevallig in het Arabisch “perfectie of volmaaktheid”. (Denk aan het concept van “al-insan-al-kamiel” – ‘de universele of volmaakte mens’ in islamitische theologie en mystiek). Ik weet het, ik ben alles behalve volmaakt, maar dat maakt de betekenis niet minder mooi, toch?

Een schrale troost is dat er ongetwijfeld mensen zijn die het met hun naam slechter hebben getroffen dan ik. Je zou maar Kees heten en in een Engelstalige habitat bivakeren:

“Sir, my name is not keese or cheese, my name is “Kees”

“But then, why do you spell it with two e´s?”

“Sir,I will change the spelling of my name in ‘Case’ to make it more easy for you, sir”.

“Aha, well… Case, in that case…can you help me with this case?… and Case, before you leave we will close this case…but don’t forget your suitcase, Case!”.

P.S. Beste Hoofdredacteur van Wijblijvenhier.nl, kan je a.u.b. mijn naamspelling aanpassen? Genoeg is genoeg! Bij voorbaat dank.

Kamel Essabane is het stilste jongetje van de klas dat toch begon te praten en zijn klasgenoten soms hard aan het lachen wist te maken. Hij overwon zijn angsten en maakte van praten voor groepen zijn beroep. Doordeweeks loopt hij met de pet op van docent islamitische godsdienst rond op een hogeschool en voorziet hij tevens diverse scholen van advies als onderwijsbegeleider identiteit en levensbeschouwing. Ook vertelt hij soms filosofische verhalen aan het Fahm Instituut. Af en toe plaatst hij vanachter zijn laptop in alle stilte een ernstige tekst op het net. Misschien dat iemand het leest.

Lees andere stukken van Kamel