Voorpagina Jouw Dagelijkse Dosis, Jouw Dagelijkse Dosis 2014 / 1435

Droombaan voor het grijpen – Juz’ 19

, 16 juli 2014, 7 reacties

Dit is deel 19 van Jouw Dagelijkse Dosis. Iedere dag in Ramadan schrijft een team van schrijvers een reflectie over de juz’ die praktisch de hele oemmah die dag leest. Alle lezers worden uitgenodigd hetzelfde te doen, en hun eigen reflectie op de juz’ van de dag in de reacties te plaatsen. Iedere dag kiest een jury de beste reflectie. De winnaar krijgt een exemplaar van De Levende Koran thuisgestuurd.

Bladerend door het 19de deel van de Koran kom ik al gauw een vers tegen waarover ik het wil en, met een beetje geluk, kan hebben. Aan het einde (verzen 63 t/m 76) van hoofdstuk 25 (Al-Furqan) bevindt zich een heuse vacature en wel voor de prestigieuze en lucratieve functie van ‘dienaar van de Barmhartige’. De volledige functieomschrijving lees je zo ongetwijfeld zelf vanuit je eigen mushaf (Qur’an in boekvorm), want voor nu wil ik de focus leggen op vers 63:

‘’En de dienaren van de Barmhartige (ar-Rahman) zijn zij die zachtmoedig op aarde wandelen en die, wanneer onwetenden hen aanspreken, ‘’vrede’’ zeggen.’’

Het klinkt heel simpel, maar wat betekent ‘zachtmoedig’ in deze context en hoe ziet een zachtmoedige wandelaar eruit? En was de automobilist die me vanmorgen op het zebrapad van mijn hagelwitte sokken in slippers reed een ‘onwetende’ naar wie ik eigenlijk ‘vrede’ had moeten roepen in plaats van ‘krijgt de vinkentering!’? Het moge duidelijk zijn dat ik eerst een beter begrip van de functieomschrijving dien te vergaren, zodat ik niet vrijdag tijdens het Wajong-kringgesprek alweer moet vertellen hoe ik heb gesolliciteerd, maar ben afgewezen.

Wat wordt er van je verwacht?
‘Toevallig’ ben ik de gelukkige eigenaar van een exemplaar van De Levende Koran, waarin de rode letters exegese onder vers 63 al flink wat meer licht op de zaak werpen:

‘’De dienaren van de Heer zijn mensen van wie het gedrag op aarde bescheiden is. Ze zijn niet arrogant, hooghartig, respectloos, ongemanierd en wild. Ze zijn rustig, bescheiden, gemanierd, beleefd en zachtaardig. Ze zijn niet lastig voor hun omgeving, ze stralen behulpzaamheid en rust uit. Wanneer onwetenden iets zeggen, beantwoorden ze hen met vredevolle, vredelievende woorden.’’

Note to self: stoppen met het zijn van arrogant, hooghartig, respectloos, ongemanierd en wild en proberen rustig, bescheiden, gemanierd, beleefd en zachtaardig te worden.

Waar doe je het voor?
Het zijn misschien geen makkelijke, waarschijnlijk geen onmogelijke, maar absoluut wel logische eisen. Eén van de namen van de Schepper, Heerser, Almachtige, en op een bepaalde manier ons aller ‘werkgever’, is ‘de Barmhartige’. Het dienen van de meest Barmhartige vergt één van de zwaarste vormen van inspanning: het perfectioneren van je karakter.

En dan nog even dit: ‘zachtmoedig op aarde wandelen’ betekent niet vooruit sjokken als een zwak of ziek persoon (tenzij je een werkelijk zwak of ziek persoon bent uiteraard), noch impliceert het de ostentatieve loop van een huichelaar die daarmee nederigheid veinst. En wat betreft ‘de onwetenden’: wanneer zij je, wellicht om je gloednieuwe karakter, beledigen, reageer dan niet op dezelfde toon, maar vergeef hen en spreek niets dan goede woorden. ‘Vergelding’ staat namelijk niet in het woordenboek van een dienaar van de Barmhartige, hoe verleidelijk de situatie soms ook kan zijn. Probeer het anders: wens je belager vrede en wend je af. Simpel als houden van. En net als met de liefde, werpen ook in dit geval pijn en moeite uiteindelijk de meest zoete vruchten af.

Terwijl jullie nog even het 19de deel van de Koran er op na slaan, trekt deze Koos W. zijn stoute Vans® aan en waagt een poging. Dus In šāʾ Allāh zie ik je op de werkvloer. Collega.

Foto: Tim Simpson

Jouw Dagelijkse Dosis:

Jouw Dagelijkse Dosis 2014 / 1435:

'Anouar Ethawri' is het schrijvers-pseudoniem van een doodnormale jongen die verder uit angst voor represailles liever zijn volledige naam verborgen houdt. Anouar Ethawri, hierna te noemen 'de zwaarlijvige puber met de vele namen', ziet in Rotterdam het levenslicht op precies dezelfde dag dat Theo Laseroms -Feyenoord én Sparta legende- helaas het loodje legt. Een triest gevalletje 'de een zijn dood, de ander zijn brood' en verder de basis voor een levenslange liefde voor de twee Rotterdamse voetbalclubs. Naast het liefhebben van Rotterdamse voetbalclubs -en eigenlijk alles wat maar enigszins met Rotterdam te maken heeft- doet de zwaarlijvige puber met de vele namen niet zo veel in zijn leven. Behalve dan misschien af en toe wat lezen uit een Dostojevskitje, de Donald Duck of natuurlijk de Koran. Als Feyenoord eindelijk weer eens kampioen wordt, regelt de zwaarlijvige puber met de vele namen een importbruid en gaat hij op huwelijksreis naar Paaseiland. InshaAllah.

Lees andere stukken van Anouar