Voorpagina Algemeen, Cultuur, Grappig, Humor

Van culturele naar genetische codes: een Van Musschertje

Ik begrijp al die mensen niet – maar dan ook echt niet! – die de uitspraken van Paul van Musscher niet kunnen waarderen. Dat verhaal over Marokkanen en genen valt reuze mee. Allochtoontjes, met al die lange tenen, hebben zich weer van hun slechtste kant laten zien. Onvoorstelbaar: zij willen zo graag in die slachtofferrol kruipen.

Zij moeten eens goed naar Hollanders kijken, hoe zij hun culturele codes hebben vastgezet in hun genen, om te begrijpen wat Paul van Musscher precies bedoelt.

Zo heb ik me laatst het volgende laten vertellen door mijn Hollandse docent uit Putjesbroek. Dat Nederlanders een cultuurangst hebben voor een tekort aan schoon water; en dat dit de hoofdoorzaak is van een beperkte hygiëne. Echt waar, het heeft iets met vroeger te maken. Hoe het precies in elkaar steekt, weet ik niet meer, maar waar het op neerkomt is dat Nederlanders van oudsher bezuinigen op schoon water. Met als gevolg dat het in veel gevallen ten koste gaat van de hygiëne.

Zo hebben die culturele angstuitingen voor een enorme fixatie op toiletpapier gezorgd. Dit wil zeggen dat de billen niet schoongewassen moeten worden, maar schoongeveegd. Wie het waagt zijn billen wél schoon te wassen, heeft een heel groot probleem: hij wordt gezien als de eeuwige waterverspiller, waar geen oorlog mee valt te winnen.

De culturele traditie van waterbesparing is over de jaren heen veranderd in een genetische code: pasgeboren baby’s uit Nederland, die met hun billen in aanraking komen met water, beginnen heel hard te krijsen. Zij kunnen hier niet tegen.

Vaak worden Nederlanders ook racisten genoemd door al die allochtoontjes. Dit begrijp ik al helemaal niet. Vanwege het volgende.

Mijn docent uit Putjesbroek vertelt dat Nederlanders vaak zijn aangevallen door Duitsers en Britten. Hier hebben zij een cultuurangst aan overgehouden: waar andere volkeren in de buurt komen, groeit de weerzin. Ze hebben vaker het gevoel dat alles wat niet-Hollands is daadwerkelijk eng is. Je zou kunnen zeggen dat het huidige Wilders-tijdperk genetisch is meegekomen: Nederlanders zijn geen racisten, maar angsthazen zodra andere volkeren dichterbij komen. Al die vreemde gewoontes en tradities zorgen dan ook voor een genetische reactie van afkeer.

Racisme is in het geval van Nederlanders een culturele gewoonte, die op den duur in de genen is komen te zitten. Als je mij niet gelooft niet, vraag het dan aan mijn Hollandse docent uit Putjesbroek.

Paul van Musscher is geen racist. Tijdens de uitzending van ZOZ legde hij heel goed uit hoe culturele codes genetisch ingebakken raken. Racistische bedoelingen, had hij helémaal niet. Als hij deze wel zou hebben, dan was hij nooit verantwoordelijk geweest voor de portfolio discriminatie en diversiteit bij de politie in Den Haag.

In uiteenlopende kranten geeft hij nog eens terecht aan dat hij geen wetenschapper is. Vandaar dat hij niet weet of er een verband is tussen genetica en criminaliteit. Zijn terughoudendheid zou geapprecieerd moeten worden. Hij doet namelijk hetzelfde als ik: hij verschuilt zich steeds achter de uitleg van zijn docent, zonder te laten zien dat hij zelf fatsoenlijk kan nadenken.

Ik heb gesproken,

Mustafa van Musscher

Mustafa is geboren en opgegroeid in het ‘’wilde westen’’ van Rotterdam. Zijn roots liggen diep in de grond van de Taurus gebergte van Adana (Turkije). Hij is een bestuurskundige en student Islamitische Theologie. Hij is een rasechte Rotterdammert en zet zich onder meer in voor jongerenbegeleiding, orgaandonatie onder nieuwe Nederlanders en diverse maatschappelijke vraagstukken. Hij bouwt liever bruggen en gaat graag in gesprek met ‘’de ander’’, mits er Turkse thee is natuurlijk.

Lees andere stukken van Mustafa