In Metro schreef Annelies maandag een column over het feit dat ze liever allochtoon zou willen zijn. Dat zou haar een hoop voordelen opleveren. Umar, schrijver en presentator, reageert:
Soms zou ik willen dat ik een autochtoon was. Mijn huid zou dan licht getint zijn, als die van Gerard Joling of lichter, als die van Gerard Joling voor hij naar de zonnebank ging, prachtig! Mijn ouders zouden hier geboren zijn en ik lekker ook. Of zij zouden stiekem wel migranten zijn uit Westerse landen, maar dan noemen we hen gewoon expats en ben ik stiekem ook gewoon autochtoon.
Soms wou ik dat ik Annelies heette. Dan werd ik tijdens mijn studie aan de Erasmus Universiteit en TU Delft niet aangezien voor een internationale student. Dan zou ik via wekelijkse zuipactiviteiten mijn toekomstige baan ook veilig gesteld hebben. Dan zouden we het in de Tweede Kamer niet hebben over het pensioen van mijn ouders in bijvoorbeeld Spanje (waar het leven nou eenmaal veel goedkoper is) en hun vakantiehuis aldaar zou een verstandige investering zijn.
Maar ik hou van Nederland, ondanks het feit dat we inmiddels kleurentelevisie hebben, doe ik dan alsof gekleurde Nederlanders, geen echte Nederlanders zijn. Dan hoef ik geen rekening te houden met hele gemeenschappen die een deel van mijn belangrijkste traditie misschien als ronduit racistisch en denigrerend ervaren. Dan kan ik openlijk verkondigen dat mijn schoonmaakbedrijf liever echte Nederlanders wil hebben. Dan zou ik niet ter verantwoording worden geroepen voor extremisten die misschien net zo licht getint zijn als Rene Froger net voor hij naar de zonnebank gaat. Mochten mijn ouders nog van de oude stempel blijken te zijn en mij kort willen houden, dan zet ik hen gewoon uit huis. Dan kan ik in een tijd van economische crisis alsnog mijn ouders door de staat laten verzorgen en zeg ik: “ja, dat is cultuur!”. Dan zou ik met een column getiteld ‘Heette ik maar Fatima’ ruimte krijgen in een krant om mijn onderhuidse racisme te etaleren.
Maar weet je, ik vertik het. Ik vertik het om met mijn achterste richting de samenleving mijn frustraties de wereld in te slingeren. Gelukkig heet ik geen Annelies.
Liever heette ik Mahatma Gandhi, dan zou ik de verandering zijn die ik in Nederland zou willen zien. Liever heette ik Mohammed, zoon van Abdallah, dan zou ik zeggen dat “Stammen en gemeenschappen zijn geschapen om elkaar te leren kennen”. Liever heette ik Nelson Mandela, dan zou ik mijn vrijheid inzetten om een Nederland na te streven waar diversiteit de nieuwe realiteit is. Liever heette ik Marthin Luther King, dan zou ik openlijk dromen dat jouw en mijn kinderen later samen zullen schommelen.
Nee, gelukkig heet ik geen Annelies…
Umar
7 Reacties op "Gelukkig heet ik geen Annelies"
Ik geloof dat de dingen waar je over schrijft hier inmiddels wel meevallen.
Nou Peter, dat is dus precies wat in het artikel werd genoemd; oogkleppen op hebben. Nederlanders zijn o zo overtuigd van hun tolerante landje, niet wetend dat het zich allemaal wel degelijk afspeelt. Maar het is natuurlijk nooit leuk je eigen fouten toe te geven.
Liever heet ik ik, en ben jij jij.
Ik begrijp het wel en ik ben een bevoorrechte allochtoon. Mijn achternaam maakt verschil. Maar als we elkaar niet als mens gaan zien wordt het nooit niks. Ik ben ook tegen de verschrikkingen in Gaza. Ik geloof niet dat de Schilderswijk een no go areaa is. Maar ik ben de tegenstellingen zo zat. Misschien moet ‘ wij blijven hier’ zich daar ook eens meer voor inzetten. Religie en afkomst overstijgend. We moeten het immers met elkaar maken. Wij en vooral onze kinderen.
Helemaal mee eens E van den Adel! Deze tegenreactie begrijp ik maar houdt het wij-zij denken in stand! Ik ben islamitisch en heet Annelies en dat kan nog steeds niet samen volgens veel mensen.
Umar,wat goed geschreven!! Complimentjes!!
“Heette ik maar Amira en was ik maar moslima, droeg ik een hoofddoek en had ik een grote familie die mij beschermde en voor mij opkwam. Dan werd ik niet bedreigd, nagepsssstttt, uitgescholden op straat door niet alleen jonge maar ook oudere mannen van een bepaalde afkomst, omdat ik blijkbaar een ‘hoer’ ben. Want dat staat tegenwoordig gelijk aan Nederlands zijn. Je bent een hoer, een slet, niks waard en mag ook zo behandeld worden, want je voldoet niet aan de normen, waarden en eisen gesteld volgens de Islam. Je draagt een skinny jeans, je haar is zichtbaar en drinkt wel eens alcohol… het gore lef!”
Voor wie het bovenstaand cynisme niet vat, laat ik wat duidelijker wezen: Ik snap echt de ballen van de verharding in ONZE maatschappij. Overal haat, iedereen heeft het ‘slechter’ dan de buurman en moet vooral zijn GELIJK krijgen. Ik ben liever gelukkig. Het klinkt gek, maar mij maakt het niet uit welk geloof je aanhangt. Doe je ding, maar probeer dat eens met respect voor het feit dat andere mensen anders kunnen denken te doen. Wat is daar zo moeilijk aan? Waarom halen mensen altijd het slechtste uit hun Koran, Bijbel, Thora of wat dan ook. De grote passages die gaan over naastenliefde en vergevingsgezindheid worden terzijde geschoven. De waarschuwing dat je voor moord in welke hel dan ook belandt is aan dovemansoren gericht. Want: ik geloof DIT en daar moet IEDEREEN in meegaan. (NIet alleen IS nu, Christenen konden er bijvoorbeeld ook aardig wat van) Elkaar veroordelen, bedreigen, onderspugen, haten en uiteindelijk vermoorden is immers een stuk makkelijker… blijkbaar…. Is iemand het niet met je eens? Roep dat het racisme is, want kom aan zeg… dat MOET het wel zijn! Word je niet aangenomen voor een baan? Dat ligt geheid aan je naam! Ik heb genoeg vrienden, van allerlei ‘kleuren’, en hoor keer op keer hetzelfde. De een is werkloos en ziet de baan naar een ‘allochtoon’ gaan, omdat het bedrijf aan positieve discriminatie doet. De ander wordt door de crisis ontslagen, terwijl zijn blanke collega wel mag aanblijven. Iedereen heeft zo zijn eigen shit. Life sucks… it happens. Kunnen we voor één keer proberen om daar samen wat aan te doen… zonder al die achterlijk haatdragende gevoelens naar elkaar. Iedereen heeft slechte ervaringen met zijn mede-Nederlanders, welk tintje er ook aan zit. Dat heet MENS zijn. Vergeef en probeer het beste uit jezelf te halen. Laat je leiden door wie of wat je wil, maar doe het wel in naam van jezelf. Want in de spiegel kijkt er niemand anders terug.