Voorpagina Ervaringen, Maatschappelijk

Verloedering van muliculturele samenhang

Nou moet ik toch echt terugkomen op mijn oudejaarsavond. Multicultureel Nederland walmde door deze spetterende avond. Ik vierde oudejaarsavond bij naaste familie van mij. Rond de klok van negen besloten ik, mijn zusje en ons nichtje op pad te gaan naar een fatsoenlijk eetgelegenheid. De tien kilometers die we hadden gelopen, bleken uiteindelijk goed te zijn voor slechts een snickers en m&m?s.

Maar toch was het niet geheel een verloren zaak, want er is iets wat ik die avond heb geleerd. Dat wij zwarte en witte burgers van Nederland veel dichter bij elkaar staan dan we beseffen. We stonden bibberend in de kou met geduld en later wat meer ongeduld te wachten op de bus. Er stond al een jongeman ruim een kwartier te wachten op de bus. Hij was ergens in de twintig, ruig lang haar, meer piercings dan huid, eigenlijk een kruising tussen een Hells-Angel en Marylin Manson. Alleen was deze jongeman superaardig en behulpzaam. Misschien zag ik ergens een vonk van sympathie aan ons uitschot van de maatschappij. Hij was ontzettend sociaal en praatte echt honderduit over de bus en z?n regeling. Op een gegeven moment werden we wakker geschud uit deze college over bussen, door een dronken man die richting ons liep. De vijfde slachtoffer van de avond, die de dupe was geworden van het Brabants busverkeer in Eindhoven.

"Wa zijn gullie toch mooie dames seg!". Geen angst, geen onzekerheid maar open en warmte straalde hij uit. De dronken man keerde naar de jongeman. "Gij zie er ook gevaarlijk uit!". Waarop wij onze lach niet konden inhouden en ze lachten mee. De dronken man vertelde dat hij de hoofddoek discussie maar een grote onzin vond, want "ge moete tog zelf weteh watte doet, of nie!". Konden maar meer autochtonen zo zijn, dan zou ik ze iedere dag dronken voeren. Terug naar onze metgezellen van die avond. De dronken man legde de nadruk op het feit dat we juist van elkaar kunnen leren, bijvoorbeeld vertelde hij, dat Nederlanders nooit hun bejaarde ouders opzoeken. De dronken man werkt in een bejaardentehuis en hij sprak dat hij op kerstavond altijd met onze opa?s en oma?s doorbracht. Hij werd furieus en zei; "Komme ze een keer dan is het als ze dood zijn, en dan kieke ze ook of er wat te haluh valt". Ondertussen had mijn zusje sterretjes aangestoken en zo luidden wij het nieuwe jaar in.