De Slimste Mens ter Wereld (DSMTW) is niet zomaar een spelprogramma. Het is Vlaanderen’s favoriete quiz met Vlaanderen’s bekendste gezichten, geleid door Vlaanderen’s lievelingsquizmaster en met Vlaanderen’s favoriete comedians in de jury. Point made. Een spelprogramma waar we ’s avonds graag na het werk in onze zetel naar kijken, en gezellig meedenken over de oplossingen van de vragen, ja zelfs op Twitter onder de boomende hashtag #dsmtw.
Plots verschijnt een tot dan nog onbekende jonge Belgische regisseur met Marokkaanse roots, Adil El Arbi, als één van de deelnemers. Samen met co-regisseur Bilal Fallah brengt El Arbi met zijn gloednieuwe film ‘Image’ een verhaal over journalistiek en de Brusselse probleemwijken in beeld. Wat blijkt? Die allochtoon is niet alleen sympathiek, hij is verschrikkelijk intelligent ook! Vlaanderen op zijn kop. El Arbi wint de ene aflevering na de andere, en belandt uiteindelijk in de finale. Daar kijken bijna anderhalf miljoen Vlamingen toe hoe hij wint van Studio 100-directeur Gert Verhulst en één van Vlaanderen’s meest geliefde televisiemakers, Bart De Pauw.
Ironisch genoeg won Adil de quiz net op de avond van de Internationale Dag van de Migrant, de dag dat enkele honderden mensen zich verzamelden voor het Justitiepaleis in Brussel om te protesteren tegen de uitspraken van de Staatssecretaris voor Asiel en Migratie, Theo Francken (NVA) die de economische meerwaarde van de Congolese en Marokkaanse migratie in vraag stelde, én de dag dat het opiniestuk van Groen-politica Dalila Hermans over racisme in Vlaanderen de sociale media domineerde.
Adil wordt toegejuicht door jong en oud, blank en zwart, arm en rijk. Hij charmeerde Vlaanderen door de overwinning niet enkel aan zijn moeder (Allahyrahmha) op te dragen, maar ook aan de net overleden zanger Luc De Vos. Een perfect voorbeeld van integratie, wordt er geschreeuwd. (Hoe iemand integreert in eigen land is mij nog steeds een raadsel trouwens.) Wat zegt dit over ons, Vlaanderen?
Het zegt dat wij nog steeds geloven dat Adil de uitzondering is in een regel waarbij Belgen van Marokkaanse origine niet succesvol, sympathiek of intelligent kunnen zijn. Yousra Benfquih beschrijft het treffend in haar opiniestuk in de Standaard als volgt: “Systematisch, en tot treurens toe, wordt ons immers een uitzonderingsdiscours voorgehouden wanneer het gaat om individuen die tot etnisch-culturele minderheden behoren en die een vorm van geslaagde integratie, succes of talent vertonen. Voor het brede publiek wordt dit individu een verademing, een revelatie, een uitzondering.” We hebben niet méér Adil’s nodig, want zo lopen er hondertallen, duizendtallen talentvolle jonge mensen rond in Vlaanderen én in Nederland. We hebben meer Adil’s in zichtbare posities nodig om de negatieve beeldvorming rond etnisch-culturele minderheden voor eens en voor altijd te ontkrachten want ja, wij luisteren ook naar Luc De Vos; ja, wij weten wie Timosjenko is; ja, wij kennen de namen van de Rode Duivels; en ja, wij zijn ook opgegroeid met het verhaal van Hans en Grietje.
Lees meer en herbekijk de finale van DSMTW hier.
Bekijk de trailer van Image hier.
2 Reacties op "Wat Adil El Arbi’s overwinning in DSMTW betekent voor Vlaanderen"
Racisten zullen zeggen, nee ik ben geen racist want Adil vind ik sympathiek.
Pingback: Wat gaat 2015 ons brengen? Voorspoed of tegenspoed? Wie weet! - Wijblijvenhier.nl