Ik ben moslim en ik ben Charlie

Ik weiger mij als moslim te verontschuldigen voor de moorden op de journalisten van Charlie Hebdo, omdat deze zogenaamd uit naam van de Islam zouden zijn gepleegd.

Immers, het zou te gek zijn als ik hetzelfde zou verwachten van mijn medeburgers dat zij zich ook zouden moeten verantwoorden voor de aanvallen en brandstichtingen in moskeeën. Of dat honderdduizenden mensen die uit Irak, Syrië, Afghanistan gevlucht zijn, gemarteld of vermoord worden met medewerking van westerse veiligheidsdiensten en ander militaire eenheden en adviseurs; dat dit alles de verantwoordelijkheid zou zijn van de gewone westerse burger.

Ik verafschuw elke vorm van geweld en veroordeel iedereen – ongeacht of zij voor een overheid werken of in de naam van een religie/ideologie werken – die andere ongewapende mensen doden.

Uitlokking, dus dood door eigen schuld?
Sommige moslims zijn van mening dat wanneer je de profeet beledigt dat zij ‘gerechtigd’ zijn om alles te doen om deze beledigingen te laten stoppen. De profeet Moehammed -vrede zij met hem – had geduld met de mensen die hem bespotte toen hij ‘machteloos’ was, en hij nam ook geen wraak op deze mensen toen hij de wereldse macht had.

Dus wie zijn deze mensen die andere mensen vermoorden om de ‘eer’ van de profeet, denken zij soms meer eergevoel te hebben dan de profeet?

Aanval op vrijheid van meningsuiting is een aanval op ons allen
Vrijheid van meningsuiting is heilig en elke aanval op deze grondrecht is een directe aanval op de universele rechten van de mens. Daarom is elke aanval op deze grondrecht ook een directe aanval op de persoonlijke vrijheden van ons allen.

De Heilige koe, vrijheid van meningsuiting
Echter tegelijkertijd constateer ik dat de toepassing van dit recht op een hypocriete manier verloopt.

Er wordt heel veel over de Islam en moslims gesproken in de politiek en op tv. Alleen komen ‘normale’  moslims nauwelijks zelf aan het woord behalve als zij:
a) zich gedragen als meelopers in het witte mannelijke seculiere establishment en stelling nemen tegen de Islam (althans zo wordt dat vaak door moslims ervaren) of;
b) als zij extremistische opvattingen hebben en zich ongenuanceerd over joden, homo’s en anderen uitlaten.

Ook niet iedereen is het mikpunt van satire
Er worden ook geen spotprenten gemaakt over joden uit angst dat men aangeklaagd kan worden wegens antisemitisme. Iemand die de holocaust ontkent wordt strafrechtelijk vervolgd. Iemand die laster en smaad verspreidt over een persoon kan gestraft worden met twee jaar gevangenisstraf (artikel 262 wetboek van strafrecht). Iemand die het Koningshuis beledigt kan aangeklaagd worden wegens majesteitsschennis, en kan dan  gestraft worden met vijf jaar gevangenisstraf (artikel 111 wetboek van strafrecht).

De vraag die dan terecht gesteld kan worden, is waarom moslims zouden moeten accepteren dat hun geliefde profeet Mohammed – vrede zij met hem -, niet tenminste hetzelfde respect toekomt als de koning of andere kwetsbare groepen in de samenleving, en waarom moslims zouden moeten accepteren dat er over hun profeet gelasterd wordt als lasteren en smaad volgens het wetboek van strafrecht een misdrijf is.

Twee honden vechten om één been en de derde gaat ermee heen
Burgers met een islamitische achtergrond, en burgers met een andere achtergrond, worden tegen elkaar opgezet. Eén groep die respect voor de profeet vraagt van andersgelovigen, en een andere groep die het recht van vrijheid van meningsuiting en alle overige verworven rechten van de mensen probeert te verdedigen tegen het middeleeuwse kwaad der religie wat Islam heet volgens hen.

De derde hond
Uit angst voor elkaar komen wij niet op voor elkaars rechten, maar geven wij juist al onze persoonlijke vrijheden op voor de ‘war on terror’.

Internationaal worden door vooraanstaanden islamitische theologen en raden van moskeeën opgeroepen tegen geweld, en worden terreurorganisaties die zogenaamd uit naam van de Islam handelen, gezien als provocateurs of als verraders van de religie van vrede tussen mensen en hun oorsprong, namelijk de Islam.

Veel moslims geloven dan ook dat de leiders van de terreurgroepen van IS, Al Qaidah, Boko Haram en leiders van andere niet-democratische regimes  van het begin af aan gesteund en getraind worden/werden door westerse veiligheidsdiensten en andere organisaties die –financieel of ideologisch- direct gebaat zijn bij grootschalige conflicten.

De tirannie der angst voor elkaar is de derde hond.

False Flag operaties
Het zou niet de eerste keer zijn dat private partijen zoals de internationale wapenindustrie, oliekartels, de internationale heroïne en opium importeurs/drugskartel (grondstoffen hiervoor komen uit Afghanistan), veiligheidsdiensten en andere mogendheden directe politiek en geldelijk gewin halen uit conflicten in olie, uranium en andere grondstoffen.

Voor alle duidelijkheid: dit betekent niet dat ik in complottheorieën geloof, maar gewoon dat ik kritisch ben over het waarheidsgehalte van diverse berichtgevingen.

En voor mijzelf blijf denken en mij voortdurend afvraag wie in al deze conflicten de grootste slachtoffers zijn (moslimburgers) en wie het meest profiteert van deze situatie (follow the money).

Daarom heb ik vraagtekens bij het verhaal  dat terroristen met bivakmutsen überhaupt hun ID meenemen en deze dan ook in hun vluchtauto achterlaten. Net zo vreemd als het verhaal dat het paspoort van één van de 11 september kapers ongeschonden uit de brandende puinhopen van de Twin Towers is gevonden.

Het eerste slachtoffer in de oorlog is de waarheid
Journalisten worden de laatste tijd steeds vaker het doelwit. In Gaza alleen zijn 13 journalisten omgekomen het laatste jaar. In Syrie, Iraq en Afghanistan krijgen wij geen onafhankelijk nieuws meer. Daar veel journalisten (uit angst voor ontvoeringen of onthoofding) deze gebieden mijden.

Ik weet niet meer wat waar of niet waar is. Wat ik wel weet, is dat onafhankelijk werkende journalisten van levensbelang zijn voor de gehele wereld om onderzoek te doen wat waar en niet waar is.

Daarom is een aanslag op journalisten een aanslag op de waarheid en veiligheid in de gehele wereld.

En zijn ook moslims – net als alle mensen in de wereld – gebaat bij dat journalisten zonder angst voor eigen leven hun werk goed kunnen doen.

Daarom: ik ben moslim en ik ben Charlie.

Pssst..
Wij Blijven Hier! is het platform van de Nederlandse moslim. Wij bieden ruimte aan sterk uiteenlopende meningen en standpunten. Want waarom zou je het leven makkelijk maken als het moeilijk kan? Niet alle meningen en standpunten hier komen overeen met de onze. En anders dan je wellicht van ons verwacht, hebben wij ook niet alle wijsheid in pacht. Dus mocht je het ergens niet mee eens zijn, dan horen we het graag!

Abdullah Haselhoef

Lees andere stukken van