Voorpagina Ervaringen

Gevangenis II

Toen het tijd werd om mijn bed in te duiken, besefte ik pas, wat voor vermoeide dag ik achter de rug had.
Vrijdag was ik weer aanwezig bij de wekelijkse bijeenkomst voor jong volwassen gedetineerden.
Deze keer was er echter onaangekondigd bezoek.

Een regisseuse en een producent van de Humanistische Omroep wilden graag aanwezig zijn, met het doel een beeld te krijgen van de gedetineerden. Ze wilden namelijk een film maken over deze groep jongeren. Het bezoek verliep echter niet al te plezierig.

Tijdens deze bijeenkomst werd de rol van de ouders in de opvoeding van Marokkaanse jongeren besproken.
De conclusie was dat de ouders niet alles verweten kan worden als het mis gaat met deze jongeren. Andere factoren spelen ook een belangrijke rol.
Ook de gasten werden in de gelegenheid gesteld hun mening weer te geven, waar het volgende uitkwam: “ Jullie kankeren alleen maar en vinden Nederlanders klootzakken”, aldus onze gast.

Als iemand, die zich inspant om een deel uit te kunnen maken van deze maatschappij en trots is op het Nederlands zijn, voelde ik me ontzettend beledigd en gekwetst. Tevens was ik verbaasd dat een intellectueel ogend persoon een dergelijke uitspraak doet en zulke woorden gebruikt.

Wil niet al te lang stil staan bij deze uitspraak, die getuigt van de bekrompenheid van de gebruiker ervan. Waar ik trots op ben, zijn de gedetineerden. Ik had verwacht dat ze hier fel op zouden ingaan. Tot mijn verbazing hebben ze rustig geprobeerd uit te leggen dat ze deze mening niet delen.

Maar hopen dat we aanstaande vrijdag niet voor onplezierige verassingen komen te staan.