Tsjah, dat er wereldvreemde schrijvers bestaan is één ding, maar dat er ook nog eens uitgevers zijn die bereid zijn om het onderstaande te publiceren is best, tsjah, uhhh, bizar.
Wij kregen foto’s van een kinderverhaal binnen die de wenkbrauwen deden fronsen. In een notendop: het verhaal gaat over een racistische papa, diens zoon Richard en een soort van vriendschap tussen autochtone kindjes en vieze Turken. Later worden ze ‘gelukkig’ kurken, en daarna Marokkanen met een spraakgebrek.
‘Wij spreek in Marokko andere taal’.
Je waant je werkelijk in de jaren ’70.
Het lijkt erop dat de schrijver een poging doet om racistische denkbeelden te bestrijden door te laten zien dat kinderen onbevooroordeeld (kunnen) zijn, en uiteindelijk openstaan voor kurken en moeders van Marokkanen met spraakgebrek.
Of dit kinderverhaal tot heel veel interculturele vriendschappen zal leiden betwijfelen we echter.
Lees en oordeel zelluf…
Heb je het gevoel dat deze beschrijvingen ook wel wat verbetering behoeven? Neem contact op met Uitgeverij Ploegsma: schrijf een beleefd bericht en leg ze uit waarom je denkt dat de beschrijving van Nederlandse kinderen en ouders van Marokkaanse en/of Turkse komaf een stuk scherper, neutraler, beter en vele malen minder stereotypisch a la de jaren ’70 kan. Laten we samen van 2015 het jaar van inclusiviteit maken!
Redactie
Wij Blijven Hier werd in 2005 opgericht, omdat ze vonden dat ze er nog niet waren. Inmiddels zijn ze 3000 bijdragen rijker, die vrijwillig door beginnende én gearriveerde verhalenvertellers worden geschreven. Verschillend van columns, persoonlijke ervaringen tot verborgen nieuwsfeitjes. Ze kijken op hun eigen manier tegen de wereld aan, en vertellen zélf het verhaal. Wie zijn ze? Kijk om u heen. Want ze zijn hier. Zij Blijven Hier!Lees andere stukken van de WBH Redactie
5 Reacties op "Je zult dit voorleesboek maar hebben, over vieze Turken en Marokkanen met spraakgebrek"
Pingback: Vieze Turken & Marokkanen met spraakgebrek (Het grote voorleesboek voor rond de 5 jaar)
Er staan 3 uitspraken in het artikel:
1 – dit is bizar om te publiceren
2 – het doet de wenkbrauwen fronsen
3 – dit verhaal belemmert interculturele kindervriendschappen
Ik heb het verhaal gelezen en ik vind het noch een heel bizar verhaal, noch deed het me fronsen, noch heb ik enig idee waarom dit interculturele vriendschappen tussen KLEUTERS zou belemmeren (alsof kleuters daar überhaupt mee bezig zijn). Kan de (anonieme) auteur van het stuk misschien voor de minder begaafden onder ons, waaronder ik, het e.e.a. toelichten?
Als je het Marokkaanse meisje vervangt door een Somalisch meisje is het ongeveer een gemiddelde dag bij de speeltuin hier namelijk (ja, vervelende kinderen bestaan, net als moeders die nog niet zo goed Nederlands spreken).
Het enige wat ik constateer is dat het een beetje ouderwets is (1e generatie Marokkaanse immigranten met jonge kinderen zie je niet echt meer), maar gezien de auteurs is dat niet verwonderlijk (volgens mij is de helft al 10 jaar dood). Oh.. en geen schijn van kans dat die kinderen zonder hun schoenen uit te doen het huis van Nadia binnenkomen hè :P.
Mijns inziens belemmert dit boek het ontstaan van interculturele vriendschappen. Schandalig dat er wordt gesproken over vieze turk en marokkanen die gebrekkig nl spreken. Kinderen worden tegen elkaar opgezet als zij in het huidige tijdperk dit boek zouden lezen.
Heel onvolwassen!
Ver gezocht allemaal