Climax van geduld? Tevreden zijn met de situatie waar je je in bevindt en volledig vertrouwen op Allah. Klinkt natuurlijk veel makkelijker dan dat het is. Hoe kun je geduldig blijven als je onrecht is aangedaan? Sterker nog; hoe kun je geduldig blijven als je valselijk wordt beschuldigd?
Wie aan geduld denkt, denkt onder andere aan seyedna Yusuf (as). Zie hier kort het verhaal van deze profeet.
Seyedna Yusuf (as) was de zoon van seyedna Ya3cub (as), die vader was van 12 zonen. Toen Yusuf (as) zijn vader vertelde over zijn droomvisioen, kreeg hij te horen dat hij dit niet met zijn broers moest delen. Ya3cub (as) wist dat zijn zonen jaloers waren op zijn zoon Yusuf (as). Yusuf(as) was de mooiste van de 12, en tevens ook de meest geliefde bij Ya3cub (as).
Yusuf’s geduld werd al op vroege leeftijd getest. Zijn broers stopten hem in een put en vertelde hun vader dat Yusuf (as) opgegeten was door een wolf. Zij lieten hem een stuk kledij met vals bloed zien, wat zogenaamd van Yusuf (as) afkomstig zou moeten zijn. Hij antwoordde: “Maar geduld is het beste, en Gods hulp roep ik in, om mij in staat te stellen, het ongeluk te dragen, dat gij mij verhaalt”
Yusuf werd uiteindelijk uit de put gehaald en belandde in Egypte. Hij groeide op en werd een wijze vrome man. Op een dag werd hij verleid door de vrouw van zijn eigenaar. Hij weigerde.
“En zij, in wier huis hij zich bevond, begeerde dat hij zich bij haar zou leggen, en zij sloot de deuren en zei: ‘Kom hier.’ Hij antwoordde: ‘God beware mij! Waarlijk, mijn Heer heeft mij gastvrijheid verleend, en de ondankbare zal geen voorspoed genieten.’ ”
Hij bleef zich wenden tot zijn Heer. Weer bleef Yusuf (as) geduldig. Nadat zij gehoord had dat de vrouwen van de stad over haar verleiding praatten bereidde zij een eetmaal voor de vrouwen en gaf hen allemaal bestek. Daarna riep zij Yusuf (as) tevoorschijn. De vrouwen sneden zichzelf in hun vingers toen ze Yusuf (as) zagen. De vrouw van de eigenaar van Yusuf (as) probeerde hiermee aan te duiden dat haar verlangens gegrond waren, en zij stelde hem verplicht gemeenschap te hebben met haar. Indien hij zou weigeren zou gevangenschap hem te wachten staan. “Hij zei: ‘O Heer, de gevangenis is verkieselijker voor mij dan de misdaad waartoe zij mij willen verleiden, en indien U haar kunstgrepen niet van mij afwendt zal ik aan mijn neiging voor haar toegeven en zal ik tot de dwazen behoren’”
Zo gezegd, zo gedaan. Yusuf (as) belandde in de gevangenis, maar niets hield zijn vroomheid en zijn da’wa tegen. Probeer je even in zijn schoenen te plaatsen, wat zou jij doen? Je broers laten je achter in een put, je wordt voor een paar dirhams verkocht, door de vrouw van je eigenaar wordt je verleid en zelfs verplicht gesteld gemeenschap te hebben, uiteindelijk beland je in de gevangenis terwijl je alleen maar het goede gedaan hebt. Ik werd al gek als ik onterecht de klas werd uitgestuurd op de middelbare school.
Ik denk dat we allemaal wel is het gevoel van onrecht hebben meegemaakt in ons leven. Soms krijgen we tegenslag na tegenslag, worden er onjuistheden over je verkondigd en ben jij uiteindelijk de boosdoener in de ogen van de mensen.
Vergeet niet, bij Allah ben jij niet de boosdoener. Het is Hij die jouw geduld keer op keer aan het beproeven is.
Dus wat deed Yusuf(as) in de gevangenis? Hij ging simpelweg door met datgene wat hij altijd deed, mensen tot het juiste aansporen. Geen enkele keer heeft hij in de gevangenis geroepen dat hij daar onterecht zat, hij bleef geduldig, vertrouwde op Allah en ging door met zijn taak.
Zijn medegevangenen zagen meteen dat Yusuf (as) een bijzondere man was, dus zij vroegen hem of hij hun dromen kon interpreteren. Na dat gedaan te hebben, zei hij tegen één van de mannen die binnenkort vrij zou komen: “Gedenk mij in tegenwoordigheid van uw heer”.
Yusuf (as) bleef nog enige tijd in de gevangenis, de vrijgelaten man was vergeten Yusuf (as) te benoemen bij zijn heer. Weer klaagde Yusuf (as) niet, en ging hij door met datgene wat hij altijd deed; mensen aansporen het juiste te doen.
Ook de koning was op zoek naar mannen die dromen konden interpreteren. De vrijgelaten man herinnerde zich Yusuf (as) en vermelde hem bij de koning. Yusuf (as) interpreteerde de droom van de koning en kwam vrij. Sterker nog; zijn onschuld werd bewezen, hij werd minister van financiën, werd verenigd met zijn broers en vader en trouwde uiteindelijk met de vrouw die hem wilde verleiden. En dit allemaal omdat Yusuf (as) Allah vreesde en “simpelweg” geduldig was.
“Wie God vreest en met geduld volhardt zal eindelijk hulp vinden; want God zal de beloning der rechtvaardigen niet laten verloren gaan”
Hoofdstuk 12, vers 90 – Koran
Moge Allah ons allen geduld geven. Indien je je in een moeilijke situatie bevindt waarbij je geduld op de eis wordt gesteld, denk dan aan seyedna Yusuf (as).
Bron afbeelding: Flickr.
Eén reactie op "Van de put naar de top – Juz’ 12"
Mooi uitgelegd, thanks! Deze rubriek wordt voor mij elke dag ’n beetje leuker.
Zolang je in het aangezicht van onrecht zelf eerlijk en oprecht blijft, je niet laat meeslepen in de onethische methoden van de ander, tegelijkertijd je eigen zwaktes en fouten erkennend (“Ik pleit mezelf niet vrij”, zegt Jozef), en op God blijft vertrouwen is heel veel onrecht van anderen te dragen en zal God uiteindelijk ’n stukje verlossing en verzoening schenken.
Verlossing en verzoening. Daarvoor is geloof in iets transcendents nodig. Geloof in iets groters en hogers dan onszelf geeft ons de kracht om de tragische menselijke conditie van actie-reactie te overstijgen, de vicieuze cirkel van negativiteit te doorbreken. Meer en meer besef ik dat dat ene vers de kern van mijn geloof vormt:
وَلَا تَسْتَوِي الْحَسَنَةُ وَلَا السَّيِّئَةُ ۚ ادْفَعْ بِالَّتِي هِيَ أَحْسَنُ فَإِذَا الَّذِي بَيْنَكَ وَبَيْنَهُ عَدَاوَةٌ كَأَنَّهُ وَلِيٌّ حَمِيمٌ
“Good does not equal evil. Repel [evil] with that which is better. Then you and he with whom you lived in enmity will become like bosom friends.” (Soera Fussilat, vers 34)
Het verhaal van Jozef is misschien eigenlijk 1 groot commentaar op dit ene vers. Hij betaalt iedereen die hem onrecht aangedaan heeft terug met wat beter is, en ze worden werkelijk boezemvrienden, hij weet zo voor iedereen een win-winsituatie te creëren, niemand hoeft kapot omwille van de ander. Daarvoor is uitzonderlijke kracht nodig. En het onvoorwaardelijke geloof in die ene God, de God van zijn vader Israël, is wat die kracht kan geven.