Dit is deel 2 van Jouw Dagelijkse Dosis. Iedere dag in de Ramadan schrijft een team van schrijvers een reflectie over de juz’ die praktisch de hele oemmah die dag leest. Alle lezers worden uitgenodigd hetzelfde te doen, en hun eigen reflectie op de juz’ van de dag in de reacties te plaatsen.
وَلَنَبلُوَنَّكُم بِشَيءٍ مِنَ الخَوفِ وَالجوعِ وَنَقصٍ مِنَ الأَموالِ وَالأَنفُسِ وَالثَّمَراتِ ۗ وَبَشِّرِ الصّابِرينَ
الَّذينَ إِذا أَصابَتهُم مُصيبَةٌ قالوا إِنّا لِلَّهِ وَإِنّا إِلَيهِ راجِعونَ
En Wij zullen jullie beproeven door iets van vrees, honger, verlies van bezittingen, levens en vruchten; maar verkondig blijde tijdingen aan de geduldigen. (2;155)
Zij die, wanneer een rampspoed hen achterhaalt, zeggen: “Voorzeker, wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren”. (2;156)
Deze laatste zin is voor veel moslims het eerste wat ze zeggen wanneer ze een bericht van overlijden horen. Met deze ene zin wordt het verdriet van een overlijden meteen in perspectief gezet: Wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren. Bij beproevingen denken we al gauw aan hele zware zaken: slachtoffers van oorlog en armoede, het verlies van een dierbare, de strijd tegen een ziekte, problemen in een relatie en dat soort dingen. Maar beproevingen zijn er in alle soorten en maten.
In de Tafseer Jalalayn bijvoorbeeld staat bij deze vers een hadeeth van de Profeet – vrede zij met hem – vermeld:
Als iemand “Voorzeker, wij zijn van Allah en tot Hem zullen wij wederkeren” zegt bij een probleem of leed, dan zal Allah swt hem belonen met iets beters. De Profeet – vrede zij met hem – sprak deze zin uit op het moment dat zijn lamp plotseling uit ging. Zijn vrouw Aisha zei: ”Het is maar een lamp”. Hierop zei de Profeet vrede zij met hem: “Alles wat een gelovige vervelend vindt, is leed.”
Jawel, beproevingen zijn er in alle soorten en maten. Maar hoe groot of klein de beproeving ook is, Sabr (geduld) blijft het sleutelwoord om ermee om te gaan. Sabr is voor mij geduld en vertrouwen hebben in Allah swt als het tegenzit en dankbaar zijn als het meezit.
Er zijn misschien wat moslims die op de extreme uitersten van het geloof leven, maar de Islam is in essentie een geloof van de middenweg. Bij verdriet of leed kan je je vasthouden aan de bovenstaande woorden van Allah swt en hoef je jezelf niet te verdrinken in dat leed. Kijk naar hetgeen wat je wel hebt en je zal zien dat je ondanks je persoonlijke verdriet het misschien wel beter hebt dan vele anderen. Je kan het geluk of verdriet van jezelf dan ook niet vergelijken met dat van een ander, omdat het allemaal relatief is.
Oké, dan is Ajax misschien weer eens een jaartje geen kampioen geworden, maar je had ook een Feyenoorder kunnen zijn. Die staan al sinds mensheugenis met lege handen. Met de moed der wanhoop richten ze zich keer op keer op een nieuw seizoen, om vervolgens die hoop langzaam weer te zien veranderen in de zoveelste teleurstelling.
Maar juist door die meelijwekkende leegte konden ze wel weer super gelukkig worden met een KNVB-bekertje. Wow, ze waren echt in de zevende hemel met dat bekertje! Het geluk van een Feyenoorder na één bekertje in twee decennia was groter dan dat van een zoveelste kampioenschap voor een Ajax-fan zou zijn. Het is allemaal relatief.
Het denken aan God gaat bijna automatisch bij verdriet, droefenis en leed. Als we geen houvast meer lijken te hebben in de wereld, richten we ons tot Hem. Ik weet toen ik nog student was, dat we een half uur voor de tentamens al met wat medestudenten allerlei soerahs en verzen stonden te reciteren, omdat we toch te laat waren begonnen met leren. Wie weet kon God ons nog helpen. Als we het zelf niet meer aankunnen, weten we Hem vaak wel te vinden.
Het is veel moeilijker aan Allah swt te denken op het moment dat het allemaal goed gaat. Als je relaxed door het leven rolt: gelukkig getrouwd, gezonde kinderen, mooi huisje, leuke baan, Ajax elk jaar kampioen. Geef je daar dan ook de credits voor aan Allah swt? Of voel je dan zelf ‘The King of the World’? Kan je dan ook nog relativeren en er rekening mee houden dat het mooie en goede ook weer van je weg genomen kan worden? Misschien dat we dan dubbel zo veel kunnen genieten van niet alleen de grote dingen in het leven, maar vooral van die kleine dingen die we te vaak als vanzelfsprekendheid zien.
Eén reactie op "Ajax, Feyenoord en andere beproevingen – Juz’ 2"
Reflex,echt jammer dat jij niet vaker schrijft! Jouw reflectie over Ayetel Kursi staat mij nog goed bij,mede door jouw voorbeelden uit het echte leven. Ook in dit stuk weer. Dank je!