Maandagochtend is zo een ochtend dat iedereen het weekend, wat alweer lang geleden lijkt, navertelt. Ik zie een geliefde collega die, terecht, de horreur van een babyshower probeert te verwerken. Ik zie het kanariegele jurkje van mijn senior het zomerse zonlicht afdwingen op deze herfstachtige dag. Ik neem een slok van mijn koffie hopend ineens wakker te worden, maar ik vermoed dat een glas water meer cafeïne bevat dan dit goedje.
De heerlijke stilte wordt zoals altijd weer gewurgd door de luidruchtige dame die wederom het beste weekend heeft gehad van allemaal. Ze stelt de vraag die vandaag op menig kantoren nagalmt als een startschot: hebben jullie naar de Spelen gekeken? Ik ben bijna geneigd een Usain Bolt-tje naar de uitgang te trekken.
Tijdens de Olympische Spelen is de wereld ineens een utopische wereld van gelijkheid en eerlijke kansen. Dan is die arme Samir Aït Saïd uiteraard een Fransman met een akelig gebroken been, zelfs een strijder voor het Franse team. Mocht hij ooit in aanraking komen met de politie dan is hij uiteraard ‘een Algerijn die geboren is in Frankrijk’.
Dan is de 18-jarige Yusra Mardini namens het Vluchtelingenteam een strijder voor het land dat een langzame dood sterft, maar ondertussen zijn er duizenden Yusra’s verdronken in de Mediterraanse Zee terwijl Italië en Griekenland de bootjes verdrijven van de kust en iedereen op het Europese continent landinwaarts kijkt.
Dan is Ibtihaj Muhammad een sterke Amerikaanse vrouw die stereotypes (opgelegd door het Westen) doorbreekt omdat ze als eerste hijab-dragende vrouw namens America schermt. Maar ondertussen kiest America straks sowieso een demagoog (m/v) als president, en doen menig wereldleiders geen ruk om aan hun burgers van islamitische achtergrond openlijk steun te betuigen in deze discriminerende tijden.
Los van de idealistische problemen, zijn er ook gewoon financiële klappen die worden uitgedeeld. De geplande kosten voor het organiseren van de Spelen worden geschat op zo’n 14.4 miljard Amerikaanse dollar. Fun fact: de Verenigde Naties schatten de kosten voor het oplossen van wereldhonger op 30 miljard Amerikaanse dollar per jaar.
Moet je nagaan: de spelen in Rio zijn slechts één event, en er kan 14.4 miljard Amerikaanse dollar voor opgehoest worden, wat bijna de helft is van het bedrag wat er nodig is om ondervoede wereldbevolking te voeden. Just let that sink in. Daarnaast is Brazilië, ondanks dat het een sterk opkomende afzetmarkt is, theoretisch gezien nog steeds een derdewereld land. En dan kan Brazilië als land nog zo mooi zijn, maar er kan een waslijst aan dingen opgenoemd worden waaraan het geld beter besteed kon worden dan deze deeltijd Botox behandeling die de Olympische Spelen heten.
De Spelen worden altijd weer gerechtvaardigd met een cliché sales pitch, waar eigenlijk slechts enkele van profiteren. Wie profiteert er dan van? Allereerst natuurlijk vooral de bedrijven die de extra infrastructuur mogen aanleggen; dan de bedrijven die specifieke diensten aanbieden tijdens de Spelen; maar ook de politici die hun land in de spotlights kunnen zetten op een nationaal en internationaal podium. En al die extra banen die ze beloven? Die komen allemaal letterlijk een dag na de spelen keihard te vervallen. Het is slechts een tijdelijke toename in werk. Zoals met alle wereldevenementen: entertainment voor de geprivilegieerden, voornamelijk ten koste van arme mensen. Soms zelfs letterlijk, zoals zichtbaar is na de ‘opruimdienst’ van de sterk gemilitariseerde politiedienst die sinds de toewijzing van de Spelen aan Rio al zo’n 2500 (!) mensen heeft gedood.
Ik weet dat het allemaal heel cynisch klinkt, maar ik zie gewoon niet wat er zo amuserend is aan de Olympische Spelen. Dus terwijl ik op het kantoor het enthousiasme van mijn collegae nergens kan plaatsen, is er maar een manier om het van de zonnige kant te bekijken. Ik denk dat iedereen die ‘lekker aan het genieten is’ van de Spelen winnaar is: goud voor iedereen als de Hardste Wegkijker van de Wereld.
Nazir Bibi
Nazir Bibi bleef niet hier: in 2018 heeft ze haar geboortestad Hilversum omgeruild voor de mooiste stad van Duitsland. Tot grote teleurstelling van haar ouders is ze nog steeds geen dokter, maar heeft ze ondertussen wel een BA Engelse Taal en Cultuur en een MA Amerikanistiek. Gelukkig is schrijven ook een soort medicijn.Lees andere stukken van Nazir Bibi
13 Reacties op "Rio 2016: iedereen goud op het onderdeel ‘wegkijken’ op de korte baan"
Een wel erg zuur klinkend verhaal.
Dat er veel mis is in deze wereld weet onderhand iedereen wel. Reden om dan maar niets meer te organiseren wat afleiding kan geven tegen de niet aflatende stroom van terrorisme , oorlogen die op ons afkomt. Trouwens is het organiseren van het WK voetbal in Quatar dan wel een goed idee ?, dat landje is schatrijk.
Even de harde werkelijkheid van deze wereld opzij kunnen zetten heeft ook wel iets.Is dat wegkijken?
Volgens mij weten we allemaal, al jaren, wel dat het geld voor dit soort evenementen beter gebruikt kan worden. Al was het maar om de armsten op de wereld te helpen.
Anderzijds ik ben een liefhebber van de koers en kan enorm genieten van de wedstrijden als ze uitgezonden worden op t.v. Als ik kans krijg ga ik graag even kijken, ik woon in de Vlaamse Ardennen, als ze in de buurt komen. De sporters op de Olympische Spelen doen jaren hun best om hier aan mee te mogen doen. Voor vele sporters is het echt geen vetpot wat salaris betreft.
Dit soort dilemma’s zijn er altijd, en ik vermoed altijd al geweest.
Maar de t.v. heeft gelukkig een aan en uit knop, dus wat let je, gebruik hem. Doe ik ook namelijk.
Wat je ook kan afvragen is waarom dit evenement niet gewoon telkens op dezelfde lokatie kan plaatsvinden (dus in Griekenland). Zou een hoop ellende, incl. corruptie, schelen. Nu is het meer een feestje van een stel zakkenvullers die daarvoor de sporters misbruiken.
Het flesje aceto balsamico dat ik wegslokte na het lezen van dit stukje smaakte naar druivensuiker. Wat een heerlijk zuur stuk.
Jammer want er zijn genoeg voorbeelden van hoe sport verbind en sport kan verbroederen. Zoals bij noord en zuid Korea: http://9gag.com/gag/azAxx6Z?ref=mobile.s.cp
Al kan niet iedereen dat inzien helaas.
Daarnaast kan het een stad/ land ook economisch veel goed doen als ze het goed aanpakken. Zoals bij London: http://www.bbc.com/news/uk-23370270
Om nou AL het wereldleed op te hangen aan de Olympische spelen….
Dus dan eet je ook geen warme maaltijd meer want hey… zoveel Yusra’s komen om van de honger. Cola of biertje evenmin: zoveel mensen lijden onder droogte. Etc.
Dan kun je helemaal niets meer doen, noch geld ergens aan uitgeven want er is altijd wel een grotere verschrikking elders. Als je je leven zo wilt lijden/leiden prima joh. Go ahead.
Over de wereldleiders die hun Islamitische burgers niet helpen: waarom dan ook niet alle Christenen noemen die niet geholpen worden door HUN Islamitische leiders die overigens zelfs niet hun eigen Islamitische bevolking niet helpen.
En al die bedrijven (oh is het weer een “vies woord” voor het eerst sinds de jaren ’70 socialisme) die creeeren wel banen, inkomen voor al die anderen.
Het hele verhaal slaat werkelijk zo totaal nergens op.
Selaam Nazir,
Je stuk deed mij vandaag denken aan een column van een Turkse columnist die ik “toevallig” vandaag las. Hij schreef over de moeilijke periode voor moslims in Mekka. Bilal, Ammar en Habbab werden vanwege hun overtuiging gemarteld, Soumayya en Yasir werden martelaars. Er was ook een boycot jegens moslims. Kortom ze waren er slecht aan toe. Profeet s.a.w. kon niets concreets doen voor deze mensen behalve smeekbedes verrichten. Hele intense smeekbedes en precies op dat moment van machteloosheid wordt dit vers aan hem geopenbaard:
“And if you [must] turn away from the needy awaiting mercy from your Lord which you expect, then speak to them a gentle word.” (17/28)
Hij wordt gevraagd om een “gentle word” te zeggen tegen de onderdrukten. Hij focust zich op de onderdrukten en niet op de onderdrukkers die hij op dat moment,gezien de machtsverhoudingen, toch niets aan kan doen. Ik vind dit een hele mooie wijsheid. We kunnen dagen,weken en jarenlang focussen op het leed in de wereld en wie dat allemaal veroorzaakt, maar dat vergroot enkel het gevoel van onmacht. En dit vers is een remedie voor dat gevoel van onmacht. Ik ben benieuwd wat jij hiervan vindt?
Groeten,
Hilal
“Dan is Ibtihaj Muhammad een sterke Amerikaanse vrouw die stereotypes (opgelegd door het Westen) doorbreekt omdat ze als eerste hijab-dragende vrouw namens America schermt. Maar ondertussen kiest America straks sowieso een demagoog (m/v) als president, en doen menig wereldleiders geen ruk om aan hun burgers van islamitische achtergrond openlijk steun te betuigen in deze discriminerende tijden.”
Ibtihaj Muhammad is niet zomaar een Amerikaanse vrouw, maar een Afro-Amerikaanse moslima die als eerste zwarte vrouw een prijs met schermen gewonnen heeft!
Ik bedoel, met schermen bij de Olympische Spelen. Zo trots op onze zuster! :-)
Ik vind dit echt een heel flauw en zwak stuk:
“…maar ondertussen zijn er duizenden Yusra’s verdronken in de Mediterraanse Zee terwijl Italië en Griekenland de bootjes verdrijven van de kust en iedereen op het Europese continent landinwaarts kijkt.”
Door wie worden ze opgelicht om voor duizenden Euro’s in zo’n gevaarlijk overvol bootje te stappen? En door wie moeten ze gered worden als het mis gaat?
Overigens wordt Ibtihaj Muhammad door veel Amerikanen op handen gedragen. Ik zag haar laatst nog in een fantastisch optreden bij The Late Show met Stephen Colbert.
Je aanname dat Samir Aït Saïd als Algerijn wordt bestempeld als hij wordt opgepakt vind ik onzin. Het is hetzelfde met Nederlanders wiens ouders in een ander land zijn geboren; ze zijn plotseling Turks oid als het ze maar goed uitkomt. Misschien gebeurt dat andersom ook eens, zo werkt nationalisme nu eenmaal. Ik hou er ook niet van, maar het is voor veel mensen helaas zo.
Het westen is de grote Satan. Maar waar we toch allemaal graag verblijven.
Overigens ben ik het met je eens dat de spelen verder een poppenkast is, waar veel te veel geld aan uitgegeven wordt dat de doorsnee Braziliaan (en menig Westerse hulporganisatie) goed kan gebruiken. Maar er doen ook niet-moslims mee uit straatarme landen en die worden ook benadeeld. Niet alles valt onder de belachelijke term ‘islamofobie’.
Het klinkt niet alleen cynisch het is een verschrikkelijk cynisch stuk .
echt een ruggen steuntje voor de sport mensen die voor hun land uitkomen.
Ook al komen hun voor ouders ergens anders vandaan
Echt een flauw stuk om het wereld leed aan de olympische spelen op te hangen
Dit is een interessant stuk over Ibtihaj Muhammad, Dalilah Muhammad, hun prestaties, en de obsessie van veel moslims met hoe vrouwen zich kleden, van de geweldige blogger Sobia Faisal: https://sobiaalifaisal.com/2016/08/19/enough-with-the-clothes-shaming-of-muslim-women/comment-page-1/#comment-84
@Anoniem
Als je mij vraagt is WK voetbal in Qatar ook een slecht idee.
Het is al langer bekend dat er een heel corruptieschandaal is omtrent het kiezen van Qatar als volgende host. De overheid van dat land is, net als alle andere hosts, letterlijk over lijken aan het lopen om dat event te organiseren.
Er zijn altijd wel wereldevents gaande: WK, EK, Zomer Olympics, Winter Olympics, Paralympics etc. De vraag is: hoe lang is ‘even’ wegkijken.