Kritisch zijn is één ding, maar er voor uitkomen is niet voor iedereen weggelegd. Dit wordt dezer dagen maar akelig duidelijk. Het kan komen door de verkiezingstijd, maar ik proef een groter probleem. Het tast in ieder geval mijn romantische beeld van het vrije Nederland – waar je moet kunnen zeggen wat je denkt – drastisch aan.
Zo maar een lijst van gebeurtenissen afgelopen dagen waar duidelijk wordt dat als je een mening hebt die afwijkt van ‘wat normaal is’ dat je wind van voren kunt verwachten. En meestal is het niet eens iets heftigs als het hebben van een mening. Een kritische vraag is al voldoende. Mijn kleine greep uit recente gebeurtenissen waar dit in duidelijk wordt.
Ilhan Omar
In de VS zet de afgevaardigde Ilhan Omar vraagtekens bij de macht van lobbies, in het bijzonder van clubs als AIPAC. Al-Jazeera en onze Nederlandse VPRO zijn er eens ingedoken en kwamen terug met schrikwekkende bevindingen. De inspanningen van AIPAC zorgen voor miljarden aan donaties aan Israël en zij betalen veel politieke entiteiten. Het zal om goede redenen zijn; maar waarom mag je de invloed van dat soort lobbies niet ter kwestie stellen zonder uitgemaakt te worden voor antisemiet?
Als gevolg van Omar’s vragen, heeft voorzitter van het Huis van Afgevaardigde Nancy Pelosi het initiatief genomen voor een resolutie waarin het antisemitisme wordt veroordeeld. Deze zal vandaag worden besproken. Inmiddels hebben ruim 1.200 Amerikaanse leiders, waaronder joden, christenen en moslims hun steun uitgesproken voor Ilhan Omar. Zij vragen aan Nancy Pelosi om in de resolutie niet alleen antisemitisme te bespreken, maar ook alle andere type van haat.
Kuzu mag geen gasthoofdredacteur van WNL zijn
Kuzu wordt net als andere partijleiders uitgenodigd om een ochtendje gasthoofdredacteur van WNL opt te treden. Echter, drie dagen voor aanvang wordt deze uitnodiging ingetrokken. Uit vrees dat het Tweede Kamerlid de uitzending “inhoudelijk negatief zou beïnvloeden”. Iets wat de redactie eerder had moeten weten. Wat is die vrees dan? Wat kan er nou misgaan? Hadden de formatievloggers ook zo gedacht dan hadden we nooit de voor vriend en vijand verrassend goede roast van Kuzu kunnen meemaken. Was het niet beter geweest Kuzu gewoon de ruimte te geven voor zijn propaganda en hem dan daarop te beoordelen? Dan was er ook meteen bewijs.
Als gast was hij wel welkom, en dat heeft hij gedaan. En ja hoor, achter hem werden foto’s geprojecteerd van vrouwen met hoofddoek en grote minaretten. Zal wel bedacht zijn door de vaste hoofdredacteur. Hiermee is Kuzu’s punt precies bewezen: diversiteit en verbreking van stereotypering zijn hard nodig in de media. Ongetwijfeld heeft Kuzu vandaag stemmen gescoord.
Pegida’s aanval op moskee in Den Haag
Pegida heeft een in Arabische dracht gekleed pop geplaatst voor de As-Soenah moskee in Den Haag. De pop heeft in het kruis een babypop. Onsmakelijker kan het niet. Antisemitisme is real, het gebeurt en hoort niet thuis in onze wereld en daar moeten we allemaal voor strijden; maar hoe noemen we dan de haat die Pegida uit wat vaak veel verder gaat dan een meningsverschil? En wat doen we er als samenleving tegen? En wanneer wil de Tweede Kamer het voorbeeld van Amsterdam volgen om moskeeën te beveiligen?
Het is precies dit gevoel van niet kritisch mogen zijn – zonder dat er aan je loyaliteit voor Nederland getwijfeld wordt – wat voor aardschokken zal zorgen in het politieke landschap de aankomende verkiezingen. Ik weet niet of dat goed is voor ons Nederland.
Faisal Mirza
De oprichter. Geboren, getogen en woonachtig in die mooie stad achter de duinen. Altijd klaar voor een revolutie of gewoon een kopje thee. Typisch Faisal...Lees andere stukken van Faisal
Eén reactie op "Wie mag wel kritisch zijn?"
pegida en zijn kornuiten pvv en fvd –laten zien (zo dom zijn ze)dat zij niet europa rijk hebben gemaakt –al de rijdommen komt van de kolonie—–
voor Holland is dat de moslims van Indonesia –en 300 jaren van Suriname en de antillen—
voor frankrijk is het de franse kolonie—zo lang de fransen in africa kolonie hebben net zo lang zal africa arm bliven.