Voorpagina Jouw Dagelijkse Dosis 2019 / 1440, Ramadan

De Paracetamoljuz – Juz’ 13

, 25 april 2021, 1 reactie

De “paracetamol-juz”, de “feel good-juz”, de “na regen komt zonneschijn-juz”. Je snapt het al wel denk ik. De letterlijke dagelijkse dosis van spirituele medicijnen die iedereen zo nu en dan wel nodig heeft. Als je ernaar op zoek bent natuurlijk. Wel ironisch dat ik dit stuk nu schrijf met een voorhoofdsholteontsteking, maar goed, over dat soort klachten hebben we het momenteel niet.

“Het is oké om je niet oké te voelen”, is tegenwoordig voor mij één van de meest geruststellende zinnen ooit. Het is inderdaad enorm cliché en iedereen kent het wel, maar geloven we er ook echt in? Durven we te erkennen dat we niet oké zijn? Je niet oké voelen op spiritueel gebied, je niet oké voelen mentaal is denk ik wel erg herkenbaar. Dan ben je ook nog eens vaak omringd met de beste en de mooiste mensen, maar alsnog voel je je alleen. Nogmaals, erg herkenbaar. Niet alleen voor mij of voor jou, maar ook voor alle profeten die ooit geleefd hebben.

De profetenverhalen zijn voor ons een voorbeeld om te lezen hoe zij zijn omgegaan met tegenslagen. Als je de teksten goed leest en hier goed over reflecteert, kun je deze als een steunpilaar gebruiken in je leven. Zoals Allah dat ons vertelt in ayah 111 van soera Yusuf:

“Voorzeker, er is een lering in hun geschiedenissen voor de bezitters van verstand. Hij (de Koran) is geen verzonnen verhaal, maar is een bevestiging van wat ervoor al was, als een verduidelijking van alle dingen, als Leiding en als een Barmhartigheid voor een volk dat gelooft.”

Laten we beginnen bij profeet Yusuf, oftewel Jozef. De zoon van profeet Yaqub. Een soera die mij erg doet denken aan een Turkse serie. Een echt familiedrama dus. Yusuf die door de jaloezie van zijn halfbroers wordt achtergelaten in een put, maar later via omwegen een hoge overheidsfunctie krijgt. Je zou denken dat daar de happy ending komt, maar nee. Zulayha, de vrouw van Al-Aziz, minister-president van Egypte, probeert Yusuf te verleiden. Vervolgens worden er nog leugens over hem verteld en belandt hij later in de gevangenis. Veel drama dus.

Wat deze soera dus zo bijzonder maakt, zijn de reacties en handelingen van profeet Yusuf en zijn vader profeet Yaqub. Even serieus, ik heb tot nu toe niemand in mijn leven gekend die zoveel tegenslagen heeft gehad en alsnog op zo’n manier handelt. Op wat voor een manier vraag je? Nou, geduldig zijn en veel hoop hebben. De twee termen die hun relatie met Allah omschrijft. Een vader die twee geliefde zonen kwijtraakt door zijn andere zonen, waarbij zijn geduld en hoop zoals te lezen is in ayah 83 van soera Yusuf enorm inspirerend is.

Hij (Yaqub) zei: “Welnee, jullie hebben voor jullie zelf iets moois verzonnen. (Mijn) geduld is goed. Hopelijk brengt Allah hen allen terug bij mij. Voorwaar, Hij is de Alwetende, de Alwijze.”

Als ik nogmaals even terug mag refereren naar de Turkse series (en nee ik ben er totaal geen fan van), zien we dat met zelfs een kleine tegenslag gereageerd wordt met woede of wraak, veel negativiteit dus. Dit zie ik ook vaak terug in gebeurtenissen om mij heen. Echter, komt die negativiteit in deze profetenverhalen helemaal niet terug. Deze juz laat ons zien hoe we om kunnen gaan met tegenslagen; heel veel focus op jezelf en je eigen emoties.

Profeet Yaqub kon met hetzelfde gemak zijn zonen verbannen, of hij kon wraak nemen en ervoor zorgen dat zij de pijn van hun vader zouden voelen. Maar dat gebeurt dus niet. Hij focust zich op zichzelf en zijn vertrouwen in Allah. Hoe het uiteindelijk zou eindigen wist hij ook niet, maar hij vertrouwde erop dat het goed zou komen.

Yusuf bleef doorgaan. Van de ene tegenslag naar de andere, hij bleef leven en hij bleef vooral trouw aan zichzelf. Er zijn veel momenten geweest waarbij hij zich kon overgeven aan de negativiteit, maar dat heeft hij niet gedaan. Hij realiseerde zich heel goed de staat van de mensen waar hij mee te maken had.

Ayah 89, soera Yusuf:

Hij (Yusuf) zei: “Beseffen jullie wat jullie met Yusuf en zijn broeder gedaan hebben, toen jullie onwetend waren?”

Yusuf kreeg medelijden, hij snapte de situatie waar zijn broers zich destijds in bevonden. De onwetende periode van hen. Hij had nog hoop in hen en hij had vertrouwen en hoop in Allah. Hij heeft zijn broers zich niet laten schamen, noch heeft hij hen vernederd. Wat natuurlijk niet betekent dat de fouten niet besproken worden. Laat de situatie niet ten koste gaan van jezelf.

Dan gaan we verder. Het volgende rolmodel. Bewonderenswaardig is de balans in deze juz. Voordat Allah ons weer verrijkt met het volgende profetenverhaal, vertelt Hij ons eerst waarom wij hem zouden moeten vertrouwen en Hem om gunsten moeten vragen. Hij vertelt ons in ayah 6 van soera Ar Ra’d: […] Voorwaar, jouw Heer is de Bezitter van vergeving voor de mensen, ondanks hun onrechtvaardige daden […]. Wat voor reden hebben wij dan om Hem niet te vertrouwen? Niet. En Allah maakt dat duidelijk in de dertiende soera.

In het laatste gedeelte van deze juz wordt het verhaal van profeet Ibrahim, oftewel Abraham, vertelt. De vader der profeten. Een rolmodel voor ouders, voor mannen, maar ook zeker voor de profeten zelf.

Als kind vond ik het verhaal van profeet Ibrahim indrukwekkend: een vader die bereid is om zijn kind op te offeren voor Allah. Ik ben zelf nog geen moeder, maar ik denk dat je geen ouder hoeft te zijn om de moeilijkheidsgraad van deze beproeving te snappen. Profeet Ibrahim doet wat hem gevraagd wordt. Hij slaagt erin, overwint zijn angst en zijn zoon wordt uiteindelijk beschermd. Wist hij dat zijn zoon beschermd zou worden? Nee.

Het vertrouwen, de hoop en zijn overgave aan Allah hebben hem deze stappen doen zetten. Ook hij krijgt tegenslag op tegenslag, maar hij staat op, blijft doorzetten en blijft leven. Profeet Ibrahim vraagt Allah om niet vergeten te worden, zien we dan niet dat zijn smeekbede verhoord is? De profeet die de eerste stenen (letterlijk de zwarte steen) heeft gelegd van de Abrahamitische religies. Wie kent hem niet?

Als je iets omwille van Allah doet, zal de dank van Allah groter zijn. Dat zien we bij profeet Ibrahim, maar ook zeker bij zijn vrouw Hajar. De vrouw zonder “status”. De vrouw die in de huidige samenleving een lage sociale status zou hebben. Een donkere moslimvrouw. Deze bijzondere vrouw heeft de beproeving moeten doorstaan met haar geduld en hoop voor hulp. Daarbij is haar bijzondere overgave erg inspirerend, waarbij profeet Ibrahim haar vertelt dat dit is wat Allah hem heeft gevraagd en zij die uitleg als genoeg ervaart. Door haar geduld en door haar sterke overtuiging zijn eeuwen later nog steeds mensen die, ter nagedachtenis van Hajar, het pad bewandelen tussen de bergen Safa en Marwa. De vrouw zonder enige status, is de vrouw met deze bijzondere status geworden. Vergeet Allah niet en Hij zorgt ervoor dat jij niet vergeten wordt…

Deze juz leert ons enorm veel. Deze juz leert ons met onze emoties omgaan, geduld te hebben en leert ons ten alle tijden hoopvol te zijn. Het leert ons zelfontwikkeling en de focus op jezelf in plaatst van bezig te zijn met de negativiteit van anderen. Het leert ons rouwen, het leert ons verdrietig zijn. We leren met elkaar omgaan, maar eerst vooral met jezelf. Het leert ons om mens te zijn. En wat kan het soms vervelend zijn om mens te zijn, terwijl het daarna ook weer goed voelt om mens te zijn. Veel tegenstrijdigheden, maar ook weer niet. Dat is mens zijn.

Dus, de volgende keer als jij niet oké bent, zet dan eventjes alles aan de kant. Pak eventueel deze juz ‘erbij en investeer vooral eerst in jezelf. Want na regen komt zonneschijn. Tenzij je in Nederland woont, dan adviseer ik je sterk om zo nu en dan op vakantie te gaan.

Bron afbeelding

 

Jouw Dagelijkse Dosis 2019 / 1440:

Haar ouders zijn haar twee grootste rolmodellen en daarom heeft ze het continu over hen. Haar moeder adviseerde haar om journalistiek te studeren, haar vader wilde haar het liefst zien doorgroeien in de theaterwereld. Zij koos uiteindelijk voor rechten en antropologie, want waarom ook niet. Haar grootste bezigheid is mensen observeren, om vervolgens een verhaal over hen te bedenken.

Lees andere stukken van Handenur